Od autora: S-theoryFirma szkoleniowa PartnerPrawo do niezależnościNiezależność jest niejako kontynuacją prawa do autonomii, ale na nowym etapie rozwoju . Trudność w dostrzeżeniu różnicy pomiędzy autonomią a niezależnością polega na tym, że obydwa prawa kształtują się na etapie analnym. Niezależność wynika ze zrozumienia, że ​​dziecko potrafi kierować sobą i nie jest w tym zależne od matki. Szczególnym przypadkiem takiego rozumienia jest masturbacja we wczesnym dzieciństwie, podczas której dziecko zauważa, że ​​samo może czerpać przyjemność z pominięciem matki. Bawiąc się własnymi narządami płciowymi, dziecko nie tylko rekompensuje brak wrażeń dotykowych, ale zdaje sobie sprawę, że odbiera przyjemność całkowicie niezależnie od matki. Zdając sobie z tego sprawę, dziecko zaczyna bronić swojego prawa do niezależności od rodziców w celu zaspokajania własnych potrzeb. Sprzeciwiając się rodzicom, dziecko uczy się mówić „nie”. W ten sposób kształtuje się przekonanie, że „moje potrzeby nie są zależne od rodziców, czyli mogę je zaspokajać niezależnie od nich”. Jest to niepodważalne potwierdzenie, że dziecko wchodzi w nowy etap rozwoju w swoim życiu. Prawo to stanowi kolejny krok w stosunku do prawa do autonomii. Dopiero teraz toczy się walka o swobodę podejmowania decyzji, niezależnie od zewnętrznej oceny. Jest to etap samoafirmacji, deklaracji odrębnego „ja” danej osoby. Utworzenie własnego niezależnego systemu oceny, gdy cudza opinia jest stopniowo zastępowana własną.