Żyjemy w społeczeństwie, w którym parametry i normy są mocno zakorzenione, które określają, kto, kiedy i co należy osiągnąć, miał i w tym, co ma zostać zrealizowane. Są one szczególnie ściśle określone w przypadku kobiet, choć mężczyźni również muszą porównywać się z ustalonymi standardami, np. terminem zakupu własnego domu, poziomem zarobków. Dziś mowa o uroczych paniach. Dla nas standardy są definiowane w odniesieniu do małżeństwa, posiadania dzieci, zdobycia wykształcenia, wykonywania zawodu i szeregu innych kwestii. Czy znasz takie proste i prowokacyjne uwagi: „Masz już 25 lat i nadal żyjesz? z rodzicami?” „Och, to wszystko”. I nie jesteś żonaty, masz już 30 lat?” „Co, już 35 lat i nie masz dzieci?” „Już 40 lat, co osiągnąłeś w życiu?” nie pasuje do zwykłych norm? A może starasz się wpasować w nie? Co jest dobre, a co złe w kierowaniu się standardami społecznymi? W określonych ramach istnieją rozsądne przesłanki: lepiej jest rodzić w młodym wieku, zdrowy organizm może sobie poradzić z obciążeniem łatwiej, więcej sił i energii do opieki nad dzieckiem. Im jesteśmy młodsi, tym rzekomo łatwiej nam się uczyć; im jesteśmy starsi, tym coraz trudniej jest nam zdobywać nową wiedzę. I wreszcie, w momencie, gdy społeczeństwo jest gotowe spisać kobietę na straty, zadawane jest ostatnie pytanie podsumowujące to, czego dokonałeś w swoim życiu, tj. do 40. roku życia. Ile osób zmieści się w tych ramach? Prawdopodobnie dużo. A ilu jest szczęśliwych, zadowolonych z siebie i może z całą pewnością powiedzieć, że żyją własnym, niepowtarzalnym życiem? Tutaj może pojawić się pytanie Ważna myśl: brak przywiązania do wieku nie oznacza utraty chęci realizowania się jako osoby, usamodzielnienia się finansowo, zawarcia związku małżeńskiego, zostania mamą, opanowania zawodu, to znaczy dania sobie wolności. zdobyć, kiedy będziesz na to gotowy i będziesz tego chciał. Nawet w eleganckim wieku możesz nadal być młody i zdrowy, a zdobycie drugiego wykształcenia i opanowanie nowego zawodu po 40. roku życia będzie nie tylko pomocą finansową, ale także. również dobra profilaktyka demencji związanej z wiekiem. Wszystkie wieki są uległe miłości. Dlaczego o tym zapominamy i wciąż robimy sobie wyrzuty, że „już” nie udało nam się czegoś zrobić. Dlaczego nie pomyśleć, że jeśli czegoś nie udało się zrobić, to jeszcze „jeszcze”? Porównywanie się z osiągnięciami innych jest niebezpieczną czynnością i może prowadzić do nerwicy, stresu i rozczarowania. Co powinieneś zrobić, aby normy społeczne nie wpływały na Twoje samopoczucie i poczucie własnej wartości: Określ swoje wartości życiowe, na przykład: rodzina, zdrowie, kariera, rozwój osobisty, przyjaciele, finanse, uporządkuj je według ważności🗝 Ustaw swoje cele dla każdej wartości🗝 Określ działania, które musisz podjąć, aby osiągnąć to, czego chcesz🗝 Każdego dnia wykonaj choć jeden krok w kierunku we właściwym kierunku, idź we własnym tempie!🗝 Czerp przykłady dla inspiracji, a nie dla porównania🗝 Porównaj się ze sobą. Wczorajsza jaźń z dzisiejszą jaźnią Będziesz mieć pewność, że podążasz w pożądanym kierunku, właściwą drogą i na pewno osiągniesz to, czego chcesz. Rzeczywiście, we wszystkim istnieją rozsądne granice, ale są one znacznie szersze niż normy społeczne. Nie myśl, że wiek jest Twoim ograniczeniem w czymkolwiek. Nasz świat to mnóstwo możliwości dla tych, którzy potrafią marzyć i są gotowi działać. A niech to, czego pragniesz, przyjdzie w najlepszym dla Ciebie momencie. A ten czas jest inny dla każdego. Z wiarą, że mamy jeszcze wiele osiągnięć przed nami, nieważne, ile mamy lat, bez względu na wszystko! Stupakova Maria