Często, gdy człowiek wyjdzie z jakiejś trudnej sytuacji i poczuje ulgę i radość, jakieś poczucie wolności, gdy nagle po chwili znów odnajduje się w jakiejś nowej historii, aktywności, dylemacie. Dzieje się tak dlatego, że gdy tylko człowiek wyjdzie z jednego cyklu kontaktu (historia, wydarzenie), nie ma czasu na rozpoznanie siebie, sprawdzenie siebie, przyswojenie zdobytych doświadczeń, zorientowanie się i wytchnienie. A w naszym współczesnym mobilnym świecie jest to szczególnie zauważalne, ponieważ wszystko trzeba zrobić bardzo szybko, a najlepiej dużo. Branie, chwytanie jest jak wdychanie bez wydechu. W ten sposób powstaje szereg nieświadomych procesów, pociągających za sobą nieprzyjemne doświadczenia, niezadowolenie z życia, poczucie pustki i dyskomfort fizyczny. Osoba staje się jakby zaprogramowana na nieświadomy proces zwany „reakcją na bodziec”. Ta odpowiedź tworzy wyuczone, powtarzające się wzorce. A poczucie wolności i wyboru rodzi się właśnie w przerwie między bodźcem a reakcją. Umiejętność orientowania się, odczuwania, rozumienia. Pisali o tym w swoich pracach Rollo May i Viktor Frankl (linki znajdują się na końcu tekstu). A terapia daje taką możliwość, bez popychania i pośpiechu. Spowolnij procesy fizyczne, impulsywność umysłu i tym samym poszerz naszą świadomość. Z biegiem czasu ta umiejętność świadomości kształtuje się, jest wbudowywana w Twój system i wzmacniana jako nowe doświadczenie! Możesz ćwiczyć tę umiejętność, stosując różne praktyki odkrywania siebie, swoich cielesnych i emocjonalnych przejawów, ustanawiając w ten sposób samoregulację i homeostazę. Podzielę się niektórymi z nich: ☘Oddychanie. Jak mam oddychać? Czy wdech i wydech są zakończone, czy też oddycham płytko i z przerwami.☘Uziemienie – dotykanie stóp, oparcie się na nogach.☘Skanowanie ciała z uwagą.☘Technika „pytania”. Znajdź dla siebie pytanie, które przywróci Cię do poczucia rzeczywistości. Dla mnie to pytanie brzmi tak: „Co się teraz ze mną dzieje?” lub „Czego chcę teraz?” lub „Jak się teraz czuję?” Takie pytania pomagają uruchomić procesy umysłowe w celu poszukiwania odpowiedzi. Przecież każdy człowiek ma swoją „filozofię życia”, spojrzenie na życie, światopogląd. A filozofia to umiejętność stawiania pytań, bycia ciekawym wszystkiego dookoła – wewnątrz i na zewnątrz. A teraz rozejrzyj się, Wewnątrz, na zewnątrz – Czego tu nie ma, A jaki jest początek wszystkiego? I w Twoje ręce wpada Świt, którego zawsze tak brakowało... Werset pochodzi z Internetu. Być może w trakcie życia wypracowałeś własne sposoby na uczynienie życia bardziej świadomym! Dodaj je w komentarzach. Będzie mi bardzo miło! Poniżej podaję linki do dzieł Viktora Frankla i Rollo Maya, o których wspomniałem wcześniej w tekście http://www.8-926-145-87-01.ru/wp-content/. uploads/2014/12/mey-r.-novyy-vzglyad-na-svobodu-i-otvetstvennost-statya.pdfhttps://mybook-ru.turbopages.org/mybook.ru/s/author/aleks-pattakos/plenniki -sobstvennyh-myslej-smysl -zhizni-i-work/read/