Zdobądź zaufanie pacjenta Procesy psychofizjologiczne zapewniające powrót do zdrowia podczas psychoterapii są dobrze znane profesjonalistom, ale nieznane pacjentom. I szczerze mówiąc, powodują nieporozumienia i przerażają nieoświeconą osobę, ponieważ problemy z głową są straszne dla przeciętnego człowieka! Klientami profesjonalisty są ludzie, którzy przyszli pocztą pantoflową lub którzy sporo czytali o psychologii Nawet szczerze tego chcą pomóc osobie, najpierw trzeba przejść „ścieżką gwiazdy popu” spodoba się widzom, którzy nie zawsze są lojalni. Jak powiedział w jednym z ostatnich wywiadów Leonid Bronevoy: „Nienawidzę swojego zawodu, bo muszę zadowolić widza. „Bycie lubianym” jest dla kobiet bardziej naturalne.” Najczęściej profesjonaliści zapominają o tym niezbędnym zawodowym momencie pośrednim zbliżenia pomiędzy lekarzem a pacjentem. I tu wchodzi w grę aksjomat saperów wojskowych: „doświadczeni saperzy giną częściej niż nowicjusze…”. Tracisz klienta. Twoje dotychczasowe zasługi i uznanie nie odgrywają żadnej roli, gdy przed tobą stoi nieznajomy. A jeśli to rodzice z dzieckiem?! Z góry zwracają szczególną uwagę na Twoją osobowość i profesjonalizm. Twoja reklama nie wpłynie na poziom zaufania. Uważaj na niejasności: zaufanie powstaje w wyniku „dołączenia” klienta. Uwaga: psychotechniki „dołączenia” mają negatywny wpływ na uzyskanie atmosfery zaufania. Jedynie przejaw profesjonalnej opieki pomaga stworzyć niezbędny poziom interakcji. Aby być stale poszukiwanym, nigdy nie myśl o sobie jak o mistrzu - nie ma mistrzów, którzy mogliby żyć dla innych lub kroczyć dla nich swoją ścieżką - uważaj się za kolejnego uczestnika Tajemniczego Planu. starając się pomóc innym w zdobyciu wiedzy, którą udało Ci się zdobyć samodzielnie. Rolą profesjonalisty jest koordynowanie – w oparciu o istniejące doświadczenia – pracy wewnętrznej każdego członka systemu rodzinnego klienta, w tym także jego własnej. Stan ten może stać się nawykiem zawodowym, gdy nie zostanie osiągnięty stan „wewnętrznej wolności”. pochodzą z zewnątrz, gdyż w prawdziwym życiu odpowiedzialność za osiągnięcie wolności spoczywa na każdym człowieku. Mówię o wolności, którą intuicyjnie rozumiemy – niekoniecznie rozumiejąc, czym ona jest – w kontekście własnego życia. Hiperliberalna, czyli idealna idea wolności ma jedną wadę – jest tak doskonała i odległa od rzeczywistości. co staje się nieosiągalne; Pozostajemy zatem bierni wobec ograniczeń naszej codziennej egzystencji. Podejście do wolności i wiedzy ma charakter bardziej praktyczny niż konceptualny. Ludzka wiedza wyraża się w sposobie życia, a nie w słowach, aby uniknąć powtarzania materiału roboczego, który nie zawiera niczego nowego. Oferuję ćwiczenia, których głównym celem jest zdobycie umiejętności przeniesienia racjonalno-zawodowego „ja” w obszar Twojej podświadomości, gdzie gromadzone są wszystkie bezkrytyczne doświadczenia, jakie kiedykolwiek dostrzegłeś. Zawsze skutkuje to „wyjaśnieniem aktualnego światopoglądu i profesjonalizmu”. Stajesz się trochę inny po spotkaniu ze swoim świętym „ja” – podświadomością. Zintegrowanie świadomości drugiego ja z codzienną świadomością prowadzi do nabycia „wewnętrznej wolności i pełni siebie”. Niektóre ćwiczenia: Jako wyraz podświadomego doświadczenia, świadomość Twoje potencjalne możliwości są niezrozumiałe, gdy w tym przypadku jej możliwości są praktycznie nieograniczone., przechowywane w pamięci prawej półkuli mózgu (drugiego ja), które znacznie różnią się od wspomnień przechowywanych w zwykłej pamięci świadomej, zlokalizowanych głównie w lewa półkula mózgu. Dotyczy to wspomnień, które nie są zgodne z codziennym opisem świata i dlatego nie są rejestrowane przez zwykłą pamięć, pozostając ukryte w świadomości „innego ja”. Dlatego codzienne ćwiczenie będzie wyglądało następująco: 1. Zanurz się w stan lekkiego transu.2. Zaczynaj