Rozmawiamy o sobie. Dzieje się to często, szczerze, subiektywnie, mało, głośno, z podziwem, z żalem. A jeśli postrzegać życie w kategoriach Szekspira, jako teatr, w którym wszyscy kobiety i mężczyźni są aktorami, to my jesteśmy także scenarzystami. Scenarzysta wymyśla wizerunek bohaterów, ich charakter, komponuje fabułę spektaklu. Zatem od dzieciństwa tworzymy własny scenariusz życia, ale nie zawsze jesteśmy z niego zadowoleni. Jak to często bywa, gdy znajdziemy się w drugim akcie naszego przedstawienia, a jeszcze częściej w pierwszym, odkrywamy, że spodziewaliśmy się innego przebiegu wydarzeń. Teraz, gdybyśmy tylko mogli to tak przećwiczyć, aby w końcowym etapie przyjemnie było oglądać postępy na scenie! Kto by pomyślał, że bez żadnego wysiłku nie trafisz w takie a takie miejsce? Co by było, gdyby nie to fatalne wezwanie, które zmieniło Twoje podejście do dzieła Twojego życia? Gdybym kilka minut wcześniej nie spotkała innej osoby, nie spędziłabym wielu wieczorów w tym miłym towarzystwie. A takich wydarzeń, gdzie można by popracować nad błędami lub przeanalizować działania, „ale gdyby…”, jeśli się przyjrzeć bliżej, jest wiele. Nie da się całkowicie zmienić występu, na który zebrały się wszystkie osoby z Tobą związane, bo akcja już trwa! Możesz jednak zmienić i sfinalizować scenariusz, on wciąż jest w toku. Dramaturgię można zastosować w psychoterapii. Twórca psychodramy, J. Moreno, pojmował ją jako system gier RPG, który odzwierciedla wewnętrzny świat i zachowania społeczne człowieka. Jest to proces terapeutyczny, w którym improwizacja dramatyczna jest narzędziem do badania i korygowania własnego świata wewnętrznego. Dzięki tej metodzie możemy zobaczyć nasze rzeczywiste problemy, zamiast tworzyć wyimaginowane obrazy sceniczne. Nawiasem mówiąc, psychodrama jest pierwszą rozwiniętą metodą psychoterapii grupowej, która bada sny, lęki, fantazje, problemy osobiste i konflikty. To badanie uczuć i wzorców zachowań jest najskuteczniejsze, gdy stosuje się działania rzeczywiście bliskie życiu. Dzięki psychodramie możesz odkryć wewnętrzne konflikty i od razu z nimi pracować, możesz modelować przyszłość i odkrywać w sobie nowe możliwości. Tym samym sztuka pomaga nam spojrzeć na siebie z zewnątrz, jak osobiście radzimy sobie z trudnościami życiowymi, przezwyciężamy i rozwiązujemy obecną sytuację. Poprosiliśmy Cię o napisanie przemówienia o sobie. Jeden jest pochwalny, drugi ironiczny. Zadanie okazywało się niełatwe, zazwyczaj reakcja była: „Napisz o sobie?!” Gdyby tylko chodziło o kogoś innego!” lub „Nigdy o tym nie myślałem, mówiąc świadomie o sobie”. Część osób, szczerze mówiąc, nie potrafiła nic o sobie zdradzić. Dowiemy się teraz, jaki gatunek wybiorą nasi bohaterowie: melodramat, dramat, komedia czy tragedia. Wszystkie są bardzo różne i niepodobne, ale wszystkie szczere i żywe. Zachowaliśmy w całości oryginalny tekst autora, ponieważ sami bohaterowie „recytują nam go ze sceny”. Mamy nadzieję, że po przeczytaniu tych przemówień napiszecie własne, niesamowite i prawdziwe, w którym jesteście głównym bohaterem i autor tej sztuki! *** Pochwała. Jestem osobą pogodną, ​​pogodną, ​​z dużym poczuciem humoru. Lubię zawierać nowe znajomości, dużo czytam, interesuje mnie wszystko, co nowe. Swoim uśmiechem i urokiem mogę podbić każdego. Mam wiele zainteresowań, łatwo i ciekawie jest ze mną rozmawiać na różne tematy. Jeśli na swojej drodze natrafię na framugę drzwi lub stopień, bądźcie pewni, że nie przegapię tego! Nie jestem znany z łaski. Lubię się uśmiechać. Czasami ludzie na ulicach przykładają palce do skroni, a znajomi proszą, żebyś był chociaż trochę poważniejszy. Niektórzy cytują nawet powiedzenie: „Uśmiechnij się, szef kocha idiotów”, ale mnie to nie obchodzi. A ja nadal się uśmiecham!*** Chwała. Chwała niech będzie (niebu). Jestem wyjątkową osobą, wszystkie moje braki można po mistrzowsku przekuć w zalety, a zalety są już zaletami, czego jeszcze im potrzeba? Wszyscy ludzie powinni naśladować mój charakter, a wtedy znikną wojny, głód, ból, a nawet ciemność. Sami oceńcie: zawsze mam świetny humor, niepowtarzalny urok (i węch), błyskotliwy humor, atletyczną sylwetkę,i twarz na poziomie nordyckim (nawet grecka, gdy marszczę brwi). Otaczam płeć żeńską uwagą, ponieważ żadna kobieta obok mnie nie czuje się nieszczęśliwa, ich średnia długość życia również wzrasta, jestem Maxim Votyakov. Dla mnie nie ma zadań nie do rozwiązania, tak jak górski potok pokonuję przeszkody. I tańczę świetnie, ale ani jedna żywa dusza tego nie widziała, świat nie jest jeszcze na to gotowy. Ironia. Komentarz astralny (ironiczny): Ale żeby być tak wspaniałym, trzeba przestrzegać rygorystycznych zasad godnych standardów GOST, a mianowicie: spać od 18 do 24 godzin, rano płynnie przyspieszać, bez pośpiechu, „i niech cały świat poczeka”. Kiedy zrozumiem, że już nie śpię, mogę się uczyć na trzecią parę, ale nie za dużo, mózg jest najmniej zbadaną częścią ciała, więc trzeba go chronić i nie podejmować ryzyka, a nawet nie podejmować w ogóle ryzyko. A potem musisz odpocząć, bo świeciłeś cały dzień i dałeś ciepło temu światu. W tym celu rysuję, ale nie dla uniwersytetu, czytam, ale nie dla uniwersytetu, w ogóle robię wszystko, co jest całkowicie przeciwne temu, co muszę. Z przyjemnością. Czasami potrafię narzekać. Troszkę. I przysięgnij. Również trochę, ale podnoszące ten rytuał (jak marudzenie) do rangi sztuki specjalnej. Nie mam pomysłu, jak zakończyć ten szkic biograficzny, więc zakończę go tym zdaniem. ***Pochwała. Jestem godny podziwu pod każdym względem! Jestem po prostu kochany: miły, mądry, słodki, zabawny. Jestem nieustannym źródłem życzliwości, pozytywnego nastawienia i dobrego nastroju. Jestem również bardzo artystyczna i bystra. Ale najważniejsza jest oczywiście moja wrażliwa dusza, zawsze wysłucham, zrozumiem i wesprę. Jestem otwarta na świat i świat jest otwarty na mnie, mam szczęście, że urodziłam się taka, jak ja, to jest szczęście. Wokół mnie zawsze panuje chaos i zamieszanie, jestem odwiecznym wrogiem porządku. Od torebki po myśli, wszystko jest pomieszane w mojej głowie. Oczywiście jest to twórczy bałagan, ale to nie ułatwia życia. I oczywiście emocje... czasami szaleją, do pewnego momentu może to być zabawne, ale kiedy przejmują kontrolę, mogę zamienić życie w piekło, dla siebie i każdego, kto stanie mi na drodze. Jednym słowem jestem psotną, kapryśną dziewczyną, nie jest mi łatwo, ale jest ciekawie.*** Pochwała. Oda - Kocham siebie, kochanie! (trzecia osoba). Lena jest najwierniejszą i najbardziej oddaną przyjaciółką, której można zaufać i na której można polegać, zawsze jest gotowa do pomocy. Znakomity pracownik, przyzwyczajony nie tylko do dobrego wykonywania swojej pracy, ale także do myślenia i podejmowania decyzji. Lena jest tęczową dziewczyną! Uwielbia zmieniać się i eksperymentować ze swoim wyglądem, a co najważniejsze, niezależnie od stylu i koloru, jaki wybierze – wszystko jej pasuje, bo ma wyczucie stylu. Lena to dziewczyna, która nieustannie pracuje nad sobą i stara się rozwijać i doskonalić we wszystkim! Ironiczny. „W tym całym miodzie musi być mucha”. Lena jest osobą porywczą i emocjonalną. Nie da się z nią dyskutować! Czasem spory przeradzają się w kłótnie, choć w sporach kieruje się opinią, że „w sporach rodzi się prawda”. Osoba, która z powodu urazy może wymazać ukochaną osobę ze swojego życia. Obce są jej słowa „stałość i regularność” – albo chodzi na siłownię z godną pozazdroszczenia konsekwencją, albo całkowicie przestaje to robić. Lena jest osobą ekscentryczną, czasami po prostu uwielbia to pokazywać.***Pochwała. Jestem niesamowitą osobą, której charakter charakteryzuje się różnorodnością cech. Mam przepiękne, naturalnie blond włosy, niebieskie oczy wypełnione niebiańskim blaskiem, mocne i długie nogi oraz ciepłe serce. Uwielbiam przygody i naprawdę lubię interakcję i partnerstwo. Podczas PMS zamieniam się w nudnego, samotnego potwora, który nie chce żyć i czuć. Tak naprawdę jestem o wiele słabszy, niż udaję. W moich żyłach płynie krew buntownika, Amazonki, złego faceta i beefu. Czasami jestem zdumiony, dlaczego moi przyjaciele i rodzina mnie kochają??? ***Pochwała. Pokorna osoba, chodząca pozytywna osoba i hojna dusza. Szczęście ode mnie dla wszystkich! Pomogę, wysłucham, poprowadzę Cię na właściwą drogę, wesprę Cię w trudnej sytuacji, połamię sprawcom ręce i nogi: żółty pas dla ©