Czy znasz pojęcie „wystarczająco dobrej matki?” Jeśli jeszcze nie, to zdecydowanie powinieneś – ten pomysł jest jak balsam na duszę matki, zardzewiałą przez doświadczenia Teorią jest Donald Woods Winnicott, słynny brytyjski pediatra i psychoanalityk dziecięcy. Poświęcił ponad 40 lat pracy z małymi dziećmi: uważnie obserwując rozwój dzieci, był w stanie subtelniej zrozumieć ważną rolę matki w tym procesie. A jaka jest ta rola „wystarczająco dobrej” matki? następująco: 1⃣ Gdy tylko dziecko się urodzi, nawiąż z nim relację „trzymającą” (od angielskiego „hold” to hold, store), tj. stworzyć bezpieczne i wygodne środowisko, w którym wszystkie potrzeby dzieci zostaną zaspokojone. Okres ten nie powinien jednak trwać zbyt długo!2⃣ Z biegiem czasu, robiąc krótkie przerwy w opiece, ważne jest, aby mama zachęcała dziecko do korzystania z własnych zasobów. Najprostszy przykład: nie zapełniaj kojca/kącika dziecięcego /łóżeczko z różnymi zabawkami, ale rozłóż je na podłodze w pokoju, aby dziecko miało ochotę ruszyć w stronę przedmiotu, który przykuł jego uwagę. Dlaczego jest to ważne przy idealnej, troskliwej mamie? aby dziecko stało się osobą prawdziwie dojrzałą, nieinfantylną. Taki rodzic może trzymać swoje dziecko mocno przez całe życie, karmiąc je swoją hiperopieką i uwagą. Rozszerzmy nieco pojęcie „wystarczająco dobrej matki” i zamieńmy ją w „wystarczająco dobrych rodziców”. ? Przecież oboje rodzice uczestniczą w procesie wychowania dziecka. Perfekcjonistyczny ojciec, który stara się spełnić każde życzenie dziecka, może również zaszkodzić jego rozwojowi osobistemu. Tutaj możemy podać wymowny przykład ojca, który ma obsesję na punkcie swojej „małej księżniczki”, wystarczy, że dziewczynka uniesie brwi, aby spełnić każdą zachciankę Być może w dzieciństwie bycie córką takiego taty może wydawać się bajecznym szczęściem, ale dorosła dziewczyna może potem całe życie boleśnie szukać takiego mężczyzny (dzięki tacie starałam się stworzyć wszystko, co w mojej mocy). idealnego męskiego wizerunku), a nie znaleźć... Nadmierna troska i zaspokajanie absolutnie wszystkich dziecięcych „CHCĘ” „jest tak samo szkodliwe, jak brak opieki, uwagi i miłości. Co więcej, szkodzi to zarówno dzieciom, jak i samym rodzicom..