Początkowo mam tu na myśli jedynie relacje dorosłych, którzy wolą być w tych związkach, nie rezygnując z siebie jako jednostki i jednocześnie nie przyjmując infantylnej pozycji . Takie brzydkie zjawisko, jak wykorzystywanie partnera w celu konsumpcji lub posiadania, jest z natury wadliwe i dlatego nie będzie brane pod uwagę. Jakie relacje będą odpowiednie i prawidłowe dla mężczyzn i kobiet? Odpowiedź na to pytanie będzie odmienna dla kobiet i mężczyzn ze względu na istniejące różnice w celach życiowych (zadaniach). Różne cele wymagają zatem różnych strategii ich osiągnięcia, innego zachowania. Dla kobiet celem lub jednym z najważniejszych zadań jest samo budowanie relacji. Umiejętność budowania relacji to główna umiejętność kobiety wymagająca doskonalenia. To właśnie działanie pozwala kobiecie poznać samą siebie: jaka jest naprawdę, jakie ma wady, które należy wyeliminować. Jeśli związek kobiety rozwinie jej zdolność do interakcji z mężczyznami, właściwym wyborem będzie jego kontynuacja. Często kobieta całkowicie ignoruje swoje główne zadanie i umiejętność - budowanie relacji. Zamiast tego zaczyna rozwijać inne zdolności, zwykle w dziedzinie kariery lub biznesu, czyli zachowuje się jak mężczyzna. W tym przypadku możemy ze 100% pewnością stwierdzić, że dokonuje ona złego wyboru dla swojego rozwoju, co prowadzi do samotności lub poczucia niezadowolenia i bezużyteczności. Mężczyźni mają nieco inne zadanie w życiu. Celem życia człowieka jest samorozwój, nabywanie nowych cech i możliwości. Tylko dzięki takiemu działaniu człowiek może poznać siebie, swoje braki i je wyeliminować. Główne cechy mężczyzny to umiejętność bycia liderem i odpowiedzialność. Jeśli zatem związek mężczyzny z kobietą zakłóca jego rozwój, wówczas właściwym wyborem byłoby jego porzucenie. Ponieważ mężczyzna może realizować się tylko w społeczeństwie, musi wejść w związek z przygotowaną kobietą - spełnioną dojrzałą osobowością. Tylko w tym przypadku, w tej sekwencji, będzie czuł się szczęśliwy w związku, a także będzie mógł pomóc kobiecie, którą kocha, rozwijać się, a nie „odgrywać” na niej swoje kompleksy.