Z mojego doświadczenia w pracy z klientami. Kluczowymi słowami są tutaj doświadczenie i klienci, czyli jest to moje doświadczenie pracy z prawdziwymi ludźmi, z ich problemami, zmartwieniami, radościami, osiągnięciami, podziwem, inspiracją, rozczarowaniami, lękami, ambiwalentnymi uczuciami, podjętymi i niepodjętymi decyzjami i wyborami, z ich złością, poczuciem wstydu i winy, czasem ze swoją wściekłością, afektami, smutkiem, depresją, strachem, sztywnością i elastycznością, dumą, znaczeniem, ważnością, z ich nastawieniem do siebie, wątpliwościami, „ślepymi zaułkami”, bezsilnością, żalem, zazdrością , zdradą i lojalnością, z poczuciem beznadziejności, z tym, co ukryte i z tym, co na powierzchni, ze łzami i śmiechem, z ich wewnętrzną siłą, zaufaniem, szczerością, zasłoną, fasadą, ostrożnością i nieufnością, z ich upodobaniami, niechęci i miłość to żywi, prawdziwi ludzie, a nie litery podręcznika, typologie, tabele, definicje, rejestry, które przegląda teoretyk-badacz. Wszystko to jest oczywiście konieczne, ale moim zdaniem całą istotę tego można zrozumieć dopiero w połączeniu z praktyką. Są to prawdziwe historie, których czasami nie da się wymyślić celowo. Są takie zawiłości, paradoksy, nieoczekiwane zwroty losów i ludzkie wybory Doświadczenie w sferze społecznej i pomoc kryzysowa było moją szkołą – hartowania. Wydawałoby się, że słyszeliśmy już tyle niesamowitych losów i historii, że nie może być bardziej zaskakującego, a jednak za każdym razem na nowo jestem zaskoczony. I wciąż nie przestaję podziwiać wewnętrznych sił ludzkiej psychiki, jak bardzo może się ona zmienić , przystosować się, dostosować się do rzeczywistości, w której dana osoba wybiera lub jest zmuszona żyć. Czasem podczas superwizji superwizor pyta mnie – gdzie mogę to przeczytać – o czym teraz mówimy? I moja odpowiedź nie zawsze ogranicza się do jednej książki, gdyż arsenał, z którego korzystam, składa się z wielu szkoleń, książek, doświadczeń z własnej terapii, podręczników, moich superwizorów, doświadczeń moich kolegów i mojej pracy z klientami. To fuzja tego wszystkiego - teoria połączona z praktyką. Może kiedyś trafię na pracę naukową, ale na razie całym sercem kocham pracę z ludźmi. Kiedy mi się to znudzi? Kompletnie nie wiem i nie chciałabym) Chciałabym zdobywać coraz większe doświadczenie, widzieć i czuć powiązania w praktyce. Myślę, że wybiorę się na badania, gdy poczuję, że naprawdę mogę przyczynić się do rozwoju psychoterapii w jej praktycznym aspekcie. Póki co chciałam, żeby było krótko, a wyszło „jak zawsze”)) Mój kanał TG: https://t.me/berdnikova_psy Dołącz do nas.!