Od autora: seksuolog-psychoterapeuta, psycholog rodzinny. ekspert programów telewizyjnych, członek profesjonalnej ligi psychoterapeutycznej, mistrz NLP, psycholog edukacyjny, specjalista wschodniej wersji neuroprogramowania, specjalista ds. dobrostanu osobistego i relacji rodzinnych, trener, coach, psychoterapeuta ezoteryczny. Autor ponad 500 artykułów na temat różnych problemów, które możesz zobaczyć przeglądając sekcję *artykuły* i prawdopodobnie to już pomoże rozwiązać Twój problem. Autorka ponad 100 programów szkoleniowych, które można zobaczyć odwiedzając mój kanał wideo na YouTube i wpisując „Afanasyeva Lilia”. Jako psycholog-seksuolog muszę pracować z szeroką gamą problemów seksualnych mężczyzn i kobiet. Jeśli mówimy o dziewictwie, wszystko jest niejednoznaczne. Czasami późniejsza utrata dziewictwa wiąże się z pochwicą. Często zdarza się, że dziewczyna wychodzi za mąż jako dziewica i pozostaje nią przez kilka miesięcy, zwłaszcza jeśli mężczyzna cierpi na zespół lękowego oczekiwania na porażkę seksualną (ASF) lub sam jest dziewicą. W tym przypadku seksualną problem się podwaja. I często tutaj trzeba pracować z małżeństwem w seksualnej terapii małżeńskiej. W tym przypadku rokowania dla pary są dobre, ponieważ wszystko można rozwiązać, choć nie w ciągu 1 sesji, jak niektórzy uważają. Tutaj trzeba ciężko pracować – seksuolodzy, psycholodzy rodzinni i psychoterapeuci wiedzą to z pierwszej ręki. Ten temat jest ważny dla wszystkich kobiet. Ze względu na jego znaczenie chcę to podkreślić z punktu widzenia psychologa, seksuologa i psychoterapeuty. Dla niektórych utrata dziewictwa nie jest tak bolesna i traumatyczna z psychologicznego punktu widzenia, a wszystko rozwiązuje się stosunkowo prosto . Chcę z Wami porozmawiać o problemach w tym obszarze i mam nadzieję, że wiele rzeczy stanie się dla Was jasnych, drodzy czytelnicy. W mojej praktyce są przykłady takiej pracy. Zacznę od pierwszej sytuacji. Na szkolenie kobiet w Moskwie przyjechała do mnie 26-letnia dziewczyna. Pracowaliśmy z grupą nad wzmocnieniem kobiecych energii, atrakcyjności kobiecej i seksualnej. Na koniec szkolenia podeszła do mnie, mówiąc, że jest dziewicą, zaznaczając jednocześnie, że nie ma prostego charakteru i nie ma dobrych relacji z rodzicami. Potem spotkaliśmy się na przyjęciu indywidualnym. W pracy okazało się, że pochodziła z rodziny wojskowej i miała dość surowych rodziców. Oni z kolei przekazali córce odmienne przekonania, którymi żyła, nie do końca zdając sobie z nich sprawę. Ponadto dzięki temu, że zajmowała się samorozwojem (co z jednej strony jest na pewno dobre), uczęszczała na szkolenia, oglądała programy w telewizji, czytała wiele informacji na różne tematy, miała wiele przekonań z książek (czasami niepasujących do jej życia), a także przekonań przyjaciół, krewnych itp. Długo musieliśmy pracować, aby uwolnić ją od „przeżuwania cudzych, nie zawsze ekologicznych myśli”. do przekonań o jej dziewictwie. Miały też pewne pozytywne strony, na przykład to, że dziewczyna „nie oddała się pierwszej napotkanej osobie” itp. Na etapie dorastania jest to przekonanie całkowicie dobre i słuszne, jednak później, gdy stała się już dorosła, zaczęło to kolidować z jej życiem osobistym. Nie namawiam jej, żeby poszła i straciła dziewictwo. Sama o tym zadecyduje, ale w oparciu o swoje przekonania – w tym momencie i z osobą, z którą uzna to za stosowne, a nie opieranie się na zasadach swoich rodziców czy kogokolwiek innego. Drugim ilustrującym przykładem jest moja praca jako psychologa i seksuologa z dziewczyną z Soczi. Tam sytuacja jest nieco inna. Miała 21 lat, miała młodego mężczyznę, którego zamierzała poślubić, próbowali nawet żyć razem, ale gdy tylko doszło do intymności, odepchnęła go i stopniowo związek zaczął się pogarszać. W trakcie pracy nawiązaliśmy trudną relację z ojcem, który w rodzinie żył bardzo mało, potem był ojczym, który też nie potrafił kreować pozytywnego męskiego wizerunku. W przyszłości zrobimy to wszyscy».