Pytanie jak kontynuować pracę pomimo dyskomfortu? Oczywiście wykluczmy od razu: depresję; wypalenie zawodowe; silne/chroniczne zmęczenie. Porozmawiamy o tym, jak robić rzeczy, które WYBIERAM do zrobienia (bo to dotyczy moich wartości, tego chcę), pod warunkiem, że jestem w zasadzie w normalnym stanie, ale odczuwam dyskomfort na samą myśl o zbliżającym się zadaniu lub w trakcie jego wykonywania.1. Zauważ dyskomfort. Kiedy się pojawia? Jaki on jest? Jakie myśli i uczucia, doznania cielesne powodują uczucie dyskomfortu? Przykładowe myśli (najczęściej spotykam się z klientami): Nie zrobię tego dobrze/tak jak powinienem; nie mogę sobie poradzić; nie podoba mi się to, co się okazuje, to bzdura (już w trakcie)… Uczucia: nuda; strach; Oddychaj i zaakceptuj. Zwykle, gdy tylko ta historia się w nas rozegra, albo 1) ograniczamy tę aktywność, unikamy jej, albo 2) kontynuujemy wstręt do siebie, walcząc z tymi myślami/uczuciami, zmuszając się, aby nie czuć, nie czuć. myśl w ten sposób. Pomysł nie polega na tym, żeby ani uciekać, ani walczyć. Wystarczy zauważyć, że takie procesy zachodzą w środku, a ja mogę je obserwować, oddychać głęboko, akceptować je. Daję im wszystkim przestrzeń w sobie, bo jestem WIĘCEJ niż te wszystkie myśli i uczucia. Pozwalam im być, bo: nie da się ich wyłączyć, nie da się ich raz na zawsze pokonać, wrócą; same w sobie nie są groźne, bo nie muszę im wierzyć i być im posłusznym (mogę wybrać sam). co zrobię dalej, na czym skupię swoją uwagę).3. Zwiększ kontakt z teraźniejszością i zaangażowanie w sprawę. Widzę więc, że pojawiają się we mnie takie myśli i takie uczucia. Co się dzieje na zewnątrz? To jest stół, przy którym siedzę. Jakie to uczucie, jaki kolor? Czy jest ciepło czy zimno? Przede mną leży otwarty dokument. Są tam napisane listy. Siedzę w określonej pozycji. W którym? Czy chcę siedzieć inaczej, poruszać się na krześle? Tu i teraz jestem w tym pokoju, przy tym stole i robię tę rzecz.4. Przypomnij sobie – DLACZEGO Teraz, kiedy pozwalam, aby wszystko, co dzieje się we mnie, istniało, kiedy pozostaję w kontakcie z tym, co jest na zewnątrz mnie, mogę przypomnieć sobie o moich wartościach. O tym, dlaczego zdecydowałem się zrobić tę konkretną rzecz. Dlaczego jest to dla mnie ważne?5. Okaż chęć wierności swoim wartościom. Jestem teraz w punkcie wyboru i będę tam tysiąc razy. Czy jestem skłonny zdecydować się na dalsze robienie tego, co jest dla mnie ważne, pozwalając, aby mój dyskomfort był obecny i okresowo powracał? Nazywam to „uroczyście przysięgam” (=zobowiązuję się).6. Znajdź pomocników. Wykazuję determinację, aby kontynuować robienie tego, co jest dla mnie ważne. Mogę wykorzystać dowolne umiejętności, które pomogą mi łatwiej odczuwać dyskomfort: koncentrację na oddychaniu, praktykowanie współczucia dla siebie, robienie przerw w pracy, zapisywanie nieprzyjemnych myśli w pamiętniku... Zwroty, które mogą się przydać: Pozwalam sobie robić, co mi się podoba Do. Nie wymagam od siebie konkretnego rezultatu. Potrafię zaakceptować siebie bez względu na wynik zadania. Wspaniale jest dążyć do ideału, ale w prawdziwym życiu potrafię dać z siebie wszystko i potrafię się skupić na procesie pracy i postawię sobie za cel utrzymywanie kontaktu z tym, co i jak robię teraz (zamiast skupiania się na tym, jaki będzie wynik). Oczywiście najczęstszym źródłem dyskomfortu w pracy jest wewnętrzny krytyk . Ważne, żeby dobrze sobie z tym poradzić, nauczyć się walczyć – a to już osobna praca. Cieszyć się swoją pracą, sprawiającą każdemu przyjemność i zainteresowanie!