W tym artykule przyjrzymy się krok po kroku instrukcjom dotyczącym praktycznego zastosowania techniki Zivorad Slavinsky „GP-4” - nowoczesnej psychotechniki akupresury do neutralizowania negatywnych doświadczeń emocjonalnych spowodowanych wydarzeniami przeszłości „Akupresura jest podstawą GP-4” Od ponad 3600 lat Chińczycy do perfekcji opanowali metodę leczenia chorób fizycznych i psychicznych poprzez wpływ na energetyczne kanały informacyjne ludzkiego ciała – meridiany energetyczne, poprzez które wymieniają się nasze narządy. informacja o wewnętrznych procesach organizmu Już w XVI wieku p.n.e. Chińczycy wiedzieli, że ciało ludzkie jest gęsto usiane ukrytymi „guzikami”, które wpływają na funkcjonowanie meridianów energetycznych. Wiedzieli, że oddziaływanie na te „guziki” nie tylko pomaga poprawić funkcjonowanie narządów i poprawić ogólne samopoczucie, ale także pomaga zrównoważyć stan emocjonalny. Starożytna chińska metoda leczenia polegająca na oddziaływaniu na punkty biologicznie aktywne nazywa się akupunkturą. Jestem pewien, że słyszałeś o tym wiele razy. W akupunkturze akupunktura wpływa na punkty. Igły są podgrzewane i płytko wbijane w całe ciało. Akupunkturę zastąpiono akupresurą. Jest bardziej humanitarny i nie wymaga wbijania igieł w punkty energetyczne. W akupresurze stosuje się lekki ucisk opuszkami palców, aby aktywować punkty i okazuje się, że to wystarczy, aby uzyskać pożądany efekt. W technice GP-4 będziemy wykorzystywać dwa symetryczne punkty akupresury zlokalizowane u nasady prawej i lewej brwi. W różnych podręcznikach dotyczących akupresury są one nazywane inaczej. We współczesnej terapii energetycznej punkty te nazywane są punktami pierwszego oka: lewy pierwszy punkt oka i prawy pierwszy punkt oka Oprócz pierwszego, istnieje również drugi punkt oka i trzeci. Drugi znajduje się w zewnętrznym kąciku oka, a trzeci znajduje się bezpośrednio pod okiem. Czy znalazłeś je już na zdjęciu Wszystkie trzy punkty oczne są w pełni zaangażowane w techniki takie jak PEAT czy EFT, ale dla GP-4 pierwszy punkt jest więcej niż wystarczający? Na lewym punkcie pierwszego oka będziemy pracować z epizodem negatywnym, a na prawym ze stanem pozytywnym lub „tu i teraz”. Ale trochę wyprzedzam siebie. Wyjaśnię wszystko po kolei „Kondensator emocjonalny” Każda sytuacja, w której blokujemy uwolnienie negatywnych emocji, nie przechodzi bez śladu. Po pierwsze, każda emocja to chemia naszego ciała. Po drugie, emocje to energia. Kiedy emocje „wydają się”, trzeba coś z nimi zrobić – trzeba je gdzieś umieścić. Natura chciała, aby energia naszych emocji została „spalona” w działaniach: w krzykach, w machaniu pięściami, w locie. Ale my, ludzie, jesteśmy prawdopodobnie jedynymi stworzeniami na Ziemi, które zaprzeczają naszym najbardziej naturalnym przejawom. Tylko my byliśmy w stanie nazwać seks brudnym i okrutnym grzechem, a naturalne przejawy negatywnych emocji czymś nieprzyzwoitym i budzącym sprzeciw społeczeństwa. To jest to, na co cierpimy. Obserwuj dzieci. Są całkowicie naturalne w okazywaniu emocji. Krzyczą, tupią nogami lub płaczą. Dlatego dzieci szybko zapominają o żalach i nie potrafią długo się złościć. Dają ujście emocjom. Ale co dzieje się z dorosłymi, którzy są dosłownie okaleczeni przez moralność publiczną? Wyzwolona chemia emocji jest częściowo lub całkowicie zatrzymywana w ciele, niszcząc je. W mięśniach tworzą się zaciski, wykrzywiające kręgosłup lub uniemożliwiające normalne skupienie wzroku na odległych obiektach. Obwody nerwowe pękają w mózgu. W biopolu tworzą się zatory, zakłócając naturalny przepływ energii. W ten sposób płacimy za fikcyjną moralność publiczną i za to, że w oczach innych wyglądamy jak „normalny” człowiek. Wszystkie negatywne emocje, które kiedykolwiek tłumiliśmy, kumulują się w naszym ciele, w naszym biopolu i w naszej pamięci. Nie zaszkodziłoby je jakoś uwolnić. Aby zrozumieć, w jaki sposób technika GP-4 pomoże nam w pozbyciu się emocji, rozważ następujące kwestiemetafora Potraktujmy kondensator metaforycznie. Jeśli włożysz go do gniazdka, a następnie wyjmiesz i dotkniesz dłonią dwóch styków, doznasz bolesnego porażenia prądem. Kondensator to element radiowy stosowany w technologii do gromadzenia ładunku elektrycznego, a następnie jego uwalniania. Wewnątrz kondensatora znajdują się dwie metalowe płytki, które są odizolowane od siebie. Jedna płytka utrzymuje ładunek dodatni, a druga ujemny. Po naładowaniu kondensatora może on utrzymywać ładunek przez długi czas, aż do wystąpienia zdarzenia, podczas którego energia przez dwa styki nie zostanie przeniesiona gdzie indziej w celu rozładowania kondensator, po prostu zewrzyj plus z minusem jakąś żelazną zworką. Na przykład śrubokręt lub nóż. W momencie rozładowania zobaczymy iskrę, po której kondensator ulegnie całkowitemu rozładowaniu. Posługując się analogią do zwykłego kondensatora, zdecydowałem się nazwać wszystkie miejsca w ciele, w których przechowywane są nasze emocje, kondensatorem emocjonalnym. Jedna „płytka” kondensatora emocjonalnego przechowuje emocje pozytywne, a druga negatywne. Model ten nie jest prawdziwy, ale pomaga bardzo jasno wyjaśnić zasadę działania GP-4. Teraz przewiń artykuł bliżej początku i jeszcze raz uważnie przyjrzyj się obrazkowi z punktami akupresurowymi :) „Instrukcja stosowania GP-4. Jak można się domyślić, rozładowując kondensator emocjonalny, możemy „zwierać” pozytywne i negatywne emocje. Niestety, w przeciwieństwie do zwykłego kondensatora, nie możemy za jednym razem całkowicie rozładować kondensatora emocjonalnego, uwalniając tym samym wszelkie zaciski i napięcia cielesne. Nawiasem mówiąc, metodę „zamykania” negatywu i pozytywu możemy rozładować na raz w wielu innych technikach: w NLP, w technice Larry'ego Nimsa BSFF, w technice Zivorada Slavinsky'ego zwanej duchowością. alchemiczna transmutacja życia i wiele innych. Co więcej, takie podejście jest stosowane nawet w najprostszej modlitwie do Boga. Ale robię dygresję. Przyjrzyjmy się teraz algorytmowi GP-4, a następnie zastanówmy się, jak zastosować go w praktyce. Być może na pierwszy rzut oka instrukcje krok po kroku będą wydawać się kłopotliwe, ale w praktyce wszystko będzie znacznie prostsze i szybsze. Krok 1. Zamknij oczy. Umieść dwa palce lewej ręki w pierwszym punkcie oka po lewej stronie. Wybieramy wydarzenie z przeszłości, które wywołało w nas negatywne emocje, których nadal nie możemy spokojnie odpuścić. Krok 2. Przeglądamy sytuację i wybieramy najbardziej nieprzyjemny moment. Uchwyćmy ten moment tak, jakbyśmy zatrzymywali wideo. Teraz będziemy pracować tylko z tą chwilą, nie przenosząc się w czasie. Krok 3. Od pierwszej osoby, jakbyśmy patrzyli na własne oczy, przywracamy obraz. Co zobaczyliśmy tuż przed sobą w tym bardzo nieprzyjemnym momencie? Jaki obraz rysuje dla nas pamięć? Przez cały ten czas trzymamy kciuki za punkt 4. Teraz poczujmy emocje, które nam towarzyszyły w tamtym momencie! Jakie to emocje? Próbujemy określić ich umiejscowienie w ciele. Krok 5. Jakich doznań cielesnych jesteśmy świadomi w danej chwili? Krok 6. Jakie myśli mieliśmy w tym momencie? zostanie zidentyfikowana sytuacja negatywna, puszczamy rękę z lewego punktu i przechodzimy w prawo. Przechodząc między punktami, weź głęboki wdech i wydech. Krok 7. Dwoma palcami prawej ręki dotknij prawego pierwszego punktu oka. Zamknięte oczy. Teraz wybieramy pozytywną sytuację z przeszłości. Sytuacja, w której czuliśmy się szczęśliwi i dobrzy. Jeśli nic pozytywnego nie przychodzi Ci do głowy, wybierz moment tu i teraz. Krok 8. Wybierz najbardziej pozytywny moment w sytuacji i naciśnij pauzę w nagraniu wideo. Jeżeli na poprzednim etapie zdecydowaliśmy się na pracę z chwilą „tu i teraz”, to krok 9. analogicznie jak w krokach 3-6 ustalamy, który obraz był w pozytywnej sytuacji, jakie emocje , doznania cielesne i myśli . Jeśli pracujemy z chwilą „tu i teraz”, stajemy się świadomi wszystkich tych czterech elementów w tej chwili TERAZ. Teraz mamy dwie sytuacje. Po lewejW pierwszym punkcie, umiejscowionym u nasady lewej brwi, wybraliśmy sytuację negatywną, której emocje nie dają nam spokoju. W prawym punkcie znajduje się pozytywna sytuacja lub chwila tu i teraz. Krok 10. Wróć do lewego punktu. Podczas przełączania weź głęboki wdech i wydech. Teraz ponownie wracamy do wybranego wcześniej momentu negatywnego - dokładnie do momentu, w którym nacisnęliśmy pauzę w kroku 11. Zobaczmy, co teraz stanie się z wcześniej wybranym obrazem. Czy zmieniła się w jakikolwiek sposób? Być może stało się ciemniejsze lub bardziej odległe? Może zniknęły jakieś szczegóły? A może obraz pozostał ten sam? Należy pamiętać, że nie zmieniamy celowo obrazu. Po prostu obserwujemy, jak się zmieniła. Krok 12. Kierujemy uwagę na emocje. Czy one się jakoś zmieniły? Może straciły na sile? A może siła emocji pozostała taka sama? Na tym etapie po prostu obserwujemy, jak zmieniają się zidentyfikowane wcześniej emocje. Krok 13. Zwróć uwagę na doznania cielesne. Jak się zmieniły? Krok 14. Czy Twoje myśli uległy zmianie? Może sformułowanie werbalne uległo skróceniu, więc ponownie skierowaliśmy uwagę na obraz, emocje, doznania cielesne i myśli w negatywnej sytuacji? Kiedy po raz drugi powróciliśmy do lewego punktu, wszystkie cztery elementy mogły w ogóle się nie zmienić. Ale obiecuję, że za trzecim razem różnica będzie zauważalna. Krok 15. Przejdź do punktu prawego oka, biorąc głęboki wdech i wydech. Teraz ponownie wracamy do wybranego wcześniej momentu pozytywnej sytuacji Krok 16. Podobnie jak w krokach 11-14 kierujemy uwagę na wszystkie cztery elementy i notujemy zmiany. Krok 17. Ponownie przełączamy się w lewo wskaż negatywną sytuację i zanotuj, co dzieje się w czterech punktach. Zwykle po każdym przejściu z jednego punktu do drugiego obraz stopniowo zanika, emocje tracą siłę, odczucia cielesne wracają do normy, a myśl ulega skróceniu na całej długości sformułowania. Krok 18. Teraz przejdź pozytywnie do właściwego punktu sytuacji i ponownie obserwuj zmiany w obrazie oraz emocjach, doznaniach cielesnych i myślach. Krok 19. Przełączaj się od prawego punktu do lewego i z powrotem, aż obrazy całkowicie znikną w obu punktach, emocje, doznania cielesne i myśli całkowicie znikną. Efektem końcowym techniki jest moment, w którym w obu punktach nie ma różnicy pomiędzy wszystkimi czterema elementami. Krok 20. Teraz, gdy wszystkie etapy GP-4 zostały zakończone, czas zwrócić uwagę na nasz stosunek do negatywu. sytuacja się zmieniła. Jeśli była to złość i oburzenie na drugą osobę, sprawdźmy, czy teraz możemy być równie źli? Jeśli pracowaliśmy z urazą, sprawdzamy, jak teraz traktujemy sprawcę „Krótka wersja instrukcji”. Szczegółowe instrukcje okazały się dość długie. Aby utrwalić materiał, spójrzmy na uproszczoną wersję opisu procesu GP-4. Jak już zauważyłeś, pamięć każdej sytuacji zawiera obraz wizualny, doznania w ciele, emocje i myśli. Pracując z GP-4 wykorzystujemy wszystkie cztery elementy. Proces rozpoczyna się od negatywnej sytuacji, od której chcemy się uwolnić. Kładziemy czubki palca wskazującego i środkowego w lewym punkcie pierwszego oka i wybieramy najbardziej nieprzyjemny moment w sytuacji. Następnie zapamiętujemy obraz, który widzieliśmy z pierwszej osoby, odtwarzamy negatywne emocje, pamiętamy nasze odczucia i myśli cielesne. Następnie przełączamy się na prawy punkt oka i wybieramy przypadek z życia, w którym był pozytywny. Pożądane jest (ale nie konieczne), aby sytuacja pozytywna dotyczyła tego samego tematu, co sytuacja negatywna. Przykładowo, jeśli przepracowujemy kłótnię z ukochaną osobą, to w odpowiednim miejscu możemy umieścić epizod, w którym byliśmy z nim szczęśliwi. W sytuacji pozytywnej zauważamy wszystkie cztery elementy i ponownie wracamy do lewego punktu sprawdzenie jak zmienił się obraz, emocje, doznania cielesne i myśli w negatywnej sytuacji. Potem znowu do właściwego punktu. Potem znowu w lewo. W prawo, w lewo, w prawo, w lewo. Z każdym przełącznikiem będziemy obserwować, jak słabną wszystkie cztery elementy. Zwykle do całkowitej neutralizacji