Od autora: Oryginalny tekst artykułu znajduje się na stronie: Depresja to królowa negatywnych emocji. Z jednej strony jest to bardzo nieprzyjemny stan emocjonalny, który charakteryzuje się obniżonym nastrojem, apatią, zmniejszoną aktywnością, zaburzeniami snu i otępieniem emocji. Z drugiej strony depresja odwraca naszą uwagę od świata zewnętrznego i zmusza do powrotu do siebie, do zastanowienia się, czego tak naprawdę chcemy od życia i co robimy źle. To jest główna pozytywna funkcja depresji – powstrzymanie osoby, która próbuje uciec od siebie i kręci się w błędnym kole. W życiu często nie wiemy, czego tak naprawdę chcemy. Często realizujemy określony program przepisany nam przez naszych rodziców lub społeczeństwo. Np. zostać prawnikiem, wyjść za mąż do 25. roku życia, urodzić 2 dzieci nie później niż do 30., zarabiać milion miesięcznie, mieć wakacje tylko za granicą... Ale czy tego nam potrzeba do szczęścia? Czy tego naprawdę chcemy?! Zazwyczaj depresja nie zaczyna się nagle. Zwykle poprzedza go okres narastania niezadowolenia z życia. A to już jest powód, żeby się zatrzymać i pomyśleć, że robimy to źle. Ale co robimy zamiast tego? Prawidłowy!!! Jeszcze bardziej zaciekle i wytrwale staramy się osiągnąć te miraże, które są nam przepisane z zewnątrz. A tu już czeka na nas depresja. Zaczyna się w każdym razie: albo wtedy, gdy osiągniemy wszystko, do czego dążyliśmy i do czego dążyliśmy, i zaczniemy rozumieć, że wcale nie tego chcieliśmy, a to, co osiągnęliśmy, nie daje nam satysfakcji; lub gdy z jakichś powodów nie możemy tego osiągnąć i czujemy się nieudacznikami, którzy nie sprostali oczekiwaniom. Depresja zatrzymuje nas i zmusza do zastanowienia się nad sobą i znaczeniem naszego istnienia. Czasami okazuje się to nieznośnie bolesne i zaczynamy z tym walczyć, próbujemy odwrócić swoją uwagę lub zażywamy leki przeciwdepresyjne. Ale czy pigułki mogą pomóc nam przemyśleć nasze cele i wartości, znaleźć odpowiedzi na wewnętrzne pytania, znaleźć swoją drogę i cel? Oczywiście nie! Tylko chwilowo tłumią stan depresyjny, przekształcając go w formę utajoną lub przewlekłą. Gdzie możemy znaleźć wyjście? Co będzie słuszne w przypadku depresji? Po pierwsze, należy zaakceptować fakt, że wszystko, co nas spotyka, jest całkiem naturalne i przestać walczyć z depresją. Po prostu pozwól jej być! Drugą rzeczą, do której warto dążyć, to zrozumieć, co doprowadziło do takiego stanu rzeczy, przeanalizować, kiedy i jak to się zaczęło oraz co zrobiłem lub zrobiłem źle. Jeśli pierwsze zadanie jest nadal wykonalne, to drugie dla osoby cierpiącej na depresję może wydawać się czymś rodem z science fiction. Podobnie jak baron Munchausen wyciągał się z bagna za włosy. Aby obiektywnie przeanalizować CO i co najważniejsze, DLACZEGO tak się dzieje w życiu, znaleźć przyczyny tego wszystkiego, dowiedzieć się, które pragnienia i aspiracje są tak naprawdę Twoimi, a które narzucane z zewnątrz, co jest naprawdę ważne dla szczęścia i dobrego samopoczucia oraz w jakim kierunku trzeba iść – czasem okazuje się to bardzo trudne, a czasem po prostu niemożliwe. Sekret polega na tym, że nasza psychika jest tak skonstruowana, że ​​nasz mózg, a właściwie nasza świadomość, daje fałszywe odpowiedzi na te pytania, które są. zwane racjonalizacją. Prawdziwe odpowiedzi kryją się znacznie głębiej – w nieświadomości i można do nich dotrzeć jedynie dzięki konsultacjom z psychologiem. Za pomocą psychoterapii możesz zrozumieć przyczyny swojego stanu, zrozumieć, gdzie zboczyłeś ze swojej ścieżki, co zrobiłeś źle i czego naprawdę chcesz. Po znalezieniu odpowiedzi na te pytania depresja z reguły ustępuje. Choć zdarzają się pojedyncze przypadki, gdy przyczyny depresji leżą znacznie głębiej. Aby ustalić ogólnoustrojową przyczynę depresji lub stanu depresyjnego, najlepiej przeprowadzić układ metodą Berta Hellingera. W konstelacjach możemy zaobserwować, że przyczyną depresji może być nieświadome uczucie tęsknoty za kimś ważnym dla nas, kto zmarł przedwcześnie, na przykład naszymi braćmi i siostrami, którzy dokonali aborcji. Czasami przyczyna depresji może leżeć