Od autora: W klasyfikatorze DSM-IV depresyjne zaburzenie osobowości (DPD) ujęte jest w rubryce „Do dalszych badań”. W ciągu ostatnich dziesięcioleci w literaturze naukowej odnajdywano coraz więcej przykładów klinicznych ilustrujących klinikę DPD. Główny wzorzec zachowań w DPD to uporczywe depresyjne przekonania i zachowania, które są stabilne i nie są spowodowane poważnymi epizodami depresyjnymi i nie mogą zostać wyeliminowane. opisane jako zaburzenie dystymiczne (!). W DSM -III podaje następujące kryteria DLR (wymaganych jest co najmniej 5): 1. W tle zwykłego (zwykłego) nastroju przeważa przygnębienie, przygnębienie, brak radości i smutek;2. Poczucie własnej wartości koncentruje się na przekonaniu o własnej bezradności i nieadekwatności; 3. Krytyka, oskarżenia i uwłaczający stosunek do siebie; 4. Charakteryzuje się troskliwością i troską; 5. Dominującym nastrojem jest negatywizm;6. Krytyczność wobec siebie i innych;7. Pesymizm;8. Poczucie winy i wyrzuty sumienia. Portret psychologiczny: Brak radości; Pesymizm; Nadmierna powaga i trudności z poczuciem humoru; Obniżone poczucie własnej wartości; Chroniczne i całkowite poczucie winy; Skupienie się na negatywnych aspektach życia; być wyrażone; Twarde Super-Ego (ego-syntoniczne poczucie winy) Organizowanie obrony psychicznej - introjekcja i idealizacja, sublimacja, nadkompensacja; ================================================== === ===========Diagnostyka różnicowa. Jednym z kryteriów różnicujących DLR od depresji jest brak efektu przyjmowania leków przeciwdepresyjnych i stabilizatorów nastroju. Kolejnym ważnym kryterium różnicującym odróżniającym DLR od zaburzeń afektywnych są kryteria Gannuszkina-Kerbikowa dotyczące zaburzeń osobowości: 1. Totalność – poznanie depresyjne rozprzestrzenia się we wszystkich sferach życia; Stabilność – kryteria DLR są stabilne i stałe w czasie. Nie ma pogorszenia, poprawy, remisji itp. Są one stabilne i identyczne w różnych okresach życia i obserwowane są przez całe życie w myślach, emocjach i zachowaniu;3. Nieprzystosowanie - cechy osobowe prowadzą do wyraźnej nieprzystosowania. Ponieważ DLR zalicza się do fiksacji oralnej, można zauważyć dużą współwystępowanie z uzależnieniami i zaburzeniami odżywiania obserwowanymi u klientów. DLR często łączy się z masochistycznym zaburzeniem osobowości. Terapia DLR ma pewną specyfikę – terapeuta może wykazywać pełne przeciwprzeniesienia poczucie rozpaczy i beznadziei, które u klienta z DLD na skutek empatii powoduje poczucie winy z tego powodu. Sama struktura terapii budowana jest z uwzględnieniem dwóch strategii: strategii pracy z DLD (nacisk na świadomość i akceptację objawów, a następnie adaptacja i umiejętność ich kontrolowania) oraz strategia pracy z doświadczeniami depresyjnymi (szczególnie dobrze sprawdzają się metody terapii poznawczo-behawioralnej).===================== ==================================== =============== =========== Porady można uzyskać kontaktując się z: Telefon. 8-923-146-08-18Skype: Alexey Mossine-mail: [email chroniony]