Bardzo kuszący jest pomysł propagowany przez społeczność werbalną, programowanie społeczne, a nawet (horror!) część społeczności psychoterapeutycznej – że jesteś w jakiś sposób zepsuty i musisz byc naprawionym". Jak możesz zrozumieć, kiedy dokładnie nastąpi ta „korekta”? Albo wtedy, gdy jesteś przepełniony wielką miłością do siebie i wszystkiego, co istnieje, albo gdy nie masz już żadnych problemów, albo coś innego idealistycznego i fantastycznego. Ale to się nigdy nie stanie... bo będąc w biegu życia będziesz czuł różne rzeczy, doświadczał różnych rzeczy, a także napotykał trudności. Jest to jednak pomysł niepopularny, a popularne jest dbanie o to, aby były tylko rzeczy przyjemne i żadnych nieprzyjemnych rzeczy.. .i tutaj powie osoba, która ma problem już od dłuższego czasu: „dziwnie mówisz, ja tylko trwam w jakimś dyskomfortie i nieprzyjemnościach, już mi zmęczony tym!" Tak! A to dlatego, że utknąłeś! Robisz to samo, co zawsze, i oczekujesz nowego rezultatu. Ale tak się nie dzieje i nie stanie, ponieważ robisz rzeczy, które nie działają (w przeciwnym razie nie utknąłbyś, prawda?). I tak naprawdę, jeśli kopniemy głębiej, zobaczymy, że rzeczy, które na przykład działają (lub są inne niż zwykle), są przerażające, nieprzyjemne, niewygodne, niespokojne, niezręczne itp. Mówiąc najprościej, ten ciągły dyskomfort wynika z tego, że nie szukasz rozwiązania, co również wiąże się z dyskomfortem. Decyzja wiąże się z dyskomfortem – wow, wiadomość! A teraz pewnie to wszystko czytasz i myślisz: „och, są ludzie, którzy robią wszystko dobrze, nie unikaj, wszyscy są tacy przeszkoleni i świadomi”, ale ja spieszę cię uspokoić – nie, wszyscy ludzie borykają się z tymi samymi trudnościami na poziomie procesu. Oznacza to, że nie dzieje się z tobą nic złego i jesteś „załamany”, ale stosujesz strategie, które nie sprawdzają się wewnętrznie (chociaż mogą dobrze działać na zewnątrz). Wszyscy jesteśmy stworzeni do automatycznego uciekania od nieprzyjemnych sytuacji. Wszyscy nie chcemy czuć niepokoju, strachu ani zniewolenia przez opresyjne myśli. Wszyscy spotykamy się z samokrytyką, wrażliwością i bólem emocjonalnym. To nie tak, że jest z tobą coś nie tak. Fakt jest taki, że to znaczy być osobą – czującą istotą, ale nasz umysł, który ma pojęcie „dobra” i „zła” – chce wszystko poukładać w kategorie i wpędza nas w pułapkę . A naszym zadaniem nie jest „naprawianie” siebie. Naszym zadaniem jest nauczyć się wychodzić z pułapek umysłu, zanurzyć się w życiu, zaakceptować jego niewygody i wygody, nawiązać kontakt ze sobą i podążać w kierunku ważnych, tworzących znaczenia wektorów. Tak, każdy taki proces ma swoje narzędzia, ale to tylko procesy, a nie moment, w którym można się zatrzymać i powiedzieć „to tyle, teraz się poprawiłem”. Bo być może za chwilę życie rzuci Ci nowe wyzwanie, w którym sprawdzi, na ile jesteś gotowy na kontakt z nim i ze sobą. Jeśli potrzebujesz pomocy specjalnie w swojej sytuacji, zapisz się na konsultacje. Psycholog Kirill Kryzhanovsky