„Czego chcesz?” lub „Prośby w poradni psychologicznej”. Podczas konsultacji psychologicznej psycholog po omówieniu problemu prosi klienta o sformułowanie prośby, czyli określenie, czego chciałby otrzymać od pracy psychologicznej. Istnieją żądania konstruktywne lub operacyjne oraz żądania niekonstruktywne, czyli takie, których nie można zrealizować. Przez żądania niekonstruktywne rozumie się: • Manipulacyjne. Kiedy klient prosi psychologa o zmianę innej osoby bez jego zgody. Na przykład: „Każ mu posłuszny”, „Chcę, żeby była ze mną szczera” itp. Wyjątkiem może być prośba rodzica o pracę z dziećmi z poważnymi zaburzeniami zachowania i psychicznymi. • Zapytanie z uogólnieniem. Są to wyrażenia zawierające słowa „zawsze” lub „nigdy”. Na przykład: „Chcę zawsze być pewny siebie”, „Aby nigdy się nie obrazić” itp. Przez konstruktywne prośby rozumiemy: • Informacyjne. Gdy nie ma wystarczających informacji psychologicznych na temat przestrzegania norm rozwojowych związanych z wiekiem, możliwości zmiany psychicznej i jej rokowania, gdy zmieniły się warunki życia i nie jest jasne, co dalej, itp. Na przykład: „Czy to normalne, że dziecko 3-letnie dziecko pytać o śmierć?” (spoiler: normalny), „Jak pomóc bliskiej osobie pokonać smutek?” itp. • Prośba o samopoznanie. Wiąże się ze zmianą obrazu siebie i zwykle pojawia się w okresach kryzysowych (np. okres dojrzewania, kryzys 30. roku życia). Na przykład: „Jaki jest mój temperament, charakter?”, „Dlaczego mnie to spotyka...?” itp. • Prośba o samorozwój. Ucz się nowych umiejętności i zachowań. Na przykład: „Naucz się zarządzać swoimi emocjami”, „Popraw uwagę lub pamięć” itp. • Transformacja. Kiedy człowiek szuka nowych znaczeń. Na przykład: „Chcę zmienić swoje życie”. • Prośba o złagodzenie objawów. Objaw niekoniecznie oznacza chorobę, chociaż można go rozpatrywać z psychologicznego punktu widzenia, na przykład lęki lub moczenie u dziecka, spóźnianie się itp. Na podstawie klasyfikacji Loseva V.K. i Lunkova A.I..