Problemy wielu kobiet w związkach z płcią przeciwną i innymi wiążą się z niedojrzałością psychiczną. Takie panie są natychmiast widoczne, zachowanie kapryśnej dziewczyny, która wymaga całkowitej uwagi. Jest psychicznie zacofana, co powoduje pojawienie się różnorodnych trudności – zarówno w życiu osobistym, jak i społecznym. Jest kobietą dojrzałą psychicznie. Wyróżnia ją niezależność, którą wykazuje zarówno w relacjach międzyludzkich, jak i społecznych. nie jest, boi się zostać bez wsparcia, bo jest pewna siebie i swoich możliwości. Nie przywiązuje się do mężczyzn, a tym bardziej nie szuka w nich rozwiązań swoich problemów. Taka kobieta nigdy nie będzie żyła „z byle kim”, żeby nie być sama. Z godnym kandydatem potrafi zbudować relację opartą na szacunku, a przede wszystkim na partnerstwie. Nie ma w sobie zasady „jak parszywa owca, choćby kępka wełny”; jest gotowa tworzyć, dawać i tworzyć wokół siebie miłość i harmonię. Znając swoją wartość, nie będzie ograniczać wolności partnera; oboje powinni mieć czas na rozwój duchowy. W pełni akceptuje swoją rolę kobiety i staje się cudowną mamą. Nie usłyszysz od niej, że dziecko uniemożliwia jej pełne życie i aktywność społeczną. Taka kobieta nigdy nie będzie siedzieć bezczynnie w domu, nawet jeśli nie pracuje, uczestniczy w projektach publicznych i angażuje się we własny rozwój, zarówno duchowy, jak i fizyczny. Jej ciało jest w dobrej kondycji fizycznej i nie chodzi po domu w rozciągniętym T-shircie poplamionym majonezem. Odnosi sukcesy dosłownie we wszystkim, czego się podejmuje. Nie jest kobietą dojrzałą psychicznie. Nie wszystko jej się podoba i zawsze winni są wokół niej. Szuka mężczyzny (wychodzi za mąż) w celu: - rozwiązania swoich problemów - wszyscy jej znajomi są po ślubie, musi być jak wszyscy - nie ma ochoty mieszkać z rodzicami - nie ma ochoty pracować - żeby ją podziwiali , zaopiekuj się nią... Listę można by ciągnąć bardzo długo, ale co najważniejsze, ona prawie nie jest gotowa dać nic w zamian, jest już „darem”. Kiedy pojawia się dziecko, każdy ma obowiązek jej pomóc. Nie ma dość siły ani dla dziecka, ani dla komfortu w domu. Bardzo często jest zirytowana i obrażona, że ​​mąż jej za mało pomaga, mało zarabia, spóźnia się i ogólnie wszystko robi źle. Potrzebuje ciągłego potwierdzania miłości, jest całkowicie pochłonięta związkami, żądając od partnera ciągłego poświęcenia, jednocześnie całkowicie ograniczając jego wolność. Absolutnie nie wie, jak zagospodarować swój wolny czas, spędzając go w sieciach społecznościowych i na forum. Nawet zdając sobie sprawę, że związek stracił swoją przydatność, nie jest w stanie podjąć decyzji o odejściu, gdyż strach przed pozostawieniem samym sobie jest bardzo duży, nie rozumie, jak powinna żyć, co robić, ponieważ ona przede wszystkim wszystko, nie ma harmonii ze sobą. Co robić? Praca mająca na celu przezwyciężenie negatywnych postaw z dzieciństwa, które uniemożliwiają ci stanie się osobą pewną siebie i samowystarczalną. Głównym błędem jest przerzucanie odpowiedzialności na innych. Musisz nauczyć się brać odpowiedzialność za swoje czyny i działania. Rozwijaj pewne siebie zachowania i poszerzaj kontakty społeczne. A co najważniejsze, naucz się wyznaczać cele i je osiągać! A wtedy żaden mężczyzna nie będzie chciał Cię opuścić.