Zacznijmy od tego, dlaczego jest on w ogóle potrzebny? Złość daje nam energię do pokonania wszelkich przeszkód, które uniemożliwiają nam zaspokojenie naszych potrzeb. Dzieje się tak przede wszystkim wtedy, gdy ktoś naruszył moje granice i gdy nie udało mi się uzyskać tego, czego chciałem. Nie jest to coś dobrego ani złego, jest to po prostu siła napędowa, która pomaga wpływać na otaczający nas świat i dostosowywać go do nas samych. Jednak ludzie reagują na swoją złość na różne sposoby. Problemy zaczynają się wtedy, gdy człowiek nie czuje swojej złości/ignoruje/boi się jej i spycha ją gdzieś bardzo głęboko. A w tej sytuacji ryzyko jest ogromne: żyć zupełnie inaczej niż chcesz, naruszać swoje interesy, dopasowywać się i naginać do pragnień innych, tracić kontrolę nad swoim zachowaniem i eksplodować, niszczyć wszystko wokół siebie z powodu niemożność skierowania swojej złości na świat, czasami następuje przekierowanie złości na siebie (witaj, samookaleczanie) rujnowanie relacji z innymi, zrywanie kontaktu lub opryskiwanie ich swoją bierną agresją, co jest bardzo często słyszalne na sesjach, to strach przed złością innych ludzi i wszelkiego rodzaju próbami łagodzenia kątów, aby uniknąć konfrontacji. „No jak mam odmówić wzięcia na siebie jego pożyczki, co jeśli się na mnie rozgniewa?”, „Łatwiej mi się zgodzić, niż wdawać się w ten spór, tak naprawdę nie chciałem uzyskać podwyżki ...”, „Nie ma nic złego w tym, że spóźnia się 2 godziny, na zewnątrz jest tylko -40”. Oczywiście, że jest strasznie! Przecież zakaz okazywania złości staje się zakazem chronienia się. A jeśli nie mam broni, jak mam walczyć z tymi, którzy ją mają? Będę się ich bał i ucieknę. Będę milczeć i spróbuję zgadnąć, czy moja opinia nie rozzłości ludzi wokół mnie. Nie będę się pokazywać pod żadnym pozorem, bo może to wywołać czyjąś niezgodę, niezadowolenie i hejt. Odmówię dobrych okazji, bo im większy sukces odniosę, tym większe prawdopodobieństwo, że będę musiał przyjąć cios i się obronić. Jak odzyskać tak ważną umiejętność – złościć się? Najpierw musisz nauczyć się wykrywać w sobie oznaki złości i identyfikować je. Na tym etapie uczymy się odbierać sygnały płynące z naszego ciała: przypływ energii, ciepło, napięte mięśnie, uczucie ciężkości w głowie, zaciśnięte pięści i zęby, głośny oddech. W naszym zachowaniu zauważamy uszczypliwe żarty, sarkazm lub sabotaż.2. Kiedy nauczymy się zauważać złość, ważne jest, aby uświadomić sobie potrzebę, która kryje się za gniewem i znaleźć przyjazną dla środowiska formę wyrażania złości. Możesz zwrócić uwagę na osoby wokół ciebie i znaleźć przykłady tego, jak możesz złościć się na otoczenie, bronić się stanowisko i interesy, i ćwicz robienie tego samego. Stopniowo nowy sposób wyrażania złości stanie się nawykiem. Należy pamiętać, że normalne jest mówienie otwarcie i pewnie o swoich pragnieniach, stawanie w obronie siebie, informowanie innych o swojej złości i przyczynach jej występowania, proszenie o zaprzestanie nieprzyjemnych zachowań. Nie jest normalne robienie tego w niebezpieczny i brutalny sposób – obrażanie, poniżanie, poniżanie wartości, używanie siły fizycznej. Zapisz się na konsultację, dzwoniąc pod numer +79990279027 Telegram/Whatsapp!