Zawsze interesowałem się związkiem przyczynowo-skutkowym problemów człowieka, które objawiają się nie tylko w postaci różnorodnych chorób, ale także konfliktów osobistych. W swojej pracy łączę wiedzę z zakresu medycyny i psychologii, co pomaga mi w kompleksowym podejściu do żądań klientów. Często ludzie zwracają się do specjalistów o pomoc zawodową dopiero w nagłych przypadkach, gdy nie da się już znieść bólu fizycznego lub psychicznego. Jeśli chodzi o medycynę, to coraz częściej daje ona pacjentom cierpiącym na choroby przewlekłe możliwość nie wyleczenia, ale złagodzenia bolesnych objawów. Pod tym względem psychologia zrobiła duży krok naprzód w zakresie analizy przyczyn i czynników prowadzących do dyskomfortu psychicznego, a także oferuje wiele metod terapii i korekcji. Aby uzyskać głębokie badania psychologiczne, konieczne jest dotarcie do samych korzeni problemów. Psychologowie odkryli, że aby zneutralizować znaczenie doświadczeń, należy wrócić do miejsca, czasu i sytuacji, która spowodowała ten stan, i tylko będąc w swojej świadomości, można przekształcić negatywne lub traumatyczne doświadczenie kiedy dana osoba doświadcza pierwszego traumatycznego doświadczenia? Spotyka się z tym już w okresie okołoporodowym. Pragnę od razu zaznaczyć, że z medycznego punktu widzenia okres okołoporodowy rozpoczyna się od 22 tygodnia ciąży, obejmuje okres porodu i kończy się po 7 dniach życia noworodka. Psychologowie przyjmują punkt wyjścia od momentu poczęcia, ponieważ To w tym momencie ustala się sens narodzin danej osoby, zaczyna kształtować się indywidualna nieświadomość. Dlaczego tak ważna jest wiedza, jak przebiegała ciąża i poród? Faktem jest, że w okresie prenatalnym zaczyna kształtować się psychika dziecka. Rozwija się jednocześnie z układem nerwowym, na długo przed narodzinami dziecka. Tak więc w 2,5 tygodniu ciąży płód zaczyna już rozwijać rowek nerwowy, a do 4 tygodnia cewa nerwowa zamyka się i tworzą się pierwotne pęcherzyki mózgowe, powstają nerwy i zwoje. A już od 12.–16. tygodnia życia w korze mózgowej dziecka rejestrowane są już sygnały elektryczne w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne. W wieku kilku miesięcy od poczęcia ludzki płód wykazuje już pewne wrażenia - dotykowe, temperaturowe, słuchowe i inne. Tak więc pod koniec pierwszego roku życia dziecka ustala się do 80% cech psychofizjologicznych, które będą miały wpływ na jego przyszłe życie. To, co powstaje w okresie okołoporodowym: Od poczęcia do porodu ma miejsce: układanie podstaw zdrowie, o którym decydują nie tylko czynniki genetyczne, ale także reakcje emocjonalne kobiety w ciąży czy jej relacja z ojcem dziecka. I tutaj pamiętamy prawo sformułowane przez M. Frecheta. Brzmi to tak: „W fazie programowania wszystkie nierozwiązane konflikty emocjonalne pomiędzy rodzicami (zarówno te związane z dzieckiem, jak i niezwiązane z nim bezpośrednio) są rejestrowane przez mózg dziecka jako jego własne konflikty i stają się jego biologicznymi programami życiowymi”. W ten sposób dziecko jest nieświadomie „naładowane” programami biologicznymi, kształtują się nierozwiązane konflikty (sprzeczności wewnętrzne i zewnętrzne) rodziców; kształtuje się odporność na stres i zdrowie psychiczne; zaczyna się od ciała, płci, jaźni; kształty porodu: charakter; wybór strategii przezwyciężania kryzysów. Tak naprawdę poród jest pierwszym potężnym kryzysem przejściowym, a w przyszłości powtarzamy nasze zachowanie w innych sytuacjach kryzysowych, szczególnie w okresie dojrzewania. W tym przypadku chciałbym zacytować Otto Ranka z książki „Trauma narodzin: „Wszystko, co spotyka człowieka w życiu, ma związek z tym, jak się urodził”. rozwój zaburzeń psychotycznych i chorób psychosomatycznych Dlatego bardzo ważne jest głębokie i systematyczne zrozumienie problemu klienta..