Kiedyś mężczyzna około siedemdziesiątki skomplementował mnie: „A ty, dziewczyno, jesteś piękna”. Powiedziałem: „Dziękuję”, ale było mi trochę wstyd. Może zważywszy na jego wiek, moje 38 lat wydaje mu się młodością, ale ja nie czuję się pięknością. Oczywiście rozumiem, że mogę wyglądać efektownie jeśli chcę i włożę w to trochę wysiłku... . Ale tym razem poszłam do pobliskiego sklepu, w prostej sukience i klapkach, bez farby na twarzy i podciągnęłam włosy do góry, nie patrząc spinką. Co pięknego ten mężczyzna mógłby we mnie zobaczyć, gdybym nawet na niego nie spojrzała i nie miała okazji pokazać swojego uroku A może nie chodzi tu o mnie, ale o niego? Może ta osoba w jakiś sposób widzi świat... i mnie w szczególny sposób. Jak jasny i piękny musiał być świat w jego oczach, gdyby widział mnie, tak wyraźnie w tej chwili, jako piękność. Miło musi być patrzeć takimi oczami, bo kontemplacja piękna sprawia przyjemność i radość. A co z otaczającym światem? On jest piękny? Po tym spotkaniu myślałam o tym jak się rozglądam, co widzę. I wydawało mi się, że noszę okulary z krzywymi soczewkami, które odcinają wszystko, co nieprzyjemne i jakby zamazują wszystko inne. Być może kiedyś założyłem te okulary ze względów bezpieczeństwa, ale nigdy ich nie zdjąłem. Albo mój pogląd na świat był stopniowo zniekształcany przez wpływ środowiska, a ja tego nie zauważyłem. I tak patrzę w lustro i widzę gruby brzuch, zmarszczki na czole, siwe włosy. Przerażenie! Obrzydliwe. Chcę tylko zjeść coś smacznego na pocieszenie. Ale to sprawi, że Twój brzuch będzie jeszcze grubszy! A zmarszczki nie znikną! Jestem w pułapce... Pamiętam, że dawno temu, jako dziecko, świat był cudownie jasny i piękny. Chcę go z powrotem! Pamiętam, jak zobaczyłam moją matkę, gdy była mniej więcej w tym samym wieku co ja teraz i wydawała się bajecznie piękna. A jej zmarszczki są takie urocze. Co możesz zrobić, żeby postrzegać siebie jako osobę życzliwą, żeby nie musieć użalać się nad jedzeniem czy czymś innym? Pewność przyjmowania komplementów i radosne mówienie ich innym. Abyś w wieku siedemdziesięciu lat mógł nadal cieszyć się otaczającym cię światem, jego pięknem we wszystkich jego przejawach. Wiadomo, każdy człowiek ma swoje okno, przez które patrzy na świat, a w każdym oknie świat jest inny. A niektórzy wiedzą, jak pokazać swój widok, swoje okno. Są to artyści, muzycy i inni kreatywni ludzie. Są też ludzie, którzy sprawią, że w Twoim oknie dostrzeżesz coś nowego, tak jakbyś je przetarł, wytarł kurz. Jeden z nich jest mi bardzo znany. Jest fotografem, a jego pracą i powołaniem jest pokazywanie ludziom samych siebie. Pokaż ludziom, że są piękni. Sesja zdjęciowa to dobra okazja, aby spojrzeć na siebie z zewnątrz i cieszyć się nią, odkryć w sobie nowe zasoby i poczuć się pewniej. Z fotografem i jego ofertami można zapoznać się na stronie internetowej www.nextlevle.su w dziale „Partnerzy” Kolejną okazją do upiększenia swojego życia, uczynienia go wygodniejszym i radosnym są konsultacje psychologiczne i zajęcia grupowe. Podczas indywidualnej konsultacji z psychologiem możesz znaleźć najskuteczniejsze rozwiązanie każdego swojego problemu życiowego. A na zajęciach grupowych rozważ interesujący Cię temat w przyjaznej, przyjaznej atmosferze. Zatem podnosząc jakość życia, dajesz radość z patrzenia przez okno. Cieszę się, że mogę Ci w tym pomóc i stale przygotowuję nowe tematy do komunikacji. Z poważaniem, Elena. www.nextlevel.su [e-mail chroniony]