To nie jest reklama książki. Bardziej tak. Książka ta daje możliwość znalezienia się w ciekawej przestrzeni, zdobycia zasobów i po raz kolejny refleksji nad wpływem trudnych chwil przeżytych w dzieciństwie na dorosłe życie. Aby tak umiejętnie opisać dziecięce traumy w dziele sztuki, wciąż potrafimy muszę poszukać. Wszystko zaczęło się od tego, że w młodości miałam ochotę na taką lekturę. Przyciągnęli hermetyczni detektywi. Postanowiłem „wstrząsnąć dawnymi czasami”. Uzgodniwszy ze sobą, że nie będę zagłębiać się w kryminały, poszłam poszukać książek tego gatunku, jakie oferuje współczesna proza, i natrafiłam na „Kto się nie ukrył” Yany Wagner przez długi czas, znajdując się wysoko w górach, odcięci od świata. Morderca wśród swoich... Wydało mi się to ciekawe, nie wiedziałem jeszcze, że autor najwyraźniej znał psychologię z pierwszej ręki. Gdzie - jeszcze tego nie rozgryzłem - :) To już nie jest tylko kryminał, ale thriller psychologiczny. Napisana niesamowicie metaforycznym językiem, ale nie dla każdego, jak czytam w recenzjach, jest w niej za dużo metafor i za dużo przeciągnięć. Ale to nie jest najważniejsze. Fabuła jest interesująca, rozwiązanie jest niezwykłe. Niemniej jednak da się to wytłumaczyć z psychologicznego punktu widzenia. Podobał mi się pogląd autora, który jest mi osobiście bliski: natura ludzka jest niejednoznaczna, tak jakby w jednej osobie współistniało kilka osobowości, mających różne poglądy na świat nie są już dobre i złe. Nie wiadomo, komu współczuć, kogo potępić. Trzeba się zastanowić, a to najważniejsze, co może dać książka. Sama Jana Wagner tak pisze: To, co najbardziej fascynuje mnie w ludzkim charakterze, to dwuznaczność. Jeśli autorowi udało się ożywić swoich bohaterów, czytelnik nie będzie mógł łatwo podzielić ich na „dobrych” i „złych”, a następnie po prostu biec za fabułą; Ta uwaga poświęcona człowiekowi - każdemu człowiekowi, człowiekowi w ogóle, jest dla mnie najważniejsza. Ludzie są skomplikowani i lubię im o tym przypominać. Chciałbym zwrócić uwagę na kilka ważnych idei w tej pracy z psychologicznego punktu widzenia. 1. Osoba, która od dzieciństwa była ofiarą regularnej przemocy fizycznej ze strony rodzica, nosi w sobie ukrytą wściekłość część w sobie. Ciekawe jak to jest - przeczytaj! 2. Jeśli ktoś wkracza w życie z wyidealizowanym wizerunkiem ojca, to zaakceptowanie prawdziwego partnera nie będzie łatwe. Autorka opisuje, jak zachwyt znika. Może tak być. Ale utrata rozkoszy nie jest tym samym, co utrata miłości. To właśnie przydarza się bohaterowi. Ciekawa lektura! 3. Wyraźnie pokazuje, jak trudno jest utrzymać związek jako para przez wiele lat. Każdy musi mierzyć się z pułapkami w postaci: utraty nienarodzonych dzieci, które nie mieszkały razem, nieobecności współmałżonka w ważnym, trudnym momencie życia, utraty zainteresowania partnerem, odmowy życia intymnego, zdrady i tak dalej Ciekawa lektura! Co sądzisz o detektywach psychologicznych? Podzielisz się swoimi ulubionymi? W odniesieniu do Ciebie, Elena Kislova Dziękuję za „dziękuję”, inspirują mnie do nowych publikacji. Zapisz się na konsultację: +7 (913) 985-72-92 (WhatsApp, Telegram). Subskrybuj mój kanał na Telegramie: https://t.me/psychologist_ElenaKislova