Dzieci uwielbiają się bawić – o tym wie każdy. Ale nie każdy potrafi wyjaśnić, po co dziecku gra, co mu ona daje i czy nie lepiej zastąpić ją czymś „poważnym i pożytecznym” – na przykład nauką czytania i innymi zajęciami rozwojowymi. Często traktujemy gry dla dzieci? jako coś nieistotnego, drugorzędnego i niepoważnego. „No cóż, pomyśl tylko, że brakuje zabawki - to duży problem, weź kolejną! Jak długo możesz się grzebać, lunch wystygnie, a potem skończysz grę! Dlaczego płaczesz, to gra, znalazłem coś, czym możesz się zdenerwować!” Jak często dziecko słyszy takie słowa? Jaki wniosek z nich wyciąga? Spróbujmy przypomnieć sobie nasze dzieciństwo. Kiedy na przykład doświadczysz katastrofy morskiej i właśnie teraz, w tym momencie, stanie się jasne, czyja to łódź w oddali – twoja czy pirata? Co w nim jest – śmierć czy zbawienie?.. Serce mi bije, drżące ręce nie mogą ustawić okularu kartonowego teleskopu… Ale co to się w nim nagle pojawia? Mamo?..Skąd ona tu jest? Z jakiegoś powodu ma wściekłą twarz... Jaki lunch? Mamo, później! Proszę czekać! Łódź zaraz odpłynie, muszę do niej krzyknąć!.. Dlaczego jest zła? Co to znaczy, że dzwoniłeś pięć razy?... Nie słyszałem... Dlaczego w kącie? Po co??? O czym myśleć?.. Tymczasem łódka znika na horyzoncie... Dziecko oswaja się z rolą, sytuacja w grze staje się na chwilę jego rzeczywistością i - co najważniejsze! - żyje w niej najbardziej realnymi, „prawdziwymi” uczuciami i emocjami. Lekceważąc znaczenie zabawy, dewaluujemy w ten sposób doświadczenia z dzieciństwa, pozwalając dziecku zrozumieć, że nie są one ważne. Czy to oznacza, że ​​on sam nie jest ważny? Ale w rzeczywistości tak nie jest! Dlatego należy zrozumieć i zaakceptować wartość zabawy i potrzebę jej obecności w życiu dzieci. Funkcje gry Gra jest wiodącą (czyli najważniejszą) aktywnością i głównym źródłem rozwoju przedszkolaków. W miarę jak dziecko rośnie, jego gry zmieniają się i przekształcają – od prostych manipulacji przedmiotami, przechodzi do opanowywania ich społecznych znaczeń i dlaczego, do interakcji z innymi dziećmi i skomplikowanych gier RPG. Jednocześnie gra jest niezbędna do rozwoju potencjału dziecka, rozwiązuje wiele problemów i spełnia szereg różnych funkcji: - Poznanie świata, gromadzenie wiedzy - Trening i rozwój różnych umiejętności i zdolności; Rozwój sfery poznawczej: percepcji, pamięci, myślenia (figuratywnego i logicznego) oraz mowy; - Rozwój wyobraźni i kreatywności, zdolności do marzeń. - Trening umiejętności wyznaczania celów: umiejętność wyznaczania celów i planowania działania planować ich osiągnięcie; - Opanowanie norm i zasad społecznych, które pomogą harmonijnie zintegrować się ze społeczeństwem i zapewnić sobie bezpieczeństwo (np. w grze można łatwo i naturalnie nauczyć się zasad ruchu drogowego, które będą bardzo przydatne w życiu); - Rozwój samoregulacji, woli i woli: nauka i przestrzeganie reguł gry, potrzeba powstrzymywania własnych impulsów; - Opanowanie różnych ról społecznych i relacji między ludźmi - Rozwój inteligencji emocjonalnej, zdolności do empatii i empatii; - Zmiany w sferze potrzeb motywacyjnych, kształtowanie się potrzeby podejmowania działań o znaczeniu społecznym i motywacji do nauki; - Pojawienie się samowiedzy i refleksji, kształtowanie poczucia własnej wartości; - Rozwój sfery osobistej: pojawienie się hierarchii motywów i ich podporządkowania - Rozwój komunikacji i umiejętności nawiązywania kontaktów z różnymi ludźmi sytuacje; - Reakcja emocjonalna: przeżywanie aktualnych emocji i sytuacji, pomaganie sobie z nimi w prawdziwym życiu. Czym jest swobodna zabawa? Istnieją różne rodzaje gier, a każda z nich jest wartościowa i potrzebna na swój sposób. Skupmy się teraz na swobodnej zabawie. Jest to spontaniczny proces zabawy, nieregulowany przez dorosłych, w który dziecko może wejść i działać według własnego uznania. Może mieć zasady, ale są one opracowywane przez uczestników po drodze i mogą ulegać zmianom w trakcie procesu. Zawsze jest w tym element nieprzewidywalności: nikt nie wie z góry, jak potoczy się fabuła. Ona nie zakłada/