Rozumiem Cię, jak niewygodne może być dla Ciebie mówienie o sobie. Wejdź w swoje uczucia, emocje, doświadczenia. Rozumiem Twój stan, gdy wydaje Ci się, że to nie ma sensu i nie pomoże. Rozumiem, jak przerażające jest to, że wyglądasz na słabego i bezbronnego. Albo wyrażaj złość, agresję. Rozumiem, kiedy wszystko w środku krzyczy, chce być usłyszane, a Ty udajesz, że wszystko jest w porządku. Widzę i czuję. Prowadzę treningi sztuk walki dla dzieci. Wcześniej myślałam, że błędem było pozwalanie rodzicom oglądać trening. Ale teraz jestem wdzięczny temu eksperymentowi i tym ludziom. Każdy trening to miniatura życia. Ważne, żeby to nie było inscenizowane, ale prawdziwe. Z prawdziwymi rodzicami i ich dziećmi. W dwie godziny rośnie cały bukiet emocji. Od delikatnych, ciepłych uczuć po gorzkie łzy, histerię i nienawiść. Śmiem sobie wyobrazić, jak dzieci są wychowywane w klasie. Bo widzę, co dzieje się w środku. Często rodzice tłumią uczucia dziecka i zgłaszają, że płacze zawsze i wszędzie. Że powinien się przygotować i iść do „walki”. Że jest wyraźnie kimś innym. Spójrz, Petya wykonuje lepszy rzut i dlatego często wygrywa. Kiedy odniesiesz sukces, okaż werbalnie i niewerbalnie, że jesteś bohaterem. Albo nicość, gdy sprawy nie układały się tak, jak chciałem. Dzieci bardzo dobrze czytają stany. Podstawowe pytanie brzmi: jak ich psychika odbierze taki przekaz? Najprawdopodobniej będzie to świetna obrona zrozumienia siebie, swoich uczuć. A co najważniejsze: umieć je wyrazić. Zakaz zdrowej agresji. Być może rodzic nigdy nie dowie się o konsekwencjach stosowania takich wbudowanych programów. Ale prawdopodobieństwo, że zostanie to przekazane dzieciom ich dzieci, jest bardzo duże, nie oceniam tego, ale darzę wielkim szacunkiem każdego rodzica, ponieważ on też przez coś przeszedł. W środku każdy żyje tym samym dzieckiem i został w jakiś sposób wychowany. Lubię patrzeć na dzieci, gdy ich pierwszym krokom towarzyszy potężny ładunek emocjonalny. Podziwiam tę pewność siebie, którą daje natura. To palące pragnienie poznawania świata, interakcji z otoczeniem, bycia w kontakcie z tym, co dzieje się tu i teraz.