Od autora: Pisząc ten artykuł, opierałem się na materiałach zawartych w książkach i publikacjach K.G. Jung, Hayo Banzhaf, A. Crowley, S. Heller, R. Gwaine, O. Telemsky, E. Monique, D. Fowles, S. Nichols, R. Johnson. a także doświadczenia osobiste i zawodowe. Jako ilustracji używam kart z talii Tarota Thota Aleistera Crowleya i Jeźdźca Waite’a. Matka. Etap trzeci. Koło Arcana X Fortune jest niezmiennie symbolem uczciwości. Centrum jest w spoczynku, nigdy się nie zmienia, niezależnie od tego, co dzieje się wokół. Wszystko na świecie powstaje, rozwija się, istnieje, a następnie upada, ale centrum pozostaje zawsze niezmienione. To jest wieczność. Obręcz koła jest w ciągłym ruchu. To jest czas. Na krawędzi koła widzimy postacie będące obrazem trzech głównych form kontrolujących bieg wydarzeń. Crowley opisuje ich jako Brahmę – stwórcę (Hermanubis), Wisznu – obrońcę (Sfinks) i Śiwę – niszczyciela (Tyfon). Te bóstwa religii hinduskiej pokazują, jak wieczność i nieskończoność przekształcają się w osobisty los każdego człowieka. Tyfon pociąga za sobą koło. Jego niszczycielska moc wskazuje na coś, co już się wydarzyło, minęło lub miało miejsce. Natomiast Hermanubis już na początku tego procesu wskazuje na powstanie formy; uosabia on energię odnowy. Sfinks, patrząc z góry na całe to zamieszanie, zdaje się łączyć dwie poprzednie postacie, a raczej dwa przeciwne bieguny, które uosabiają. Wydaje się, że wszelkie wysiłki kontrolowania świata są daremne i należy uczyć się pokory przed losem. Całość tych postaci i ich ładunek semantyczny nadaje nam znaczenie karty Fortuny. Aby jak najpełniej ukazać treść i sens tego etapu życia kobiety, należy sięgnąć do typologii C. G. Junga. Wiadomo, że Jung zidentyfikował cztery zidentyfikowane przez siebie funkcje psychologiczne, a mianowicie myślenie i odczuwanie (racjonalne), odczuwanie i intuicję (irracjonalne), a wszystkie cztery funkcje są obecne w każdym człowieku, ale wyrażają się w różnym stopniu. Zatem jedna z tych funkcji będzie wiodąca, jest jasno wyrażona i doskonale zrealizowana. Jedna lub dwie dodatkowe funkcje mają charakter pomocniczy. Jung mówi również, że w życiu człowiek z reguły realizuje trzy z czterech funkcji, a czwarta, niczym skarb w baśniach i eposach, zostaje zagubiona i należy ją odnaleźć. Dlaczego to się dzieje? Być może dlatego, że rozwijamy to, co przychodzi łatwiej, kierując na to wszystkie swoje siły, a część wyparta, będąc niezagospodarowana, wciąż wpływa na życie, zmuszając nas do popełniania błędów. Na karcie Tarota Jeźdźca Waite’a, w rogach karty widzimy cztery cyfry , odpowiadające żywiołom ognia, ziemi, powietrza i wody, które z kolei odpowiadają opisanym powyżej funkcjom psychologicznym. W rękach trzymają otwarte księgi. Pomaga nam to przeniknąć przesłanie karty. Ta funkcja, która nie jest świadoma, stłumiona w nieświadomości i jest źródłem błędów, musi zostać zbadana, rozpoznana i zintegrowana, aby osiągnąć integralność, ponieważ siła leży w jedności wszystkich części. I ta droga prowadzi do świadomości paradoksalnej, a taka świadomość pozwala osiągnąć jedność. Paradoks, co dziwne, należy do najwyższych wartości duchowych; jednoznaczność jest oznaką słabości. Tylko paradoks jest w stanie choć w części wyrazić pełnię życia, natomiast jednoznaczność i konsekwencja są jednostronne i dlatego nie nadają się do wyrażenia tego, co niewyrażalne. (K.G. Jung) PS. Ważne i cenne jest dla mnie wiedzieć, czy spodobał Ci się mój artykuł i czy okazał się przydatny, dlatego będę wdzięczny za Twoje podziękowania i komentarze.