Od autorki: Są artykuły, o których napisaniu nawet nie pomyślałam, ale klienci odsyłają mnie do nich swoimi historiami. Oto na przykład, co zrobić, jeśli w rodzinie dochodzi do przemocy fizycznej. Czas czytania – 2 minuty. Weźmy najczęstszy przypadek: mąż bije żonę. A więc: 1. Jeśli kobieta chce samodzielnie uporać się z przemocą w swoim związku (bez angażowania krewnych, policji, psychologów), to nie mam dla niej jasnej rady. Poważnie: ludzie, ich możliwości i sytuacje życiowe mogą się znacznie różnić. Cokolwiek dana osoba może zrobić, aby rozwiązać ten problem, pozwól mu to zrobić. Ktoś się rozwodzi, ktoś zostaje „dla dobra dzieci”, ktoś kłóci się z mężem – możliwości jest wiele. Radziłabym jednak szukać pomocy z zewnątrz. 2. Jeśli zgłaszasz się do psychologa/psychoterapeuty, to zdecyduj: czy pracujemy nad rozwodem, czy nad przełamaniem przemocy w rodzinie? Jeśli jest to rozstanie, odpowiedni jest również indywidualny format. Jeśli ma to ocalić rodzinę, to tylko w gronie rodzinnym, czyli zjednoczcie się. 3. Jeśli oboje są na przyjęciu, moim pierwszym wymaganiem jest tymczasowa separacja partnerów. Odbywa się to dla bezpieczeństwa fizycznego, w celu zmniejszenia stresu emocjonalnego, jako kara i ostrzeżenie. Kto i gdzie będzie mieszkał, nie ma znaczenia, czy to w namiocie, czy w samochodzie, czy z przyjaciółmi. 4. Następnie podczas rozmowy z agresorem staramy się wyjaśnić, czy może to być przejaw choroby psychicznej, neurologicznej lub narkomanii. Jeżeli istnieje najmniejsze podejrzenie, wymagana jest konsultacja (i jeśli to konieczne leczenie) u wyspecjalizowanego specjalisty. 5. Prowadzę także rozmowę edukacyjną z pokrzywdzonym, co robimy w przypadku powtarzającej się przemocy: kontakt z policją, pogotowiem, opieką społeczną, sądem. W przeciwnym razie niektórzy ludzie nie rozumieją, jak mogą ubiegać się o „kochanie”, ale wiedzą, jak znosić bicie z jego strony. 6. Jeśli chodzi o samą terapię, jest co robić. Przede wszystkim badamy system rodzinny, ponieważ „ofiara” i „agresor” to te same role, każdy ma swój własny wkład w tę sytuację. Ważne jest zbadanie cech osobowości partnerów i przyjrzenie się bliżej współzależności. No i oczywiście popracuj nad radzeniem sobie ze złością i zapobieganiem takim sytuacjom. Podsumowując: to, czy zerwać z partnerem po akcie przemocy, czy nie, jest sprawą indywidualną każdego. I ważne jest, aby pamiętać: istnieje wystarczająco dużo przykładów, w których rodziny przezwyciężyły ten problem. Ale zdarzają się też przypadki, gdy kobiety za własne niezdecydowanie płaciły życiem i zdrowiem. Timofeev Alexander, psychoterapeuta rodzinny, @psynotes_spb