Pewnego razu na jednej z konferencji w instytucie odwiedził mnie Lefebvre, profesor z Kalifornii. Przez godzinę opowiadał o swoich doświadczeniach w centralnym dla amerykańskich naukowców kierunku psychologii behawioralnej – behawioryzmie. To, co było dla mnie nieoczekiwane, to nie jego eksperymenty, ale fakt, że myślenie dla niego było oczywistością ruchu całego ciała i wszystkich układów ciała nakierowanego na osiągnięcie celu, podczas gdy myśleniem rozumiałem tylko czysto akty mentalne, które są powszechne w rosyjskich podręcznikach. Inna sytuacja jest taka sama. Zdziwiło mnie to w kolejnej rozmowie z profesorem, który przyjechał do nas z Niemiec, gdy odkryłem, że przez naukę miał na myśli nie zwykłe majstrowanie przy moich wzorach, ale kompleksowe rozwiązanie problemów, które uwzględnia cele biznesu, rządu, grup społecznych, swojej uczelni i własne zainteresowania czysto naukowe. Zgłosili i omówili swoje wyniki na komisji w Bundestagu, gdzie rozstrzygnięto kwestie dotyczące ich wykorzystania i finansowania. Dla niego bez tej złożoności działalność laboratorium nie była nauką. Tamtejsze laboratoria, ośrodki badawcze i uniwersytety były nieustannie przekształcane, aby odpowiadały zadaniom państwa, biznesu, gospodarki i społeczeństwa. Tutaj myślenie, co dla nas niezwykłe, rozszerzyło się na przestrzeń społeczną i ekonomiczną. Kolejne spotkanie, już z przybyłym z Włoch profesorem Giacomo Rizzolattim, odkryło dla mnie udział w naszym myśleniu o systemie lustrzanym mózgu jako zupełnie nowy sposób. postrzegania siebie i innych, postrzegania osoby jako przepływu stanów. Aby przejść do takiego uogólnionego myślenia, jakie mi się objawiło – myślenia całym ciałem, z udziałem systemu lustrzanego. mózgu i we wszystkich wymiarach - zajęło mi to kilka lat. Moje publikacje powstają w formacie takich ćwiczeń myślenia, jak treningi myślenia uogólnionego. Opublikowaliśmy już szereg ćwiczeń w zaproponowanej mi przez Lefebvre'a formie ćwiczeń myślenia w obrazy wewnętrznych programów naszego ciała i mózgu. W kółko powracaliśmy do tych samych wątków, rozwijając w nich poczucie rozwijającego się strumienia wewnętrznych programów i stanów rezonujących z naszym ciałem i mózgiem. Jeszcze raz przyjrzyjmy się ludziom, którzy są nam już znani jako ich wewnętrzne myślenie, myślenie z rozwijającymi się wewnętrznymi programami i stanami. Mogą to być dowolne osoby, które obserwujemy wokół siebie i w dowolnych historiach z Internetu, trzymające szczególne wewnętrzne poczucie przepływów stanów je i operowanie nimi jako własnym zasobem i jest zadaniem naszego toku uogólnionego myślenia, które pozwala nam rozwiązywać wiele pozornie nierozwiązywalnych problemów poprzez kopiowanie i inscenizację przepływów wewnętrznych programów i stanów.