To, co człowiek dla siebie wytwarza, co pozostaje z nim samym i czego nikt nie może mu dać ani pozbawić - to jest dla niego oczywiście ważniejsze niż wszystko, co może posiadać, lub kim może być w oczach innych ludzi.A. Schopenhauer Dziś chciałbym poruszyć problem, który rzadko staje się bezpośrednią przyczyną konsultacji psychologicznych. Dzieje się to raczej za kulisami, w nielicznych przypadkach trudności w relacjach między mężczyzną a kobietą, wysuwając na pierwszy plan zderzenie pewnych cech charakteru, fakt przemijania miłości w ogóle, każdy powód, dla którego dwoje ludzi razem przez długi lub krótki czas muszą się rozstać. Wtedy często okazuje się, że zaraz po separacji jedna z tych par znalazła partnera zastępczego. Zwykła historia, powiadacie. Rzeczywiście, typowym sposobem uśmierzania bólu separacji jest znalezienie kogoś innego. Ten sposób działania był bardzo typowy dla gościa, którego przykład jest chyba najbardziej uderzający spośród problemów o podobnym zasięgu, z jakimi się spotkałem. Zmienił wiele dziewcząt i do niektórych udało mu się wrócić ponownie, ale przerwy między jedną a drugą zostały zredukowane do takiego minimum, że można je było całkowicie pominąć. Nie był klinicznym przypadkiem kobieciarza i nie miał romansów z kilkoma naraz. Scenariusz rozwoju związku jest prosty i bezpretensjonalny: poznałem dziewczynę, czasem zaczęli razem mieszkać, potem nastąpiło pewne ochłodzenie uczuć, po czym niemal natychmiast nastąpiło rozstanie i poszukiwanie kolejnego obiektu adoracji w związku kwestia dni (lub godzin!). Jedno ze stwierdzeń naszego bohatera: „Miłość jest wtedy, gdy nie możesz przeżyć ani minuty bez drugiej osoby”. Wielu zgodziłoby się z tą definicją, ale tak naprawdę nie jest to definicja miłości, ale strachu przed samotnością. Strach przed samotnością jest bardzo powszechny i ​​patrząc na istniejącą rzeczywistość, nie można zakładać jego zmniejszenia. zakres. Internetowe serwisy randkowe i sieci społecznościowe to całe supermarkety par młodych. Telefon komórkowy sprawia, że ​​bycie samemu jest prawie niemożliwe. Ale nikt nie chce być sam, bo to bardzo przerażające. Oznacza to spotkanie z samym sobą, a niewielu udało się poznać siebie dobrze. Faktem jest, że teraz człowiek stał się istotą społeczną tak mocno, jak nigdy dotąd. Społeczeństwo rozwija osobowość - tę strukturę psychiki, która obejmuje niesamowitą liczbę ról: syna, męża, ojca, pracownika, pasażera autobusu, obywatela Federacji Rosyjskiej i wiele więcej. Każda rola wymaga określonych cech. Wśród nich jest rola kochanka. Kto jest kochankiem? „To ten, który znalazł swoją „bratnią duszę”” – kolejne zdanie z repertuaru mojego bohatera. „Połowa” to ten lub drugi, powołany do uczynienia człowieka całością. Ale jako? Być w stanie zrobić coś, czego druga połowa nie może? Spełnienie wszystkich pragnień? Doskonale Cię rozumiem? Czując na odległość stan partnera, nie sądzisz, że to cechy absolwenta szkoły czarodziejów? Pamiętamy biblijne: „We wszystkim czyńcie innym tak, jak chcielibyście, żeby oni wam czynili”. Zrobienie czegoś wobec innych jest bardzo proste. Ale czego potrzebujesz? Spróbuj odpowiedzieć na to pytanie w oparciu o wiedzę o swoich głębokich cechach psychologicznych. Swoją drogą, podwójnie dobrze, jeśli sam je odkopałeś. Mój przykład to przykład faceta. Od mężczyzny oczekuje się aktywnego działania, zatem to on jest stroną poszukującą. Jakie są objawy strachu dziewczyny przed samotnością? Prawie tak samo, inną rzeczą jest to, że nie znajduje, ale jej fani znajdują ją bardzo szybko. Tutaj od razu przychodzi na myśl ludowa mądrość: „Nie najpiękniejsi mają wielu wielbicieli, ale najbardziej dostępni”. Dziewczyna, która boi się samotności, znacznie chętniej powie „tak” komuś, kto chce zdobyć jej serce, bo boi się, że on ją „porzuci” jeszcze przed rozpoczęciem związku. Kolejny znak: postrzeganie siebie przez takie dziewczyny jest amorficzne. Nie wie, czy jest piękna, czy nie, mądra czy nie, towarzyska czy nie. Oczekuje, że inni odpowiedzą na te pytania. Fani uważają to za znak».