Uważa się, że wszystko, czego doświadczają dzieci poniżej 2-3 roku życia, z czasem zostaje zapomniane. Proces ten nazywa się amnezją dziecięcą i usuwa zarówno pozytywne, jak i negatywne wspomnienia, ale pierwsze wrażenia i doznania dziecka nadal pozostawiają ślad w psychice. Są to tzw. psychotraumy przedwerbalne, które powstały we wczesnym dzieciństwie, kiedy dziecko jeszcze niczego nie rozumiało i nie było świadome siebie jako jednostki. Przedwerbalne oznacza przed okresem pojawienia się mowy werbalnej u dziecka. Etapy okresu przedwerbalnego. Okres przedwerbalny to czas od chwili poczęcia dziecka do osiągnięcia przez nie półtora roku życia. Już w wieku 1,5 roku dziecko zaczyna identyfikować się jako odrębna osoba i poznawać siebie. W psychologii wyróżnia się dwa główne etapy: od poczęcia do trzeciego miesiąca życia noworodka – rozwój dziecka w łonie matki, narodziny i przystosowanie się do środowiska jako potrzeba bezpieczeństwa, prawa do egzystencji, zaspokojenia podstawowych potrzeb od trzech miesięcy do półtora roku – potrzeba wyrażania emocji i odczuwania, wyrażania siebie i zaspokajania swoich potrzeb w pierwszej kolejności etapie rozwoju dziecko jest całkowicie zależne od matki. Dla niego jest przewodnikiem po nowym świecie, dzięki któremu dziecko otrzymuje wszystko, czego potrzebuje: nowe doznania, poczucie bezpieczeństwa, emocje, ciepło, opiekę, pożywienie. Dzięki temu, jak opiekuje się nim matka, dziecko rozumie, jak jest mile widziane na tym świecie, jak bezpiecznie, ciekawie i przytulnie jest tutaj. Wiek od poczęcia do 3 miesiąca życia to okres, w którym noworodek uświadamia sobie proste znamiona: „pożądany/niechciany”, „bezpieczny/niebezpieczny”, „ciepło/obojętność”. W scenariuszu negatywnym dochodzi do niepowodzeń rozwojowych, które prowadzą do rozszczepienia struktury charakteru ze względu na typ schizoidalny – lęk, który powstaje na podstawie zewnętrznych zagrożeń dla istnienia płodu w łonie matki lub noworodka (np. gdy kobieta chce dokonać aborcji) Pod wpływem strachu świadomość dziecka tłumi wszystko, co może mu zagrozić. U osoby dorosłej ten typ psychotraumy objawia się ciągłym procesem myślowym, bez którego odczuwa on apatię, dewastację, przerażenie. Tacy ludzie żyją w poczuciu bezużyteczności, braku miłości, samotności, a w społeczeństwie odczuwają niebezpieczeństwo i niepokój, a co za tym idzie, niepokój. jednocześnie niewytłumaczalna potrzeba ciągłego kontaktu z ludźmi. Samotność i odsunięcie od społeczeństwa powoduje przerażenie, więc najmniejszy ślad rosnącego dystansu pociąga za sobą eksplozję emocjonalną, ból, niepokój. Przyczyny i skutki traum przedwerbalnych. Konsekwencje psychotraum przedwerbalnych u dorosłych to:▪️ zwiększony poziom lęku;▪️brak poczucia bezpieczeństwa;▪️poczucie bezużyteczności, niekochania;▪️utrata kontaktu z rzeczywistością;▪️wyłączenie emocji, uczuć, doznań;▪️stan „nie ma mnie tu” – przyczyny przedwerbalne urazem u niemowląt może być: * chęć kobiety (lub ojca dziecka, bliskich krewnych) aborcji; * stres, depresja u matki ; * porzucenie dziecka przez matkę w pierwszych dniach po porodzie; * brak emocji ( przeziębienie) matka;* niestabilna psychika matki;* znęcanie się emocjonalne nad dzieckiem;* przekazanie dziecka na wychowanie dziadkom (do lat 3);* posłanie dziecka do przedszkola we wczesnym wieku (do 3 lat). Negatywne wydarzenia, stres i doświadczenia mogą pogłębić przedwerbalną psychotraumę i pogorszyć jej wpływ na psychikę. Jeśli zidentyfikowałeś w sobie tę traumę, pomoc psychologa ci pomoże. Powodzenia w pracy nad sobą!