Czy słyszałeś powiedzenie: „Cel uświęca środki”? Lub: „w jakikolwiek sposób do celu”? Także: „Za wszelką cenę”? Czy kiedykolwiek stosowałeś tę taktykę? Tak, zgadzam się, często aby osiągnąć coś znaczącego trzeba z czegoś ważnego zrezygnować. Musimy wybrać. A wybór ten nie jest łatwy. Trudno sobie wyobrazić, jak można zdobyć dla siebie coś wartościowego bez poważnych inwestycji. Aby zrobić karierę, trzeba nie tylko dużo i długo się uczyć, ale także ciężko pracować, często odmawiając sobie ważnych rzeczy. Na przykład odmawiając komunikacji z rodziną lub przyjaciółmi, odpowiedniego odpoczynku i rozrywki. I o ile więcej trzeba zainwestować: czas i wysiłek w szkolenie i pracę, pieniądze na nie i na odpowiedni sprzęt, na transport i na materiały do ​​szkolenia i pracy. W zależności od dziedziny działalności istnieje wiele innych niuansów, które również wymagają inwestycji. I wyobraź sobie, że człowiek poprzez wiele poświęceń własnych i bliskich mu osób osiągnął szczyt swojego celu i… wtedy czuje rozczarowanie, załamanie, złość, zmęczenie… i tyle. Co dalej? W dół? Jak to się stało? Dlaczego zamiast radości zwycięstwa jest gorycz rozczarowania i pustka? Nastąpiła ZMIANA. Zmiana celu miała miejsce, jeśli dana osoba z jakiegoś powodu nie odważyła się wyznaczyć celu, którego naprawdę chciała. Lub za bardzo skupiają się na środkach do osiągnięcia, a one już stały się celem. Jak wtedy, gdy ciągle się ograniczając, oszczędny człowiek staje się skąpy, skupiając się szczególnie na procesie oszczędzania i zapominając, po co mu te środki w ogóle potrzebne. Często obserwuję to, gdy na konsultacje przychodzą do mnie osoby, które również bezinteresownie „walczyły z nadwagą”. To zabawne, jakby „nadwaga” nie była częścią ich ciała, ale atakującym je dzikim zwierzęciem. Z kim ta osoba „walczy”? Kogo on próbuje zabić? Jakich środków ludzie najczęściej używają do „walki z nadwagą”? Restrykcyjne zachowanie. W miarę możliwości ograniczaj się do jedzenia – „NIE JEDŹ!” Ograniczaj się do odpoczynku – „musisz ciężko pracować!” Ogranicz przyjemności - „kiedy schudniesz, to…”. Oznacza to, że wsadź bestię zwaną „nadwagą” do klatki i trzymaj ją głodną. Kim jest ta „nadwaga”? Czy widziałeś nieszczęsne, wychudzone zwierzęta w mobilnych menażeriach? Tak żyją, ograniczeni i szczupli. Czy jest to głęboko pożądany cel? Czy jest to dla niej „za wszelką cenę”? Jak podoba Ci się teraz cel, jakim jest „utrata wagi za wszelką cenę”? Jak udaje Ci się oszukać siebie i zmienić swoje cele? Cele takie jak „utrata wagi” i wzbogacenie się stały się już w naszym społeczeństwie uważane za sukces. Osoba odnosząca sukcesy to przede wszystkim taka, która ma wiele „cennych” rzeczy. A „odchudzanie” często jest postrzegane jako droga do tego dobrego samopoczucia. To coś z serii dziecięcych marzeń: „Kiedy schudnę, przyjdzie przystojny książę i zabierze mnie do wspaniałego życia…”. Wyobrażasz sobie, jak by to wyglądało z drugiej strony? Gruby siedzi i marzy: „Kiedy schudnę, to pójdę, poderwę jakąś chudą i podam jej...”! Istnieje inna możliwość oszukiwania samego siebie: „Schudnij, aby polubić siebie”. Czy czujesz złość z powodu głodu? Lubisz być rozdrażniony i samotny siedząc w domu, żeby nie przejadać się w towarzystwie? Lubisz być spocony, wyczerpany, z drżącymi kolanami, wyczerpany nadmiernym stresem na siłowni? Albo, jeszcze jaśniej, sprawić sobie przyjemność wymiotując po jedzeniu? Jeśli cel jest fałszywy, pusty, wtedy łatwiej uczynić proces jego osiągania celem. Można wtedy fanatycznie pościć na różne sposoby, wbijać sobie igły, połykać oczywiście trujące leki, nosić „odchudzające” ubrania i stosować te same kremy. W rezultacie, udowodniwszy sobie, że to wszystko NIE pomaga, spokojnie się objadasz, niszcząc swoje ciało i życie. Może to był PRAWDZIWY cel? „Walka” jest celowo fałszywym celem. To oszustwo ukrywające prawdziwe pragnienia. Który? A każda osoba ma swoją, łatwo się przekonać już przy pierwszej konsultacji. W końcu wszyscy jesteśmy ludźmi i chcemy kochać i być kochanymi, radować się i sprawiać przyjemność,.