Od autora: Podstawy konstelacji rodzinnych. Aby pomóc moim klientom, dziękuję mojemu nauczycielowi konstelacji systemowej M.G. Burnyasheva. Pewnego razu Mężczyzna i Kobieta zakochali się w sobie, a ona pojawiła się – ich mały Cud – Córka. W chwili, gdy zaczęło się życie Córki, Mężczyzna i Kobieta (a częściej także Mąż i Żona). został Tatą i Mamą – nią, jej Córkami i co najważniejsze – na zawsze Matka nosiła swoją Córkę przez dziewięć długich miesięcy. W tym czasie tata został wezwany do ochrony i opieki zarówno nad mamą, jak i jej córeczką. I tak Mama urodziła Córkę - pojawiło się małe krwiste dziecko. Światłem wokół nowonarodzonej Córki jest Mama. Mama jest wszystkim. Ciepło, jedzenie, opieka, ochrona, czułość - i co najważniejsze, miłość. To miłość Mamy jest ważna, aby mała Córeczka była nią wypełniona na całe życie. A Córka bierze, bierze, bierze miłość od Mamy całą siłą swojej maleńkiej duszy-serca. Jest wypełniona zasobami, jak owoc pod promieniami delikatnego słońca. Od urodzenia do około 3 roku życia córka zyskuje miłość i kobiecą siłę od swojej matki. Rośnie. I jest mniej zależny od mamy. I - robi krok! W stronę taty Córka odważnie opuszcza matkę i „rusza” w stronę ojca, wykonując pierwszy zasadniczy ruch pomiędzy „biegunami” „Mamy” i „Taty”. Wiek „przejścia” na papieża wynosi 3–7 lat w „rodzinie pełnej” i nieco dłuższy w rodzinie „niepełnej”. Córka czasami trafia do Taty na dłużej niż Syn – to jest jej droga Gdy już znajdzie się blisko Taty, Córka jest nasycona jego zasobami, odbiera mu opiekę, wsparcie, ochronę i oczywiście ojcowską miłość. Im więcej miłości Córka otrzymuje w tym okresie od Taty, tym bezpieczniejsza staje się w relacjach z innymi ludźmi. Mówią, że jeśli miłość Mamy wprowadzi Cię do Życia, to miłość Taty wprowadzi Cię w ludzi wraz z nadejściem okresu dojrzewania, Córki znowu oddala się o krok od taty do mamy. Dzieje się tak w wieku od 8 do 18 lat. Teraz Mama znów jest potrzebna, aby mogła nauczyć się być Kobietą przy niej. Z Tatą u boku nie ma już miejsca na wyrastanie córki na Kobietę. Córka czasami ma trudności z oderwaniem się od taty, a mama jej w tym pomaga. Mamę i Córkę łączy teraz wiele – obie są Kobietami. W okresie dorosłości, który zwykle trwa od 18 do 21 lat, Córka jest już przepełniona zasobami od Mamy i Taty, wzięła wszystko, co tylko mogła. od swoich Rodziców i nie ma już potrzeby być blisko. Córka zostaje „zepchnięta” na niezależną pozycję. Ma teraz własną Wyspę Życia czyli Dom, którą będzie musiała wyposażyć, korzystając z tego, co otrzymała od Rodziców. Z tej pozycji Córka widzi zarówno Tatę, jak i Mamę, i może im podziękować za to, co mogli jej dać gdy była mała. a jednocześnie jest to niepotrzebne i nie ma czasu na długie wpatrywanie się w rodziców - trzeba budować swoje życie i patrzeć w przyszłość. Tata i Mama, cokolwiek by nie powiedzieć, pozostali za plecami Dorosłej Córki. Istnieje oczywiście pokusa, aby ponownie wrócić do rodziców i spróbować błagać o więcej dobrego dla siebie, ale jak tu nie zostać, stając się znowu małym! Och, och! I dopiero budując swoje Życie, nauczywszy się nie tylko brać, ale także tworzyć i dawać zasoby, Córka staje się autonomiczna, wolna jak statki na morzu, tak wolna, że ​​może teraz przyjść do Taty i Mamy , bez ryzyka pozostania małą dziewczynką, ale zawsze pozostania córką. To jest droga, którą córka przechodzi z mamą i tatą, gdy dorasta. Czy jej ścieżka jest zawsze tak gładka i słodka, jak jest tutaj napisana? NIE. Jak na każdej drodze (zwłaszcza w naszym kraju) są na niej wyboje i spadki, przez co pójście dalej jest absolutnie niemożliwe, a Ścieżka może być zagmatwana, tak że bez pomocy nie da się jej odnaleźć. O tym opowiem w kolejnych artykułach. Dobrze dla ciebie!