Zjawisko deja vu jest znane wielu. Słowo deja vu pochodzi z języka francuskiego i jest tłumaczone jako deja „już” i vu „widziane”. Déjà vu może być spowodowane skojarzeniami wzrokowymi, dźwiękami, zapachami i wrażeniami dotykowymi. Termin ten został po raz pierwszy użyty w 1876 roku przez filozofa i badacza zjawisk paranormalnych w psychologii Emile’a Boiraca w artykule dla magazynu, w którym opisał własne doświadczenia związane z przeżyciem takiego wrażenia. Naukowa definicja déjà vu pojawiła się w 1983 roku. Neuropsychiatra Vernon M. Neppe napisał książkę „Psychologia Déjà Vu” poświęconą badaniu tego zjawiska. Déjà to „każde subiektywnie nieistotne uczucie, że obecne doświadczenie ma podobieństwa z niepewną przeszłością”. Neppe opisuje 34 odmiany doświadczenia déjà (oficjalnie uznanych jest 31 z nich). Niektóre z nich to: déjà vécu – „już przeżyte”; Senti – „już czułem”; déjà entendu – „już słyszałem”; déjà baisée – „już próbowałem”; déjà raconté – „już powiedziałem”; déjà pensé – „już przyszło mi do głowy”; W książce omówiono naturę déjà vu, jego podtypy oraz informacje na temat występowania tego uczucia. W snach kładzie się nacisk na déjà vu, mistyczne, paranormalne i poza ciałem. Na przykład parapsycholodzy twierdzą, że niektóre przypadki déjà vu można wyjaśnić na podstawie teorii reinkarnacji, ponieważ nie jest to pierwszy raz, kiedy człowiek przeżywa swoje życie. Podano prognozę przyszłości tego zjawiska, omówiono materiał na temat współczesnych badań i idei, zróżnicowanie typów, znaczenie wprowadzenia adekwatności w definicji pojęcia i terminologii, przedstawiono opracowany i stale aktualizowany przez autora kwestionariusz Fragmenty książki Neppe: Każdy zna wyrażenie déjà vu, francuskie określenie, które dosłownie tłumaczy się jako „już widziane”. Żadnego zjawiska psychologicznego nie wyjaśniono na tyle różnych sposobów i żadne nie dotknęło tak wielu dyscyplin naukowych. I żadne zjawisko znane psychologii i psychiatrii nie zostało tak źle zrozumiane. Czym jest déjà vu i jak go doświadczyć? Déjà vu można postrzegać jako zjawisko „jak gdyby”. Ludzie, którzy doświadczają tego wrażenia – na przykład podczas podróży do nieznanego kraju na wakacjach – zwykle reagują na to wrażenie, mówiąc: „Wygląda na to, że byłem tam już wcześniej”. Zatem możemy zdefiniować déjà vu jako subiektywne wrażenie, że obecne doświadczenie miało miejsce już wcześniej, nawet jeśli tak się nie stało. Dlatego déjà vu nie jest czymś, w co wierzysz lub nie wierzysz – tak jak wierzysz w wyższą istotę lub. w dobro i zło. Jest to przede wszystkim osobiste doświadczenie i jest tak samo stronnicze, jak subiektywne postrzeganie głosu w głowie lub spontaniczne, ale niemożliwe do udowodnienia intuicyjne wrażenia z życia codziennego. Można to poetycko opisać jako „przejście teraźniejszości w przeszłość”. Ale niezależnie od tego, jak sobie wyobrażamy to doświadczenie, nie możemy w rzeczywistości udowodnić, że tak się dzieje, ponieważ tylko osoba doświadczająca tego uczucia wie, że to się dzieje. Déjà vu istnieje wyłącznie w wewnętrznej rzeczywistości postrzegającego. Termin „déjà vu” istnieje już od dłuższego czasu, a w ciągu ostatnich kilku lat stał się niemal modnym hasłem, często pojawiającym się w książkach, raportach prasowych i artykułach w czasopismach obejmujących szeroki zakres tematów. Problem polega jednak na tym, że chociaż dla wielu osób używanie go w swoich listach i rozmowach jest przydatne, dokładne znaczenie słów „déjà vu” jest dość niejasne. Wiele osób, opierając się na własnym doświadczeniu, uważa, że ​​musi to odnosić się do czegoś, co spotkały i/lub co poczuły, podczas gdy inne, które nigdy nie miały takiego doświadczenia, mają bardzo niejasne pojęcie o tym, co to oznacza, jeśli takowe istnieje Wszystko. W swojej pracy Neppe odkrywa i systematyzuje wszystkie dostępne doświadczenia dotyczące zjawiska déjà vu z tego okresu. Wszystkie podejścia do badania déjà vu można podzielić na naukowe i nienaukowe może wyróżnić na przykład następujące teorie: Reinkarnacja. Efekt pojawia się, gdy ktoś uderzy» 👍