Stres w dzieciństwie i rodzina jako jego przyczyna Zastanówmy się najpierw, czym jest stres? Czy u dzieci jest inaczej? Stres to zatem stan wzmożonego napięcia organizmu, będący reakcją obronną na różne niekorzystne czynniki (głód, zimno, uraz fizyczny, psychiczny itp.). Eustres to stres wywołany pozytywnymi emocjami oraz łagodny stres, który mobilizuje organizm. Czy zaobserwowałeś taką sytuację – świetnie się bawiłeś w odwiedzinach, na wakacjach, ale wieczorem zachowanie Twojego dziecka zmieniło się w negatywnym kierunku – krzyki, płacz, histeria? To efekt wielkich wrażeń, emocji, a dziecko, nie mając doświadczenia tego przeżycia, właśnie w ten sposób okazuje swoje zmęczenie. Jeśli taka sytuacja nie będzie się powtarzać od czasu do czasu, to najprawdopodobniej tego typu stres będzie przydatny – dziecko nauczy się przyzwyczajać do takich wyjść na imprezie. Cóż, ogólnie rzecz biorąc, eustres to stres, który pozwala zmobilizować wewnętrzne siły organizmu w celu dokonania pewnego przełomu w rozwoju, przezwyciężenia pewnych niedogodności, pozwala psychice i ciału zrobić krok do przodu w swoim rozwoju. rozwój. Dostosuj się tam, gdzie nigdy nie byłeś, pokaż nowe cechy, nowe zachowanie, nowe umiejętności. Promuje rozwój. Dystres to negatywny rodzaj stresu, z którym ani psychika, ani ciało nie są w stanie sobie poradzić. Podważa zdrowie psychiczne i fizyczne człowieka. Układ odpornościowy i układ nerwowy cierpią z powodu tego rodzaju stresu. Jak rozpoznać negatywny rodzaj stresu u przedszkolaka? Jeśli zwykłe zachowanie dziecka ulegnie zmianie. Dla dziecka bardzo aktywnego, niespokojnego, przejaw niezwykłego spokoju z odcieniami zmęczenia i bierności. A dla dziecka na ogół spokojnego, wyluzowanego, nagle staje się jak niemowlę – nie schodzi z objęć matki, zawsze żąda. spędzać razem czas i staje się bardzo marudny - na temat i bez. Z reguły ciało nie kłamie. I zawsze pod wpływem stresu apetyt dziecka pogarsza się lub odwrotnie, pojawia się obżarstwo, nagle może pojawić się biegunka, przy tej samej diecie sen jest zakłócony, mogą pojawić się nocne lęki podczas zasypiania, niespokojny sen, moczenie. Ssanie rękawa. Tak, tak, 6-latek chodzi i ssie rękaw swetra. Przy większym stresie może nagle wzrosnąć temperatura, skręcić brzuch i nie ma biegunki, dziecko może zacząć obgryzać paznokcie. , jąkanie się itp. Jeżeli zabawy stały się bardziej agresywne, zadziorne, dziecko zaczęło używać wyzwisk, wykazuje agresję w stosunku do innych dzieci – popychanie, gryzienie, szczypanie. W tym artykule rozważymy przyczyny stresu w dzieciństwie związane konkretnie z procesami rodzinnymi i relacjami rodzinnymi, ponieważ W tym wieku dzieci spędzają większość czasu w domu i są w większym stopniu zależne emocjonalnie od rodziny. Przyczyny stresu wywołanego relacjami rodzinnymi: Zmiana codziennych zajęć, przeprowadzka, nowe przedszkole. Pojawia się strach przed utratą uwagi matki, niepokój i poczucie rywalizacji Śmierć, choroba kogoś z rodziny. Jeśli zwłaszcza dorośli nie są w stanie samodzielnie przetrwać tych strat, wówczas dziecko jeszcze bardziej angażuje się w ten proces. Próba dzielenia się czymś trudnym w rodzinie, próba ratowania mamy – byle nie zachorowała, nie zaczęła płakać itp. Konflikty między mamą a tatą. Nawet jeśli nie przeklinasz przy dziecku, Twój stan emocjonalny można łatwo ocenić. Sposób, w jaki mama reaguje na tatę, jak unika jego obecności lub wręcz przeciwnie „narzeka” na drobiazgi. Nasze zachowanie i intonacja głosu mówią znacznie więcej niż słowa. Różne style rodzicielstwa i różne wymagania wobec dziecka. Mama pozwala na więcej, bo... zabrania, czuje się winna lub czuje się złą matką. A tata z kolei jest bardziej kategoryczny, wykazuje większą agresję i surowość w wychowaniu. Nie jestem w ogóle gotowa na radzenie sobie z przeżyciami dziecka. Takie style rodzicielskie dodatkowo dezorientują dziecko, co dodatkowo wciąga je w niespokojne doświadczenia. Dotyczy to również konfliktów międzypokoleniowych. Mama i tata!