Widzę, że dorośli rzadko o to proszą. Ale brak próśb nie oznacza, że ​​nie czekają na pomoc. Ktoś nie zwraca się bezpośrednio, ale pyta oczami i wyrazem twarzy. Albo postawy ciała. Ktoś opowiada historie, które poruszają duszę i sprawiają, że chcesz pomóc. Oczywiście chęć pomocy wynika z dowolnych motywów. Pułapką jest jednak założenie, że tak właśnie powinno być: nie prosiłem, ale osoba, która sama zaoferowała pomoc, bez pytania, jest przed nami ukryta – czy możemy sami poprosić o pomoc? Rozwijamy w sobie takie cechy, jakie nam się podobają – cierpliwość, umiejętność czekania, pokorę. Ale nie umiejętność aktywnego wzywania wsparcia. Taka działalność jest zatrzymywana na różne sposoby. Na przykład tak: „Jeśli poproszę, pomoc nie będzie szczera. Szczera chęć pomocy powinna pojawić się sama. I tak okazuje się, że zmuszam osobę. I chcę, żeby on sam tego chciał. Lub: pytajcie tylko słabi ludzie, małe dzieci. A ja jestem dorosła i niezależna, co oznacza, że ​​muszę sobie radzić sama. Zauważam też, że gdy dorosły potrzebuje drugiej osoby, wyraża tę potrzebę słowami „Potrzebuję wsparcia”. Ale wyrażenie „Potrzebuję wsparcia” to kolejne zdanie, które nie rzuca cienia. Aby nadać mu większe znaczenie, możesz spróbować zastąpić je wyrażeniem „Potrzebuję twojej pomocy w...”. Chodzi o znalezienie wyjścia i zrozumienie, jak się zachować. Chodzi o to, aby omówić swoje wątpliwości i uzyskać jasny obraz tego, co się dzieje. Sugeruję przeprowadzenie małego eksperymentu. Pomyśl o sytuacji, w której potrzebowałeś wsparcia. Wyobraź sobie, że naprzeciwko ciebie stoi twój przyjaciel, ktoś, kogo wsparcie chciałbyś otrzymać. A teraz, jakby mu to mówiąc, wypowiedz na głos tę samą myśl, wyrażoną na różne sposoby: „Potrzebuję Cię, abyś mnie wspierał w tej sytuacji”. - Potrzebuję Twojego wsparcia w tej sytuacji. - Potrzebuję twojej pomocy w tej sytuacji. - Chciałbym, żebyś mi pomógł w tej sytuacji. - Pomóż mi, proszę, w tej sytuacji. To samo zdanie można powtórzyć kilka razy, aby poczuć, jak na ciebie reaguje, jak reaguje twoje ciało, gdy wypowiadasz te słowa. Jak oddychasz, jakie części ciała napinają się, a jakie rozluźniają. Jakie myśli przychodzą Ci na myśl po wypowiedzeniu tych zdań? Bezpośrednia prośba niesie ze sobą ryzyko odmowy. Odrzucenie boli. Aby uniknąć zranienia, ludzie uczą się cierpliwości lub znajdują sposoby na pośrednie wyrażanie swoich próśb. Nazywa się to również manipulacją. Kiedy ktoś chce coś dostać, ale nie mówi tego w oczywisty sposób. Jak poprosić, żeby nie odmówiono mu? Nie ma mowy. Prawo do odmowy jest ważną częścią związku. Tylko w takiej sytuacji możliwa jest szczerość, a co za tym idzie intymność emocjonalna. Dlatego ważne jest, aby poradzić sobie ze swoją stabilizacją w chwilach, gdy odmawiasz. Dlaczego staje się to nie do zniesienia? Często jest to po prostu błędne koło. Osoba cierpiała tak długo i nie prosiła, aby jej siły spadły do ​​zera, pomoc jest pilnie potrzebna, a jeśli pomoc zostanie odrzucona, jest to postrzegane jako zdrada. Podobnie jak w przypadku głodu, o ile czujesz lekki apetyt. możesz wybrać własne jedzenie i ugotować je tak, jak chcesz. Ale kiedy jesteś bardzo głodny, naprawdę chcesz chociaż coś zjeść, najważniejsze jest to szybko. A jeśli w takim stanie przyszedłeś do najbliższego sklepu i okazało się, że jest zamknięty, powoduje to złość, rozpacz i ból. Dlatego jeśli zastanawiasz się, jak zapytać bez odmowy, pomyśl o tym zadanie jest inne. Jak nie doprowadzić się do takiego deficytu, w którym odmowa okazuje się destrukcyjna? Jak przestać tolerować, przestać widzieć w tym niezależność i dojrzałość Foto: Cig Harvey Więcej na temat: Jak zrozumienie działa przeciwko nam i ukrywa to, co ważne Potrzebuję wsparcia