Od autora: Nie rozumiem, dlaczego większość artykułu nie została opublikowana. Bardzo zależy mi na tym, aby czytelnik zapoznał się z całym materiałem. Dlatego załączam link do artykułu? !Linia pomiędzy-psychologią-a-terytorium-Boga/c1sbz/55d17e590cf2ce5f89acef7cPrawdziwy naukowiec, jeśli nie oszuka i uparcie dąży do ujawnienia czegoś, na pewno przyjdzie do Boga! Antoni z Souroża Obecnie można zaobserwować wyraźną tendencję do oddzielania psychologii od religii oraz religii od wiary. Czytając te publikacje odczuwam duży dyskomfort, bo mam wrażenie, że jako psycholog wytykają mi granice moich zalet i zainteresowań. W takich momentach mój wewnętrzny głos mówi – jestem osobą wierzącą w Boga i pracującą jako psycholog. Krótko o sobie powiem tak: - Najpierw się urodziłem, potem studiowałem na psychologa, potem doszedłem do poznania Boga, a potem wróciłem do psychologii z poczuciem Boga. W rezultacie zacząłem widzieć granicę pomiędzy psychologią a terytorium Boga. Krawędź! Ale nie podział. Moim zdaniem nie da się oddzielić Boga czy psychologii od wiedzy o procesach życia, rozwoju, odnowy, dojrzewania i śmierci człowieka. Ale w psychologii łatwo można bez Boga popaść w ludzką mądrość, arogancję i zarazić się fałszywymi koncepcjami, które zagłuszają poczucie etyki, czego w psychologii nie wymyślono obecnie. Oraz techniki ponownego poczęcia, odrodzenia, zanurzenia, odłączenia, koncentracji, a nawet umierania. Po co? Od czego? Po co? Niejasny. Nazwałem to zjawisko duchową anoreksją. Co więcej, to imię wyskoczyło mi nagle z ust, gdy w rozmowie z jedną z matek wyjaśniałam, co dzieje się z jej córką, która już pogrążona była w rozpaczy, próbując dociec sensu swojego istnienia. No bo gdzie indziej można odnaleźć prawdziwy sens istnienia, jeśli nie w Bogu - jeśli nie w poznaniu Absolutu, czyli prawa bytu i Miłości?! W psychologii? Od razu powiem, że to niemożliwe! Nie jest to możliwe, gdyż istnieją momenty, które nie podlegają logice istnienia. Wyjaśnię dokładniej: Psychologia odkrywa wzorce rozwoju i funkcjonowania psychiki, która obejmuje sferę emocjonalną, intelektualną i behawioralną. W swojej indywidualnej manifestacji psychika każdej osoby generuje pewne uczucia, myśli i reakcje behawioralne. W szczególnym przypadku odsłania je, odnawia i wzbogaca. I można dać się ponieść temu zasobowi ludzkiemu. Ponieważ nie ma ograniczeń co do zawiłości ludzkich myśli, osobiście bardzo mnie to pasjonowało. W mojej domowej bibliotece zgromadziło się mnóstwo książek z zakresu psychologii, kserokopii artykułów i rozmaitych rozpraw doktorskich. Podchodząc do półki i wyciągając rękę, mogłem z łatwością podnieść żądane źródło i bez wątpienia otworzyć je na właściwej stronie. Każdy, kto widział tę akcję, był zdumiony, a potem długo mówił o mojej fenomenalnej pamięci. Ale pewnego dnia zdałem sobie sprawę, że to bogactwo intelektualne nie dało mi zadowalających odpowiedzi na pytania, które pojawiały się od dawna. I wyraźnie widziałem, że jest tego więcej! W chwili, gdy zacząłem czytać Nowy Testament, wybuchnąłem płaczem, ponieważ przez tyle lat traciłem kontrolę. W moim dobrobycie naukowym nie widziałem swoich grzechów i nie czułem bólu krzywdy wyrządzonej sobie i innym ludziom. Nawykowe trwanie w grzechu oderwało mnie od poczucia fałszywego kroku, fałszu i kłamstwa. Byłam w tym stanie przez wiele lat. Szczera i głęboka analiza siebie w wieku 38 lat pokazała, że ​​pierwszego świadomego wyboru i stworzenia zła dokonałem w wieku 18 lat. Uświadomiwszy sobie to, zdałem sobie sprawę, że nieznajomość Absolutu i ciekawość są prawdziwymi przyczynami zniszczenia planu Boga dla ciebie i twoich dzieci. Skąd bierze się ciekawość?! Od cielesnych namiętności: zarozumiałość, puste uwodzenie, egoizm, twarde serce, próżny umysł, krótkowzroczny umysł, bezowocna i niepoważna kontemplacja. Wszystkie te namiętności rozpalają w ludzkim sercu pragnienie poznania „Dobra” i „Zła”, które osiąga się poprzez najcięższe próby, błędy i konsekwencje. W tym poszukiwaniu!