Jaka jest Twoja idealna ścieżka życia? Co chciałbyś mieć jutro, za miesiąc, za rok? Co idealnie chciałbyś robić za 5 lat? Kto jest w pobliżu? Co jest wokół ciebie? Jak się będziesz czuć za 10 lat? Co robisz? Co masz? Kiedy umrzesz i jak? Jeśli szczegółowo opiszesz swoje idealne życie, znajdziesz w nim miłość, wolność, dobrobyt i dobrobyt. To jest życie bez problemów. Nie ma bólu, straty, choroby, rozczarowania, ludzi, których nie kochasz... Idealna ścieżka w życiu to droga bez cierpienia. Czy widziałeś lub znasz osobę, która przeżyła życie bez cierpienia? Taka osoba nie istnieje, bo nie da się żyć szczęśliwie i unikać cierpienia korzystając z doświadczeń innych. Rodzice i inni starsi krewni mylą się co do tego, próbując uniemożliwić swoim dzieciom robienie rzeczy, które ich zdaniem uszczęśliwią je. Marnują energię na przekazywanie swoich doświadczeń, wywołując w ten sposób opór i wyobcowanie u swoich dzieci. Nie da się nauczyć żyć na błędach innych. Dlatego nie da się żyć bez cierpienia. Poprzez cierpienie człowiek uczy się żyć szczęśliwie. Starożytne mity i baśnie mówią o tym, gdy w życiu głównych bohaterów pojawia się coś, co powoduje cierpienie, a pokonując pojawiające się przeszkody, nabywają oni duchowych cech, które czynią ich szczęśliwymi. Budda przekazał światu swoje duchowe doświadczenie, które wyraził w tzw. czterech szlachetnych prawdach: 1) cierpienie istnieje; 2) cierpienie może się zakończyć; 4) znana jest droga do niego. Pierwsza prawda o obecności cierpienia mówi, że każda żywa istota z konieczności go doświadcza i nikt nie może uniknąć cierpienia. Druga prawda mówi o przyczynie cierpienia, gdy człowiek chce postrzegać zmienne bogactwa materialne i wartości duchowe jako stałe i cierpi za każdym razem, gdy się zmieniają. Prawda o ustaniu cierpienia głosi, że wszelkie cierpienie można zatrzymać, porzucając wszelkie pragnienia i nie lgnąc do niczego innego. A drogą do zakończenia cierpienia jest zastosowanie ośmiu zasad: 1) wyzwolenie od złudzeń (negatywne myślenie); 2) prawidłowe racjonalne myślenie (pozytywne myślenie); 3) życzliwość, otwartość, uczciwość (wartości duchowe przejawiające się w cechach charakteru); 4) pokojowe, uczciwe postępowanie (odpowiedzialne zachowanie); 5) prawidłowy styl życia, który nie szkodzi sobie i innym (odpowiedzialne zachowanie, poszanowanie praw); 6) samokształcenie i samokontrola (refleksja, introspekcja) 7 ) uwaga, aktywny, czujny umysł (swobodna uwaga dla świadomości i włączenia w chwili obecnej, zasada „tu i teraz” 8) koncentracja poprzez głęboką medytację nad prawdziwą istotą świata (nawiązanie połączenia z Siłą Wyższą) W nawiasie napisałem współczesną terminologię stosowaną w opisie zdrowia psychicznego człowieka. Na tej filozofii buddyzmu opiera się dziś medycyna zajmująca się chorobami ciała, psychoterapia mająca na celu leczenie duszy oraz wskazówki duchowe wzmacniające ducha ludzkiego. Sugeruję również korzystanie z tych starożytnych prawd i zasad, ponieważ jeśli są przestrzegane, nadal są skuteczne. Zatem z drugiej prawdy filozofii Buddhy wynika, że ​​zanim osiągniesz szczęście, musisz znaleźć przyczynę cierpienia. Razem z Julią Wasiukową