Większość konfliktów w rodzinie ma miejsce na skutek naruszenia osobistych granic jednego z małżonków. Osoba, której granice są naruszane, wpada w złość, irytację i poczucie, że nie jest rozumiana i kochana. Dlatego niezwykle ważna jest umiejętność budowania i chronienia swoich granic, nawet jeśli trzeba bronić się przed bliskimi. Jak granice są naruszane. Granice psychologiczne w życiu rodzinnym to zbiór zasad, które wyjaśniają, jak można się zachować osobą i jak nie możesz. W okresie bukietu cukierków partnerzy nie borykają się z tym problemem, ponieważ są w euforii, starają się zadowolić siebie nawzajem i są zadowoleni ze wszystkiego. Kiedy życie rodzinne zaczyna się od codziennych, codziennych problemów, relacje często kończą się w ślepy zaułek, ponieważ jeden lub oboje partnerzy rażąco naruszają granice drugiego. Małżonkowie są zmęczeni dopasowywaniem się do siebie, zaczynają się kłócić, próbują wywrzeć presję na partnera, zmusić go do działania w określony sposób wbrew jego woli. Np. żona nie chce uprawiać sportu, ale mąż regularnie zmusza ją do chodzenia na siłownię, bo ma na to ochotę i przekonuje, że warto tak żyć. Żona cierpi, złości się, udaje, ale idzie z mężem, żeby go zadowolić. W tym przypadku dochodzi do naruszenia jej granic, a pierwszą oznaką tego jest poczucie wewnętrznego dyskomfortu i brak zrozumienia, jak się zachować. Inne sytuacje naruszenia granic możemy wymienić: 1. Sprawdzanie telefonu, komputera, toreb i portfeli. Osoba nie ma obowiązku okazywać nikomu swoich rzeczy osobistych, korespondencji ani meldować się komukolwiek, z kim się porozumiewała lub kto do niej dzwonił.2. Krytyka wyglądu, umiejętności. Wielu z nas krytykuje pod pozorem dobrych intencji. Na przykład chcę, żebyś dobrze wyglądał, więc ciągle przypominam ci, że masz nadwagę i musisz schudnąć.3. Kategoryczne stwierdzenia typu: „To, co mówisz, to kompletna bzdura”.4. Niesłuszne oskarżenia. Wiele osób próbuje wpędzić partnera w poczucie winy: „Przez ciebie przeprowadziłam się do tego małego miasteczka”, „Zniszczyłaś najlepsze lata mojego życia”. Ale każdy dokonuje własnego wyboru, nikt nie ciągnie go na linie. Nie ma jasnej definicji naruszenia granic. Każdy sam określa, co jest dla niego nieakceptowalne i nieprzyjemne. To normalne, że ktoś obraża się podczas kłótni. A niektórzy ludzie wpadają w osłupienie z powodu odrobiny nieuprzejmości. Jeśli zachowanie Twojego partnera nie sprawia problemów, jest ono dla Ciebie akceptowalne. Jak budować granice. Granice można nazwać rodzajem drzwi do wewnętrznego świata danej osoby. Kiedy go nie ma, każdy może wejść, zdeptać i wyrządzić szkody. Musisz nauczyć się budować granice w każdej sytuacji z każdym człowiekiem. Oto tylko kilka zaleceń: 1. Naucz się rozmawiać o problemach. Jeśli twój współmałżonek przekroczy granicę, jeśli poczujesz się niekomfortowo, porozmawiaj o tym. Może nawet nie rozumieć, że w tej chwili robi coś złego. Najlepiej opracuj zasady komunikacji i przypomnij im o nich, gdy współmałżonek je łamie.2. Naucz się walczyć. Uświadom sobie, że nie musisz czuć się niekomfortowo w związku. Nie musisz robić tego, czego chce twój małżonek i możesz podejmować własne decyzje, które mają na ciebie wpływ. „Tolerować” to zła strategia.3. Opracuj zasady postępowania. Jeśli nie lubisz, gdy Twój partner podnosi głos lub mówi wulgarne słowa podczas konfliktów, wyznaj zasadę, że zrywasz z nim nieprzyjemny dla Ciebie kontakt (na przykład przechodząc do innego pokoju). W ten sposób nauczysz go, że nie może być mowy o wysokim tonie, aby być szanowanym, ważne jest, aby zawsze pozostać sobą. Wiele osób powstrzymuje strach przed byciem innym i wyróżnianiem się. Ale należy pamiętać, że tylko ci, którzy mają jasne zdanie na każdy temat i są gotowi o to walczyć, mogą bronić swoich granic. Jeśli trudno Ci rozpoznać lub chronić swoje granice, potrzebujesz terapii u psychologa. Powodzenia w ochronie swoich granic!