Problem + zasoby = wynikPodstawowa zasada NLP Współczesne życie narzuca nam własne zasady i ramy. Każdego dnia pilnie trzeba mieć czas na realizację, a nawet przekroczenie osobistego planu, pamiętając o kilku ważnych zadaniach w każdej minucie i tak szybko, jak to możliwe, najlepiej co sekundę, odpowiadając na pytania zidentyfikowane w trakcie wewnętrznego dialogu. Jak napisał Lewis Carroll: „Musisz biec tak szybko, jak tylko możesz, żeby pozostać w miejscu, a żeby gdzieś dotrzeć, musisz biec co najmniej dwa razy szybciej!” Oczywiście dla wielu osób żyjących w tak szalonym tempie samo zatrzymanie się na minutę i wzięcie głębokiego oddechu jest już osiągnięciem. Ale dlaczego zjawisko generatywności jest tak ważne w zwykłym życiu codziennym, z jego codziennymi trudnościami i troskami? Osoba uciskana, dręczona udręką własnych wewnętrznych myśli, nigdy nie zazna radości i satysfakcji z zachodzących wydarzeń, choćby dlatego, że ciągłe pokonywanie trudności bez umiejętności generatywnego podejścia do ich rozwiązywania niewątpliwie prowadzi do trwałego stanu stresu . Osoba generatywna natomiast uczy się nie pokonywać trudnych sytuacji życiowych, ale stara się sobie z nimi radzić, wnosząc do swojego życia nowe doświadczenia i wzbogacając je radością z realizacji własnych sukcesów i osiągnięć. Wszyscy jesteśmy tym, jak myślimy, jakie obrazy i obrazy powstają w naszych głowach, za którymi w rezultacie kształtuje się nasz nastrój oraz nasze reakcje i działania na określone okoliczności życiowe, to znaczy idea, że ​​​​człowiek buduje swoje samo życie, nie jest odległą abstrakcją filozoficzną, ale działa bardzo konsekwentnie. Można przytoczyć setki przykładów z życia, w których początkowo neutralna sytuacja, ze względu na negatywny ładunek jednostki, przerodziła się w wyjątkowo niekorzystne dla niej konsekwencje i odwrotnie, gdy wystarczył jeden uśmiech, aby osoba uzyskała doskonały wynik. Wydawałoby się, że wszystko nie jest takie trudne, narysuj sobie pozytywny obraz obecnych okoliczności i żyj i bądź szczęśliwy, ale oczywiście zawsze jest gdzieś ukryty haczyk. Haczyk polega właśnie na tym, że w najtrudniejszych sytuacjach człowiek nie ma generatywnego podejścia do rozwiązywania problemów. Łatwiej jest robić to, co znamy, ponieważ jest to bardziej znajome, a zatem wygodniejsze. Ale bardzo często, ze względu na zwyczajność naszych działań w podobnych sytuacjach życiowych, wyjście w ogóle nie zostaje znalezione lub zostaje znalezione, ale nie takie, jakiego byśmy chcieli. I w tak szczególnych przypadkach człowiek musi wykazać się całą swoją produktywnością i jest to oczywiście nieodłącznie związane z każdym z nas. I to właśnie podejście generatywne i tylko ono w rozwiązywaniu złożonych problemów życiowych pomaga człowiekowi wyjść z nich zwycięsko z podniesioną głową i nie stać się nędzną ofiarą okoliczności. Bardzo często w życiu każdego z nas zdarzają się zdarzenia, w których samo życie wymaga manifestacji naszych zdolności generatywnych, gdyż dla nikogo nie jest tajemnicą, że życie nie stoi w miejscu, że każdego dnia musimy rozwijać siebie i otaczającą rzeczywistość . Umysł doskonale zdaje sobie sprawę z tej potrzeby, jednak zniszczenie istniejących struktur może być niezwykle trudne, podobnie jak ważną rolę odgrywa słynna „strefa komfortu”, w której jest przytulnie i ciepło, mimo że słońce już dawno zgasło w tym. Kiedy życie zaczyna samotnie niszczyć te struktury, bardzo często dla człowieka wydarzeniem tym towarzyszą niezwykle nieprzyjemne emocje. Tutaj przychodzi moment zatrzymania, w którym można spróbować wznieść się ponad sytuację, spróbować zrozumieć, co życie chce mi w ten sposób wskazać, a nie przeklinać Wszechświat, Los i Boga za ich niełaski i kary . A jeśli ktoś dokonuje takiego generatywnego wyboru, często po pewnym czasie okoliczności udowadniają, że to właśnie te sytuacje testowe tak bardzo przeraziły i dręczyły, że ostatecznie doprowadziły do».