W systemie generycznym obowiązują trzy ważne prawa: 1. Prawo przynależności/manifestacji – wszyscy członkowie systemu generycznego są uznawani i zajmują swoje miejsce w rodzinie, w tym osoby po aborcji i nieślubne dzieci, macochy, kochankowie, samobójstwa itp. Wszystkie dzieci męża z pierwszego małżeństwa, ciotki i wujkowie, dzieci z kochanek – nikt nie może zostać zapomniany ani wydalony z klanu. Konsekwencje złamania prawa: Powtórzenie losu przodków. Poczucie, że nie żyje się własnym życiem. Problemy z sobą. Twoje życie osobiste Nieadekwatność i brak kontaktu z rzeczywistością Powtarzanie scenariuszy, chodzenie w kółko Odbiegające od normy (zachowanie dzieci nie odpowiadające ogólnie przyjętym normom społecznym. Choroby przewlekłe (takie same u wszystkich przodków). W swojej praktyce eksploruję takie przypadki poprzez emocjonalno-wyobrażającą, zastępczą percepcję, poprzez kompilację genogramu. Kontynuacja Prawa Hierarchii. Życie, energia przepływa z góry na dół (rodzice karmią Cię, Ty przekazujesz życie dzieciom, a Ty przywracasz wszystkie swoje siły). zdolnym rodzicom – brakuje dzieci i partnerów). Starszych należy szanować i szanować (nie tylko rodziców, ale także braci i siostry). Młodsi powinni znać swoje miejsce. Kiedy próbujesz uczyć mamę lub tatę o życiu, naruszasz główne prawo ogólnego systemu. Ważne jest, aby zatrzymać się w porę i zrozumieć, że jeśli twoi rodzice cię wychowywali (karmili, obuwali i wychowywali), nadal poradzą sobie bez „mądrych” rad. Kiedy bracia, siostry i dzieci osiągną wiek dorosły, wszyscy stają się równi zarówno dorośli, jak i dzieci – z chwilą osiągnięcia przez nie pełnoletności. Relacje buduje się z równych pozycji dorosłych. Naruszenia. Bycie matką, ojcem dla innych dorosłych (tatusiów, matek, babci, sióstr, dziewczyn). Kiedy młodszy wtrąca się w życie starszego, potępia, nie akceptuje, nie akceptuje. szacunek Starsza przenosi odpowiedzialność na młodszą i domaga się opieki (matka powierza starszym dzieciom wychowanie najmłodszego dziecka i sama wymaga opieki i miłości) Pragnienie, aby dzieci dbały o Twoje uczucia i czuły się komfortowo = umieszczanie ich w pozycja partnera lub rodzica. Zapomnij o pierwszych żonach i mężach oraz ich dzieciach. Uważaj się za gorszego od innych. Porównuj, potępiaj, oceniaj, krytykuj, dewaluuj siebie. Nie dawaj najpierw sobie, dawaj innym i sobie, jeśli popadniesz Konflikty z rodzicami Zbyt bliska relacja z rodzicami Nadmierna odpowiedzialność Brak energii Lęki, niepokoje Brak akceptacji siebie, nieumiejętność odmowy Brak kontaktu z uczuciami Problemy w życiu osobistym W takich prośbach pracuję z momentami separacji klienta , szeroka gama narzędzi - praca z subosobowościami, praca z wypartymi emocjami, praca z trudnymi wydarzeniami w życiu z dzieciństwa, identyfikacja funkcjonalności klienta w jego życiu, coaching, dziennik obserwacji emocji, manifestacja szerokiego spektrum emocji, częsty problem to tłumiona złość, niemożność złości i okazywania złości. Pracuj nad redukcją lęku, pozwalając sobie nie być odpowiedzialnym za wszystkich! = za cały świat (czyli żyć w statusie Boga i dźwigać na sobie tę samą kolosalną odpowiedzialność). Prawo równowagi Energia przechodzi od starszych do młodszych i od młodszych do starszych. Rodzice wychowują swoje dzieci, przekazują wiedzę, szacunek i uczą je czytać. A kiedy dzieci dorosną, robią to samo dla swojego potomstwa, z wdzięcznością wobec starszego pokolenia. Prawo równowagi nie jest materialne, ale duchowe, gdy opiekujesz się starszym pokoleniem, okazując im ciepło, miłość, wsparcie, wyjazdy na rodzinne wakacje. Jak działa prawo: Otrzymałeś coś dobrego (od osoby. Systemy, firmy . Wydarzenia, partner) zwracają trochę więcej dobra, wtedy równowaga zostaje zachowana i rozwój tych relacji. Komunikacja. Otrzymałeś coś złego. Następnie zwróć trochę mniej złych naruszeń: Wkład tej osoby jest niezauważalny i nieuznany. Jesteś adoptowany przez innych dorosłych. Poświęcasz się dla dobra swojego partnera. Przywłaszczasz sobie to, co nie należy do Ciebie życie, relacje, realizacja. Nie chcesz rozwijać swojego życia. Wymagaj od partnera tego, czego nie otrzymałeś od rodziców (opieki, uwagi, prezentów).!