Od autora: Dedykowane klientce o imieniu Anna. Życie bez maski autorka: Litvinova Oksana Nikolaevna, strona internetowa: http://psylab.flybb.ru/ „Trudno znaleźć słowa kiedy naprawdę masz coś do powiedzenia. A nawet jeśli pojawią się właściwe słowa, wstydzisz się je powiedzieć. Wszystkie te słowa należą do minionych wieków. Nasze czasy nie znalazły jeszcze słów, aby wyrazić swoje uczucia. Wszystko inne może być tylko bezczelne jest sztuczne.” E.M. Remarque, Trzej towarzysze Trudno mówić o moich uczuciach. Oglądam film o wojnie, patrzę, jak umierają młodzi żołnierze, prawie dzieci! Czuję, że mam siłę krzyknąć „nie”! Chcę płakać i tymi łzami wyrazić ból i cierpienie kobiet mojego rodzaju z powodu przedwcześnie zmarłych mężczyzn: ojców, braci, synów, tych, którzy zginęli w bitwie lub zmarli w niewoli z głodu lub chorób, represjonowanych i rozstrzelanych , zginął w obozach, ale się powstrzymuję. Od dzieciństwa uczono mnie, aby nie okazywać uczuć, aby nie być słabym, aby „wróg nie przeszedł”! Gardło kurczy się, nie wydając krzyku, krtań napina się, w gardle pojawia się guz, oczy stają się szkliste, twarz sztywnieje, a następnie czerwienieje lub blednie. Witaj, Masko! Najgorsze jest to, że nie mogę rozmawiać o swoich uczuciach z osobami, które cenię i kocham. Pojawia się to samo uczucie guli w gardle, oddychanie staje się trudne, głos zdradziecko drży, policzki robią się czerwone, rośnie wewnętrzne napięcie. Kochany człowiek czeka, chce usłyszeć o tym, co czuję, ale nie mogę powiedzieć i kontynuować milczeć. Zaczynam się niepokoić i denerwować. Moje serce bije szybciej. Pocę się. Na mojej twarzy pojawia się nienaturalny uśmiech lub wręcz obojętność, więc staram się ukryć emocje, strach. Witaj, Masko! Przybyłeś na czas, chcę się za tobą schować! Niech nikt nie wie, kim naprawdę jestem. Boję się być bliżej, boję się zaufać. Kiedy się urodziłem, byłem bez Maski, byłem sobą! Ale potem często słyszałem od rodziców: nie można ufać każdemu, zostaniecie oszukani! Nie możesz otwarcie okazywać swojej radości, ludzie będą ci zazdroszczyć i nienawidzić! Nie możesz rozmawiać o miłości, zostaniesz wykorzystany! Nie możesz płakać, zrozumieją, że jesteś słaby i uderzą cię mocniej! I nie może być ich dużo więcej! Jest skonczone! Nie wierzę Ci, Świecie! Mogę się zrelaksować jedynie będąc sam ze sobą, a potem zdarza się to coraz rzadziej. Przyzwyczaiłem się do ciebie, Masko! Bez ciebie czuję się nagi. Jak strasznie jest być sobą! Bycie szczerym i naturalnym to luksus. Niektórzy ludzie nawet nie rozumieją, co czują, boją się swoich uczuć. Aby nie było czasu na uczucia, są zajęci wieloma sprawami i rozwiązywaniem ogromnej liczby problemów! A jeśli nie ma żadnych problemów lub jest ich niewiele, to dlaczego je tworzą? Takim osobom trudno jest wyrazić swoje prawdziwe emocje. Maski zastępują ich prawdziwą osobowość. Chcą powiedzieć jedno, a mówią coś zupełnie innego. Niektóre głupie rzeczy odwracają ich uwagę od ważnej rozmowy z bliską osobą. Dręczy ich poczucie winy, że kiedyś się zdradzili i zdradzają nadal! uświadomienie sobie tego boli! Nie chcą żyć w rzeczywistości i doświadczać tego bólu, stopniowo pogrążają się w świecie gier i fantazji. Maska wrasta w skórę. Czy da się żyć bez maseczek, czy jest to w społeczeństwie na pewno możliwe? To prawda, że ​​​​od życia z nią do życia bez niej jest duża odległość. Osoba bez Maski nie musi znać opinii społeczeństwa na swój temat, aby się afirmować, a raczej oszukiwać. Nie obchodzi go, co myślą o nim sprzedawca lodów i sąsiedzi z pierwszego piętra. Wie kim jest i nigdy nikomu nic nie próbuje udowadniać, jednak tylko na pierwszy rzut oka dystans wydaje się nie do pokonania! Możesz przejść ze mną taki dystans. Czy pomogę Ci zrozumieć kim naprawdę jesteś? Jaka jest Twoja prawdziwa twarz, a która Maska? Pomogę Ci nauczyć się ufać sobie i Światowi. Z poważaniem, psycholog kliniczna Oksana Nikołajewna Litvinova Skype: psylab-litvinova Tel. +7(916)1321143