Od autorki: Wokół feminizmu krążą najróżniejsze plotki i pogłoski. Wydaje się, że społeczeństwo tak bardzo boi się radykalnych form jego przejawów, że wszystko, co choćby w najmniejszym stopniu przypomina feminizm, jest postrzegane wyjątkowo negatywnie. Jednocześnie feminizm z łac. femina - „kobieta”. I są różne formy jego manifestacji. Mój wywiad dla gazety „Argumenty i Fakty Kazachstan” z 10 marca 2016 r. http://aif-kaz.kz/node/676 Pomimo niejednoznacznego stosunku do feminizmu, z roku na rok umacnia on swoją pozycję. Postanowiliśmy porozmawiać z Natalią Imtosimi, kuratorką Fundacji Przywództwa Kobiet, o tym, jak ten proces przebiega w Kazachstanie. - Natalya, w społeczeństwie dominuje negatywny stosunek do feminizmu. Z czym to się wiąże? - Tradycyjne poglądy na naturę i cel kobiety wyznaczają jej rolę troskliwej matki, gospodyni domu i opiekunki ogniska domowego. Jednak nowe, coraz bardziej złożone warunki życia, a także możliwość poszerzenia światopoglądu w dobie globalizacji, narzucają kobiecie zupełnie inny ideał kobiecości, w którym może z powodzeniem zaprezentować się jako przedsiębiorca, lider, naukowiec itp. Nie trzeba dodawać, że kobiety szybko wychodzą poza wyznaczone wcześniej granice prywatnej sfery rodzinnej i nie da się zatrzymać tego procesu. Czy jest to konieczne? Opanowane nowe role i możliwości, jakie otwierają się przed kobietami, niewątpliwie odmienią relacje między płciami. A wszelkie zmiany przerażają, alarmują i powodują reakcję obronną społeczeństwa. Zawsze boimy się tego, co nieznane i niezrozumiałe. Negatywny stosunek do feminizmu można wiązać także ze skrajnie radykalnymi formami jego manifestacji, skandalicznymi historiami i nietypowymi sposobami wyrażania protestu. - Niektóre kobiety intensywnie pompują nie tylko swoje prawa, ale także mięśnie. Czy sporty takie jak kobiecy boks czy podnoszenie ciężarów odpowiadają ideałom kobiecego piękna? – Mogę podzielić się przemyśleniami na ten temat na podstawie dwóch badań, które przeprowadziłem. Ich tematem są „Specyfikaty wyobrażeń o kobiecości mężczyzn, kobiet i młodzieży”. Poprosiłam respondentów o ocenę różnych zdjęć kobiet, w tym kulturystów i „napompowanych” kobiet w mundurach wojskowych, w skali „przyjemne-nieprzyjemne” oraz „kobiece-niekobiece”. Ani jedna respondentka nie oceniła takich kobiet jako kobiecych i przyjemnych. Uzyskane wyniki były interesujące także dlatego, że w wyobrażeniach mężczyzn o kobiecości znalazły się takie przejawy, jak piękno zewnętrzne, hart ducha, ciepło, życzliwość, poświęcenie, dobroczynność, miłość do dzieci, maniery i styl ubioru podkreślające kobiecość, czułość, czystość moralna, życzliwość, uległość wobec innych. Człowiek. Kobiece wyobrażenia o kobiecości charakteryzowały się zadbanym wyglądem, umiejętnością interakcji z ludźmi, wysoką moralnością, aktywną pozycją społeczną i niezależnością. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety biorące udział w moich badaniach wyrażali opinię, że należy rozwijać kobiecość u dorastających dziewcząt i przygotowywać je na przyszłe małżonki i matki, potrafiące okazywać szacunek i troskę o innych, a profesjonalni psychologowie i nauczyciele powinni to promować. Respondenci obu płci wyrażali obawę, że pomimo wszystkich wymienionych przez nich pozytywnych cech, kobiecą kobietę łatwo można urazić, oszukać i być może dlatego musi przetrwać, zatracając swoje kobiece cechy. Kobiecość w wypowiedziach respondentek w niewielkim stopniu wiąże się z cechami biznesowymi i aktywnością zawodową, natomiast bardziej przejawia się w tradycyjnych wyobrażeniach na temat kobiecości, zwłaszcza w macierzyństwie. Na podstawie wyników moich małych badań doszłam do wniosku, że jest możliwe, że w naszej kulturze zarówno mężczyźni, jak i kobiety w różnym wieku nadal mają utrwalony kulturowo obraz tradycyjnej kobiecości. - W Kazachstanie istnieje tajna tradycja drugiej żony - tokal. W