Od autora: Technologia pomoże wypełnić Twoje życie jasnymi, szczęśliwymi, słonecznymi dniami Kolejne lato w naszym życiu dobiega końca. Ilu ich było?! Myślę, że każdy ma ich wiele i każdy jest piękny na swój sposób. Ile z nich pamiętasz?! I to nie zdjęciami, filmami, które gromadzą się daleko na półkach, ale duszą i wspomnieniami? Ta jednodniowa praktyka ma sprawić, że to lato będzie niezapomniane bardziej niż inne. Być może ten dzień stanie się przykładem na wiele, wiele szczęśliwych dni w życiu. Technika opisana jest w historii jednej bohaterki, która ćwiczy ją raz w tygodniu. Zaczynamy?! Otworzyła oczy, a na jej twarzy pojawił się uśmiech. Ten uśmiech oznaczał powitanie siebie, nowego dnia, pogody, rodziny. I wtedy uśmiech, niczym promień słońca, zaczął przenikać duszę i zaczął ogrzewać swoim ciepłem, światłem, jak letnie słońce. Dziewczyna leżała tam trochę dłużej i rozkoszowała się łóżkiem. Następnie wstałam i włączyłam moją ulubioną muzykę. - „Niech sprawi przyjemność, zainspiruje nowe przyjemne myśli i pragnienia. Przynosi mi spokój i radość słonecznego dnia”. Słuchając muzyki, kobieta oderwała się od bolesnych myśli, zanurzyła się w strumieniu przyjemnych melodii, z każdym nowym słowem i dźwiękiem promień światła wzmacniał się w jej duszy, zaczęła się rozszerzać i wypełniać wszystkie myśli, uczucia, a jeszcze bardziej otwiera się drzwi do cudownego letniego dnia - „Pod hasłem „Przyjemna muzyka pasuje do pysznego śniadania”. Pomyślała i natychmiast zaczęła realizować swój plan. Kilka pysznych tostów z dżemem, filiżanka aromatycznej kawy. Piękny widok z balkonu i lekki wietrzyk idealnie dopełniły to zdjęcie. Spełniła zachciankę swojej duszy, a promień światła stał się jeszcze większy i napełnił ją energią letniego dnia. „A teraz chcę wziąć prysznic i przygotować się na spacer”. I potrafiła zamienić nawet tak drobne sprawy związane z dbaniem o swoje ciało w wakacje dla siebie. Wybierając już w co chciała się ubrać, kobieta w cudownym nastroju i w oczekiwaniu na nadchodzący letni, a może i nie letni dzień, poszła na spacer. Najważniejsze, że jej nastrój był słoneczny, ciepły, inspirujący. „Gdzie chciałbym pojechać?” Zapytała samą siebie. Odpowiedź została natychmiast znaleziona. - „Przypomniała mi się jedna trasa do mojego ulubionego miejsca w tym mieście, cudownego parku z ławeczkami nad wodą. Dziś chcę tam pojechać!” Nie wcześniej powiedziane, niż zrobione. Szła swoją ekscytującą i pełną miłych wspomnień ścieżką do swojego ulubionego stawu. Z każdym krokiem i oddechem dziewczyna coraz bardziej wypełniała się światłem, szczęściem, promieniami światła i dobrym humorem. Dotarwszy do swojego zakątka spokoju, dziewczyna usiadła na ławce i zaczęła obserwować wodę. - „Kiedy obserwuję wodę i naturę, jej spokój, ciszę, porządek, harmonię, siłę budzi się w mojej duszy, pewność dobrego samopoczucia, napełnia mnie energia, ciepło, poprawia mi się nastrój.” Siedziała więc kilka godzin, co napełniło jej duszę szczęściem, życie nabrało dodatkowych jasnych kolorów. Postanowiła nie spędzać całego dnia w parku, bo ten dzień powinien być wyjątkowy, ten właśnie letni dzień, który będzie wspominać w deszczowe, zimowe wieczory. To właśnie on wypełni te wieczory światłem, dobrymi wspomnieniami, kawałkiem lata. Dziewczyna postanowiła pójść dalej i przespacerować się nieznaną trasą po mieście. W tym małym wydarzeniu odkryła nowe wrażenia z miasta, piękne ulice, domy, pomocnych ludzi. Jej najodważniejszym aktem w tym wydarzeniu były „różowe okulary”, które założyła, aby przenieść się do baśniowego miasta i czasu. I udało jej się. Spacer dał mi nowe znajomości, miejsca, wrażenia, uczucie miłości do miasta, siebie, lata i słońca. - „Najważniejsze, że sam utrzymuję swój nastrój i potrafię go kontrolować. Okazuje się, że to takie łatwe i proste”. Odkryła więc dla siebie mały sekret: że każdy dzień w jej życiu zależy od niej samej i od tego, jak go namaluje. Można do palety dodać tony ponure i szare, ale można też dodać słoneczne, ciepłe; letnia paleta bardziej przypadła jej do gustu i jej promienie wrosły jej głęboko w serce. Reszta dnia i.