Nasz mózg kontroluje nasz oddech w dużym stopniu, nie zdając sobie z tego sprawy. Pracujemy, oglądamy telewizję, słuchamy muzyki i śpimy, podczas gdy nasz układ oddechowy funkcjonuje w tle , podtrzymując nasze życie. Jednakże wzorzec nieświadomych wdechów i wydechów nie zawsze jest skuteczny w zaspokajaniu potrzeb naszego codziennego życia. Na przykład często w odpowiedzi na stres poddajemy się nadmiernemu wysiłku. Ludzka zdolność kontrolowania oddechu jest jednym z najpotężniejszych narzędzi, jakie posiadamy. Wykorzystując oddech, możemy na przykład znacznie zmniejszyć lęk. Podstawy ćwiczeń oddechowych zaczynają się od opanowania oddychania przeponowego. Czym jest oddychanie przeponowe? Oddychanie przeponowe to technika głębokiego oddychania, która koncentruje się na aktywnym kurczeniu przepony. Wdychamy powoli i głęboko przez nos za pomocą przepony, co powoduje uniesienie brzucha, starając się, aby klatka piersiowa uniosła się jak najmniej. Rytmiczne, powolne i głębokie wdechy, po których następują wydechy w równych odstępach czasu, poprawiają nasycenie tlenem, co wiąże się z poprawą stanu fizycznego i psychicznego. dobre samopoczucie. To równoważy autonomiczny układ nerwowy, powodując reakcję przywspółczulną. W swojej strukturze przepona jest dużą warstwą mięśni i ścięgien zlokalizowaną bezpośrednio pod płucami i nad wątrobą. Otaczają klatkę piersiową i oddzielają jamę klatki piersiowej (układ sercowo-naczyniowy i oddechowy) od jamy brzusznej (układ trawienny i rozrodczy). Funkcjonalnie przepona jest głównym mięśniem oddechowym. Nasze płuca nie działają niezależnie i do funkcjonowania wymagają mięśni. Kiedy robimy wdech, przepona kurczy się i spłaszcza, umożliwiając płucom rozszerzenie się i uniesienie brzucha. Kiedy robimy wydech, przepona rozluźnia się i przyjmuje kształt podwójnej kopuły, wypychając powietrze z płuc. Oddychanie przeponowe jest podstawą każdej praktyki oddechowej, a praktyka oddechowa rozpoczyna się od opanowania oddychania przeponowego. Celem jest osiągnięcie umiejętności, w której oddychanie przeponowe jest drugą naturą i odbywa się bez większego świadomego wysiłku. Na tym etapie można zmieniać techniki oddychania, aby poprawić nasz sen, motywację i zdolność uczenia się, a także zmniejszyć stres. Ponieważ płuca nie działają same, do oddychania musimy używać mięśni. Różnica między oddychaniem przeponowym a oddychaniem klatką piersiową polega po prostu na mięśniach, których używamy. Oddychanie przeponowe wymaga aktywnej kontroli przepony. Podczas wdechu skup się na tym obszarze mięśni, aby w pełni rozszerzyć płuca i umożliwić przepływ tlenu do krwioobiegu i tkanek. Rozszerzanie klatki piersiowej jest ograniczone do minimum. Oddychanie klatką piersiową zachodzi wtedy, gdy używamy mięśni górnej części klatki piersiowej. Kiedy te mięśnie są używane, zauważalny jest ruch górnej części klatki piersiowej. Wdech podczas oddychania klatką piersiową jest płytki i ogranicza przestrzeń klatki piersiowej dla rozszerzenia płuc, co ostatecznie zmniejsza ilość tlenu docierającą do naszego organizmu i zwiększa poziom dwutlenku węgla. Szybkie oddychanie klatką piersiową zwiększa aktywność współczulnego układu nerwowego, powodując reakcję na stres. Skutki powolnego oddychania pokazują jego potencjał w zakresie poprawy zdrowia układu sercowo-naczyniowego, oddechowego i trawiennego, a także regulacji układu nerwowego. indywidualnie i jako cały system. Interesujący dla zdrowia psychicznego jest wpływ powolnego oddychania na autonomiczny układ nerwowy i przejście do dominacji układu przywspółczulnego. Oddychanie przeponowe zmniejsza poziom lęku. Badanie pilotażowe zdrowych dorosłych wykazało, że oddychanie przeponowe zmniejsza lęk zgłaszany przez samych pacjentów i jego fizjologiczne mierniki, w tym m.in