Jeszcze raz o postawach i przekonaniach. Dużo się o nich mówi, dlaczego? Dlaczego przywiązuje się do nich taką wagę? Postawy, zwane także introjekcjami, to wiedza, której nie otrzymaliśmy sami, ale została nam przekazana przez innych. Introject to włączenie się jednostki w swój wewnętrzny świat poglądów, motywów, postaw itp., postrzegane przez niego od innych ludzi ( introjekty). Termin został ukuty w 1909 roku przez węgierskiego psychoanalityka Sándora Ferenczi. Oznacza to, że są to wnioski na temat świata wyciągane przez innych ludzi. Doświadczenie zdobyte przez innych. Nie chodzi nawet o to, czy mają rację, czy nie (chociaż jak cokolwiek na świecie może być absolutnie dobre lub złe?). Faktem jest, że nie jest to nasze doświadczenie i nie są to nasze wnioski. Czasami nie do końca są one dostosowane specjalnie do naszej sytuacji, czasami bardzo nas ograniczają i uniemożliwiają interakcję (komunikowanie się) ze światem. Człowiek od zawsze miał kontakt ze światem. Dzięki temu ludzkość przedostała się z jaskiń do naszych czasów. Osoba ta była zawsze zainteresowana i ciekawa. Tak, czasami kończyło się to tragicznie, ale było to też przeżycie, dzięki któremu wyciągano wnioski. Ale przez to, że człowiek ma wiele postaw (po co studiować świat, bo może się to źle skończyć?) – człowiek się pozbawia. interakcji i otrzymania jego osobistego, niepowtarzalnego doświadczenia, a co za tym idzie, twoich osobistych wniosków. Dlatego introjekity są traktowane jako obrona psychologiczna i sposób identyfikacji z ważnymi osobami („W naszej rodzinie wszyscy…” / „My zawsze…”). i ograniczające. Stają się ograniczające właśnie wtedy, gdy ograniczają nas w interakcji i zakłócają zdrową adaptację. A pozbywając się właśnie tego rodzaju introjektów i postaw, stajemy się trochę bardziej wolni. Nasze spojrzenie na świat staje się nieco szersze. W ten sposób uczymy się oddzielać nasze „ja” od innych, nasze doświadczenie od doświadczeń innych i rozumiemy, że nasze osobiste doświadczenie jest tylko nasze i nie można go zastosować do wszystkich ludzi i całego świata. To zrozumienie, że świat jest inny i ludzie są inni. Zazwyczaj postawy i introjekty mogą zaczynać się od słów: „wszystko”, „zawsze”, „potrzeba”, „trzeba/trzeba” itp. Jak pracować z postawami i introjekcjami? Przede wszystkim znajdź je i uświadom sobie, że istnieją. Następnie możesz „przetestować swoje siły”, zadając pytania i obserwując doświadczenia innych. Spróbuj także zmienić „powinieneś” na „chcieć” i zobacz, jak zareaguje i czy to zadziała.