Od autorki: Dziewczęta we wczesnym okresie dojrzewania są niewątpliwie inne, ale nadal istnieją pewne cechy behawioralne, które dotyczą prawie wszystkich. Dziewczyna we wczesnej adolescencji (11-13 lat) jest istotą nieśmiałą i niezdarną (przynajmniej mają takie doświadczenia). A to doświadczenie zależy nie tylko od zmian fizjologicznych (wewnętrznych), ale także od tego, jak dziewczyna zmienia się zewnętrznie, jak zmieniają się jej uczucia i postrzeganie innych. Dziewczęta we wczesnym okresie dojrzewania są niewątpliwie inne, ale nadal istnieją cechy behawioralne, które dotyczą prawie wszystkich. Dziewczyna we wczesnej adolescencji (11-13 lat) jest istotą nieśmiałą i niezdarną (przynajmniej mają takie doświadczenia). A to doświadczenie zależy nie tylko od zmian fizjologicznych (wewnętrznych), ale także od tego, jak zmienia się ona zewnętrznie oraz jak zmieniają się jej uczucia i postrzeganie innych. Dziewczyny odczuwają niepokój z powodu zmian w wyglądzie i zupełnie nie wiedzą, co zrobić ze swoimi ciałami. Zgadzam się, kiedy twoje ciało cię zawodzi i przeraża, trudno pozostać nieostrożnym. Nie jesteś chory, nie umrzesz, wszystko jest z tobą w porządku, niezależnie od twojego wyglądu - należy to przekazać swojej córce. Ona Ci nie uwierzy, ale potrzebujesz cierpliwości i konsekwencji. Jeśli matka takiej dziewczynki ma obsesję na punkcie kalorii i otyłości, wówczas tworzy odpowiednią postawę wobec siebie i swojej córki. I nie ma znaczenia, czy jest szczupła, czy pulchna – i tak nie jest z siebie zadowolona, ​​inną sprawą jest jej miejsce w społeczeństwie. W przypadku dziewcząt decyduje o tym atrakcyjność, styl ubioru i akceptacja w społeczeństwie. Przyjaźń dziewcząt jest pełna emocji i tragedii. Dziewczyny w wieku 11-13 lat i starsze biorą sobie do serca wszelkie wydarzenia i reagują na nie niezwykle ostro. Wznoszą się w przestworza i spadają prosto w otchłań. Dziś mogą być przyjaciółmi przeciwko innemu przyjacielowi, a jutro walczyć ze sobą. A dzień później znów będziemy razem. W świecie nastolatek przyjaciele mogą Cię zdradzić i nie zauważyć lub udawać, że tego nie zauważyli. A następnego dnia będą Cię podziwiać z całego serca. I nie kłamią, tak naprawdę doświadczają swojej przyjaźni w tej odwiecznej burzy uczuć, potrzebują, aby rodzice byli opoką – silni i pewni, że wszystko z czasem minie. Nie trzeba próbować zrozumieć, jak to się dzieje, nie szukać logiki - po prostu być tam i nie oceniać, nie czytać morałów, mówić, że widzisz jej przeżycia i współczuć. Nastolatki wiedzą na pewno, że nie ktoś ich rozumie. Wszelkie próby współczucia, ostrzegania przed złym krokiem, dzielenia się doświadczeniami z pewnością zostaną odrzucone, a może nawet wyśmiane. Gdy tak się stanie, oznacza to, że po prostu nie ma nastroju na kontakt, wycofanie się. Muszą sami spróbować poradzić sobie z sytuacjami. Oddalając się trochę, pokaż, że nadal ich kochasz: powiedz im o tym słowami; - Napisz notatkę; - usiądźcie obok siebie i wspólnie oglądajcie telewizję; wyślij zabawny lub interesujący film do mediów społecznościowych. sieci; szybko przytul i wyjdź. Zależy im na tym, żebyś je kochał, nawet jeśli temu zaprzeczają. Cały świat nastoletnich dziewcząt jest niestabilny i niepewny. Dom powinien być miejscem, w którym można odpocząć i poczuć grunt pod stopami. Muszą mieć pewność, że jeśli coś się stanie, rzucisz wszystko i będziesz w stanie ją wysłuchać i zaoferować pomoc. I nawet jeśli przez cały dzień kładli się spać, byli niegrzeczni i krzyczeli, powinni wiedzieć na pewno, że ich kochasz i jesteś po ich stronie. Znajdź rozrywkę, która będzie sprawiać przyjemność Tobie i Twoim nastolatkom. Niech będzie to wyjście do pizzerii, niedzielny poranek, obejrzenie filmu lub spacer po parku. Nie bądź nachalny, ale daj jasno do zrozumienia, że ​​ci zależy.