Słowa kluczowe: depresja, choroba, emocjonalne, fizjologiczne, behawioralne, poznawcze objawy depresji, sposoby leczenia depresji Wprowadzenie. W życiu codziennym często słyszymy o osobie zdenerwowanej, pogrążonej w problemach – „jest przygnębiony”. Ale czy to depresja? Nie należy jednak mylić charakterystycznego stanu każdej osoby doświadczającej pewnego rodzaju stresu, uzasadnionego smutku, niepokoju sytuacyjnego, frustracji. Często po pewnym czasie człowiek radzi sobie z tymi schorzeniami samodzielnie lub z niewielką pomocą bliskich. Depresja jest chorobą. Ale prawdziwa depresja zachowuje się inaczej. Po pierwsze, nie jest to już stan, ale choroba, zaburzenie psychiczne. Ma pewne kryteria, które każdy musi znać, ponieważ konsekwencje mogą być negatywne, a nawet samobójstwo. Depresja jest jedną z najczęstszych chorób emocjonalnych naszych czasów. Depresja zajmuje czołowe miejsce wśród chorób prowadzących do poważnych konsekwencji i niepełnosprawności. Co roku 150 000 000 osób staje się niepełnosprawnych z powodu depresji. Według Światowej Organizacji Zdrowia do 2020 roku depresja może stać się najczęstszą chorobą. [1] Głównym objawem depresji jest utrzymujący się spadek i depresja nastroju, któremu towarzyszy spadek ogólnego poziomu aktywności. [4]Główne objawy depresji znane są już od czasów Hipokratesa. Dominowała wówczas humoralna teoria depresji, która zaskakująco współgra ze współczesnymi poglądami na temat zaburzeń neuroendokrynnych i mediatorów w zaburzeniach afektywnych. [5] Objawy depresji są bardzo zróżnicowane i różnią się w zależności od postaci zaburzenia. Przyczyny fizjologiczne. Neurastenia (przepracowanie) – wyczerpanie układu nerwowego powoduje depresję – jest to najczęstsza przyczyna depresji najczęstsza przyczyna stanów depresyjnych w drugiej połowie życia. Przewlekłe zatrucia (m.in. alkoholem, narkotykami, niektórymi lekami). Menopauza. Urazowe uszkodzenia mózgu. Nieregularne życie seksualne (w tym jego brak). Choroby hormonalne. Przewlekłe choroby wewnętrzne narządy Hipowitaminoza. Zły styl życia i odżywianie. Wrodzona wada układu neuroprzekaźników – w tym stanie depresja pojawia się samoistnie, bez wyraźnej przyczyny. Brak równowagi substancji chemicznych w mózgu (neuroprzekaźników); Przyjmowanie niektórych leków. Problemy w funkcjonowaniu układu hormonalnego. Choroba zakaźna. Niektóre długotrwałe choroby przewlekłe. [2] Należy pamiętać, że w praktyce depresja z jednej przyczyny zdarza się rzadko. Najczęściej identyfikuje się współwystępowanie przyczyn Emocjonalne objawy depresji. W przypadku depresji osoba doświadcza: 1. obniżony nastrój, melancholia, cierpienie, depresja, rozpacz; niepokój, oczekiwanie na kłopoty, uczucie stresu psychicznego; drażliwość; 4. poczucie winy; obniżona pewność siebie, niezadowolenie z siebie, obniżona samoocena;6. utrata lub utrzymujący się spadek możliwości odczuwania przyjemności w różnych czynnościach;7. zmniejszenie zainteresowania otaczającą rzeczywistością.8. pojawia się obawa o stan własnego zdrowia, los bliskich i własną niewypłacalność. [3,4] Objawy fizjologiczne. 1. zaburzenia snu (bezsenność i wczesne wybudzanie się w nocy); zmiana apetytu (utrata lub zwiększenie); 3. zaburzenia motoryki jelit (zaparcia); zmniejszony popęd seksualny;5. obniżony ton energii: zwiększone zmęczenie podczas normalnego wysiłku, uczucie osłabienia, utrata sił;6. ból i różne nieprzyjemne odczucia w ciele (np. w okolicy serca, żołądka, szyi, pleców itp. [4] Objawy behawioralne: 1. bierność, trudności w celowym działaniu; 2. unikanie kontaktów ( skłonność do samotności,.