Od autora: Artykuł napisany dla serwisu Jeśli dziecko ma negatywne, ostre reakcje na dzieci w przedszkolu, moczenie nocne, czasami brudzi sobie spodnie ( encopresis), gdy pyta się o to matkę, wykazuje ostre zachowanie emocjonalne lub upiera się przy swoich pragnieniach w negatywnej formie emocjonalnej.... Warto dowiedzieć się następujących rzeczy: W procesie wychowania dziecka bardzo ważne jest, aby pamiętać, że jego ciało i psychika znajdują się w fazie ciągłego rozwoju i zmian. W związku z tym należy odmówić przypisywania dziecku „etykiet”; surowo zabrania się dokuczania, wyzwisk lub wymyślania przezwisk ze względu na jego zachowanie i objawy fizjologiczne, które są mu stale i na zawsze nieodłączne. Oznacza to, że jeśli syn lub córka dzisiaj okazali swoje negatywne emocje i zachowali się jakoś ostro, to jest to przejaw tylko dnia dzisiejszego lub obecnego okresu jego życia. W kolejnych dniach lub okresach rozwoju dziecko może i będzie (pod warunkiem odpowiedniej reakcji rodziców) rozwijać pozytywne cechy i przejawy w zachowaniu, a także przydatne nawyki. Pierwszą i główną są odpowiednie reakcje rodziców na trudności i trudności Ty i twarz dziecka spotykacie się codziennie: = zrozumienie (u dzieci często zdarzają się sytuacje, których przyczyny nie są w stanie odgadnąć ze względu na swój wiek), = spokój i rozwaga (jeśli zauważysz, że irytuje Cię zachowanie dziecka zachowujesz się i nie potrafisz sobie poradzić z emocjami, to najpierw przywróć swój stan emocjonalny, a potem będziesz mógł rozmawiać z synem lub córką prostym, zrozumiałym językiem), = współczucie i cierpliwość (bez skrajnej litości i narzekania wobec dziecka; możesz powiedzieć że go (ją) kochasz i chcesz pomóc, zasugerować, zaproponować, że zrobicie to razem, lub stanowczo, ale spokojnie poinformować, że teraz nie masz możliwości spełnienia jego prośby, informując go jednocześnie, że „rozumiesz, jak się martwi, ale czasami warto poczekać” lub „odłożyć to na później” – buduj tutaj wyrażenia na podstawie sytuacji) = zaufanie i wiara (zrezygnuj z całkowitej kontroli, niech będą cichymi przypomnieniami, np. jeśli chcesz przypomnieć swojemu kochanie, że już czas iść do toalety lub musisz sprawdzić, czy masz czyste spodnie, rób to cicho i ostrożnie, aby inni wokół ciebie zajmowali się swoimi sprawami, a ty zrobiłeś to po cichu z synkiem, to czas to zrobić To bardzo ważne, aby zaufać swojemu synowi, wierzyć, że poradzi sobie z trudnościami, które się pojawiły, nawet jeśli widzisz, że od kilku dni doświadcza niepowodzeń; powiedz mu: „Wierzę, że ci się uda”) = wsparcie (ważne jest, aby chwalić dziecko za to, czego udało mu się dokonać. Nawet jeśli wydaje Ci się, że jest to bardzo małe osiągnięcie. Tak naprawdę jest to dla dziecka że to są wielkie osiągnięcia: na przykład on (ona) zawiązał sznurowadło, poprosił o punktualne pójście do toalety, opowiedział Ci o kłótni i szczerze się do czegoś przyznał, pomógł Ci w kuchni, pomógł znaleźć narzędzie, którym był tata szukałem, czyli cierpliwie czekałem na mamę w sklepie, przyniosłem rękodzieło z przedszkola, na czas położyłem się spać bez kaprysów… i wiele innych podobnych sytuacji, w każdej z których dziecko wykazuje podstawy silnej woli, pracowitości , kreatywność, organizacja, pomoc, kultura postępowania – to wszystko przy wsparciu i pochwałach gromadzi się w jego skarbonce sukcesów i stanowi podstawę jego osobistego rozwoju), W wyniku codziennych doświadczeń związanych z Twoimi niepowodzeniami, zmianami w życiu stany emocjonalne, w tym spowodowane dużą ilością niezadowolenia z siebie, moczenie nocne jest rodzajem odprężenia, odprężenia. Ponieważ negatywne doświadczenia w ciągu dnia prowadzą do fizycznego i emocjonalnego zmęczenia oraz napięcia, dziecko śpi spokojnie i nie ma czasu na przebudzenie i zareagowanie na parcie pęcherza. Dlatego na cztery godziny przed snem należy zrezygnować z płynów, w tym z warzyw i owoców zawierających ich duże ilości: arbuzów, pomidorów, ogórków, winogron itp. Jeśli dziecko prosi o wypicie, daj mu łyk wody lub dwa plasterkipomarańcza, plasterek jabłka, gruszka Należy również zdjąć ceratę z łóżka i spokojnie reagować na nocne wstawanie dziecka. Konieczne jest ponowne położenie go do łóżka, jeśli nagle obudzi się w nocy. Pozwól dziecku samodzielnie posprzątać mokre pranie. To wzmocni jego chęć zmiany sytuacji przy nieprzyjemnych emocjach związanych z nietrzymaniem moczu. Przed pójściem spać, gdy dziecko jest już w łóżku, przydaje się: poproś go (ją), aby ostrożnie zgiął palce lewej ręki. prawą rękę i energicznie je wyprostuj. Jednocześnie wyjaśnij mu: „W ten sposób zmusisz „strażnika” w swojej głowie, aby czuwał nad tym, aby w łóżku kołnierze pęcherza się nie otwierały, a przez to całą noc będziesz spał suchy…” Jeśli dziecko nadal się moczy, zachęca się go: „Nic, to zdarza się wielu osobom w dzieciństwie, nie martw się, jesteś mądry, wyzdrowiejesz, może obudzisz się następnej nocy lub będziesz pacjent." Bądź cierpliwy wobec nocnych wpadek swojego dziecka. Każdego wieczoru przed pójściem spać pomagaj mu tymi wskazówkami, a zauważysz pojawienie się korzystnych zmian. Gdy pojawią się pierwsze ulepszenia, nadal przypominaj synowi (córce) o „stróżu” w mniej pojemny sposób i w trybie. na przyszłość po prostu przypomnij: „Jeśli chcesz w nocy skorzystać z nocnika, obudź się i zapytaj lub poczekaj do rana, ale łóżko musi być suche”. Możesz zapytać dziecko, kiedy dobrze czuje się w suchym łóżku i czy je lubi. Następnie zgódź się, że jest to przyjemne i że ma się dobrze, rośnie i ma się lepiej. Nietrzymanie stolca, czyli nietrzymanie moczu, może rozpocząć się w każdym wieku i często łączy się z moczeniem. Nie jest to przypadkowe, gdyż oba typy zaburzeń mają ze sobą wiele wspólnego: te same czynniki wywołujące, brak pozytywnych odczuć rodzicielskich. Nietrzymanie stolca obserwuje się najczęściej w ciągu dnia podczas zabawy lub spaceru, kiedy naturalne parcie zostaje stłumione, a następnie porwane przez dziecko zupełnie zapomina o konieczności pójścia do toalety i nie odczuwa mimowolnego wypróżnienia. Ponadto potrzeba wypróżnienia może być zbyt intensywna i szybka, szczególnie w stanie pobudliwości emocjonalnej i fizycznej. Lub dzieje się to w stresujących sytuacjach: zmartwienia, lęki, niespodzianki. Taktyka reakcji powinna być taka sama jak w przypadku nietrzymania moczu. Zrozumienie, empatia, przypomnienie nawyków toaletowych. Pochwal, gdy dziecko wyjdzie z inicjatywą do toalety lub usłyszysz o tym od nauczyciela (np. wstało o jakiejś niewyspanej porze i poszło do toalety). W sytuacjach, w których dziecko wpada w złość lub na które reaguje silnie negatywnie swoje uwagi lub prośby mów spokojnym tonem, powtarzając swoją prośbę (bez krzyku i oburzenia, w przeciwnym razie tylko pogorszysz sytuację). Gdy dziecko się uspokoi, powiedz mu powód swojej prośby i wyjaśnij, dlaczego musi to zrobić. Rób krótkie przerwy w rozmowie, aby syn (córka) mógł zrozumieć, o czym mówisz. Następnie zapytaj go, co należy zrobić i jak to zrobi (pozwól mu mówić tak, jak rozumie, odmów zapamiętanego powtórzenia twojej prośby). Najważniejsze jest, aby upewnić się, że dziecko Cię rozumie. Pochwal, gdy dziecko już to zrobi, zwróć uwagę na to, co zrobiło, a jeśli są jakieś błędy, powiedz mu coś w tym stylu: „...ale tutaj możesz to jeszcze trochę poprawić, jeśli chcesz, ja to zrobię”. pomogę” lub „wprowadźmy tu razem małą poprawkę, ty to zrobisz, a ja dam ci wskazówki” lub „tutaj musimy to jeszcze dokończyć, spójrz – tak jest lepiej, pamiętasz? Dobrze zrobiony". W przypadku, gdy syn (córka) wykazuje agresję lub skrajnie negatywną reakcję wobec innych, warto poznać treść samej sytuacji. Jeśli sam byłeś świadkiem takiego zachowania swojego syna, zwróć uwagę na dziecko, do którego on (ona) skierował swoje reakcje. Konieczne jest zwrócenie uwagi na tego, którego obraził i, jeśli to możliwe, przyciągnięcie uwagi dziecka, aby współczuć obrażonej osobie. Jeśli stanowczo odmówi, po prostu pokaż mu, że takie zachowanie powoduje u drugiego dziecka nieprzyjemne uczucia i może powodować ból fizyczny (jeśli na przykład był to cios lub drugie dziecko upadło). Jeśli w +79146739107