Druga część z serii artykułów o hipnozie Nie ma większego sensu oddzielanie hipnoanalizy od hipnozy regresywnej, ponieważ mają one ten sam kierunek i te same techniki. Różni się jedynie podstawa teoretyczna. Hipnoanaliza Hipnoanaliza jest mieszaniną psychoanalizy i hipnozy. Na tym moglibyśmy zakończyć, gdyby nie ciekawa cecha – hipnoanaliza pojawiła się znacznie później niż psychoanaliza, jako próba jej przyspieszenia za pomocą hipnozy, mimo że sama psychoanaliza pojawiła się w wyniku badań Freuda , Zgadza się. Kiedy Freud szukał sposobów pracy z klientami, zainteresował się hipnozą i został przeszkolony przez słynnego terapeuty Charcota (tego samego, który wynalazł prysznic Charcota). Mówi się jednak, że Freud nie miał wystarczających umiejętności, choć w większości swoich klientami byli raczej histeroidy, przy całym pięknie swoich zjawisk hipnotycznych, co zostanie wskazane w części o hipnozie klasycznej, co przeraziło Freuda i dlatego odmówił stosowania pełnoprawnej hipnozy. Jednocześnie wykorzystał nieformalne zjawiska transu w swojej metodzie swobodnego skojarzenia, ponieważ w nim człowiek zanurza się w swoich doświadczeniach, choć bez pomocy hipnoterapeuty. Wiele lat później, kiedy hipnoza ponownie zainteresowała specjalistów, zdecydowano połączenie zanurzenia w transie hipnotycznym z pracą nad wspomnieniami z dzieciństwa i traumatycznymi przeżyciami oraz analizą sytuacji zgłaszanych przez klientów. Hipnoza pozwoliła przyspieszyć ten proces, gdyż w przeciwieństwie do analizy klasycznej pozwoliła na osiągnięcie traumatycznych wydarzeń szybciej. Bez konieczności ciągłej, długotrwałej pracy pomiędzy klientem a psychoterapeutą. Głównym zadaniem hipnoanalizy jest odtworzenie w umyśle klienta doświadczeń, które miały miejsce w odległym dzieciństwie. Jest to możliwe za pomocą technik takich jak most afektywny. Zakłada się, że silna emocja, która przeszkadza osobie, powstała podczas wydarzeń z przeszłości i towarzyszyła jej przez całe życie klienta. Oznacza to, że koncentrując się na tym, możesz powrócić do pierwotnej sytuacji i poprzez różne wpływy psychologiczne i sugestie hipnotyczne osłabić jej wpływ, co będzie miało korzystny wpływ na połączenie tej samej emocji w teraźniejszości. Hipnoza regresywna jest zasadniczo nie różni się od hipnoanalizy, czyli tego, co dzieje się w procesie zanurzenia się we wspomnieniach z przeszłości w celu dalszej pracy z emocjami i wydarzeniami. Jednak w odróżnieniu od podstawowej hipnoanalizy istnieje również odmiana o charakterze ezoterycznym. W tym wariancie zakłada się, że możliwe jest uzyskanie dostępu do traum i wydarzeń, które przydarzyły się danej osobie w poprzednich wcieleniach (życiach). Ktoś wykorzystuje to po prostu do zdobycia wiedzy o przeszłości lub zapewnienia sobie spokoju psychicznego. Ktoś, jak w podstawowej hipnoanalizie, również pozwala na połączenie emocjonalne. Jednak w przeciwieństwie do pierwszego, drugi jest mniej uzasadniony naukowo, ponieważ w tej chwili nie odkryto cząstek ani energii przekazujących strukturę ludzkiej esencji. Oznacza to, że pole możliwości transmigracji i odrodzenia duszy jest ogromne i żadnej z nich nie można wykluczyć. Ponieważ istnieje wiele różnych nauk religijnych na temat odrodzenia, istnieje również wiele różnych odmian teoretycznego opisu dzieła hipnozy regresywnej Uważa się również, że hipnoza regresywna może przywrócić psychikę do stanu z łona matki, a jednocześnie stan ten może być świadomie zrealizowany przez człowieka. Jak dotąd rzekomo regresywna hipnoza działa wyłącznie na funkcje hipnoanalizy z uwzględnieniem wyobraźni hipnotyzera i zahipnotyzowanego, co po prostu zwiększa relację (tj. więź emocjonalną i zaufanie do procesu terapii). Większość klasycznych hipnotyzerów nazywa hipnozą regresywną stanem, w którym hipnoanaliza jest stosowana z zanurzeniem w tym stanie. dzieciństwa.