Według jednego z portali popularnonaukowych, który opublikował wyniki ankiet na temat: „Jakie jest szczęście kobiet?”, trzy najczęściej wybierane odpowiedzi to: posiadanie męża, posiadanie dzieci i możliwość samorealizacji. Proste i dostępne. Ale dlaczego wiele kobiet jest nieszczęśliwych? Posiadanie męża i dzieci nie gwarantuje harmonijnego związku. Obecność możliwości samorealizacji nie gwarantuje realizacji tej możliwości. I zamiast długo oczekiwanego szczęścia pojawiają się nowe problemy. Przyczyny mogą być różne, ale główną jest nieumiejętność lub stereotypowe budowanie relacji. Ze sobą, z innymi, z życiem. Podoba mi się powiedzenie: „Prawdziwa miłość to miłość nadmiaru, obfitości, którą chcesz się dzielić z innymi”. Taka miłość jest bogatsza niż miłość i relacje oparte na wzajemnej niewystarczalności, poczuciu niepełności bez partnera. Ale jak stać się zbędnym, obfitym i dzielić się z innymi, nie szkodząc sobie, znalazłem odpowiedź w psychoterapii cielesnej. W procesie dorastania i stawania się osobowością dziecko przechodzi przez siedem struktur rozwojowych: Istnienie, Potrzeby, Autonomia, Wola, Miłość i Seksualność, Opinie, Solidarność. A jeśli masz szczęście do rodziców i środowiska, dziecko będzie rosło pełne i zrównoważone. Taka osoba może budować harmonijne relacje, żyć z przyjemnością i samorealizacją. Co jednak powinna zrobić osoba, której rodzice nie byli w stanie wypełnić wszystkich struktur? Opcji jest wiele: wybierz i rozwijaj się; żyj tak, jak jest; przepracować traumy rozwojowe z psychologiem itp. Każdy wybiera własną drogę do baśni lub prawdziwej historii.