Studiując kryzysologię, rozumiesz, że życie to seria kryzysów Najpierw kryzys związany z wiekiem, potem rodzinny, potem zawodowy, znowu związany z wiekiem, który może wywołać kryzys rodzinny i sensu życia, i tak dalej... Brzmi to trochę smutno, ale ważne jest, aby zrozumieć kryzys, a nie tylko jako coś strasznego i trudnego. Kryzys to przede wszystkim punkt nowych możliwości, punkt zwrotny na ścieżce życia, to szansa na globalne zmiany, zmiana kierunków wektorów życia. Przed kryzysem żyliśmy w strefie komfortu, w której nie było rozwoju. Dzięki przeżywaniu kryzysów wchodzimy na nowy poziom życia, zdobywamy nową wiedzę, umiejętności i doświadczenie. Dlaczego warto wiedzieć o kryzysach Często będąc w sytuacji kryzysowej człowiek nie rozumie przyczyn zaistniałych wydarzeń do niego. Na przykład podczas narodzin pierwszego dziecka matka staje się bardzo blisko swojego dziecka i, jak to często bywa, zapomina o istnieniu męża. Niewątpliwie męczy się i stara się być dobrą matką, ale wszystko to można zrobić przy udziale wszystkich członków rodziny. Po chwili zaczyna karcić męża, bo rzadko przychodzi do domu i nie uczestniczy w życiu dziecka. Ale może po prostu przestał czuć się potrzebny tej rodzinie... Jednak nikt z nich nie ma pojęcia o normalności tego, co się dzieje, a co najważniejsze, jak można było tego uniknąć. Warto zdać sobie sprawę z takich chwil i poznać ogólne trudności związane z kryzysami, aby uniknąć ich w swoim życiu. Albo jasno sobie uświadomić: teraz moje dziecko stało się szczególnie nieposłuszne, nie dlatego, że „wariuje”, ale dlatego, że ma trzyletni kryzys... I nadszedł czas, abyśmy zmienili siebie i swoje podejście do niego jako jednostki ...itp. Teraz zrozumiemy trochę, jakie kryzysy się zdarzają. Istnieją 2 główne typy: Kryzysy regulacyjne. Tego typu kryzysy najczęściej wiążą się z pewnymi etapami życia, czyli są to nasze kryzysy związane z wiekiem, zawodowe i rodzinne – każdy człowiek ich doświadcza w życiu. Żywe przykłady: kryzys 3 lat, wiek średni, znalezienie pracy, narodziny dziecka itp. Kryzysy nienormatywne zdarzają się z reguły nieplanowane i nie zależą od wieku danej osoby, są one określone przez prawo życia indywidualnego. Należą do nich kryzysy utraty, rozpad rodziny, zwolnienia z pracy itp. Każdy z nas spotyka się w życiu z takimi sytuacjami i każdy z nas radzi sobie na swój sposób. Na przykład przypomnij sobie siebie teraz jako nastolatka. A teraz twoi rówieśnicy. Jestem pewien, że zauważyłeś różnice w zachowaniu. A teraz każdy radzi sobie z kryzysem najlepiej jak potrafi. Tutaj ważne jest tylko zrozumienie, że kiedy nie mogę tego zrobić sam, zawsze istnieje możliwość zwrócenia się o pomoc i wsparcie. A kto go zapewni, jeśli nie psycholog? Stan kryzysowy to reakcja człowieka na wydarzenie kryzysowe, które ma swoją dynamikę i zmiany w czasie. Zwykle przeżywanie kryzysu trwa do roku. W tym czasie odbywa się energiczna praca w wewnętrznym świecie człowieka, rewizja znaczeń i wartości, przebudowa osobowości, która pomaga dostosować się do nowych warunków życia i, w najlepszych przypadkach, wykorzystać korzyści płynące z tego doświadczenia przy niektórych kryzysach, szczególnie nienormatywnych, jak np. strata, trudno jest znaleźć w nich coś pożytecznego i pozytywnego. Ale doświadczenia tego doświadczenia nie można odebrać, co czyni nas mądrzejszymi i silniejszymi. Dzięki kryzysom otwierają się w życiu nowe drzwi w różnych kierunkach, niestety nie zawsze zauważamy je od razu, częściej w ogóle nie widzimy wyjścia z sytuacji. Ale w procesie pokonywania tego problemu zaczynamy zdobywać klucze do potrzebnych nam wskazówek. Mam nadzieję, że te słowa dodadzą siły i motywacji tym, którzy nagle znajdą się w stanie kryzysu. A jeśli nie dasz sobie rady, zawsze możesz poprosić o pomoc.