Od autora: opublikowane w artykule Szczęśliwe dzieci są zdrowe. Są kochani w domu, szanowani w szkole, zainteresowani życiem i nauką. Jeśli dziecko zaczyna często chorować lub źle się zachowuje, oznacza to, że coś w jego świecie stało się niekorzystne. Być może brakuje mu przejawów miłości i troski w domu tata i mama nie poświęcają mu wystarczającej uwagi. Albo ktoś w szkole, wśród znajomych, przyczynił się do obniżenia jego poczucia własnej wartości. W jego życiu wydarzyło się coś nieprzyjemnego, a on, nie wiedząc, jak rozwiązać problem, zapada na chorobę lub chcąc zwrócić na siebie uwagę, zaczyna się źle zachowywać. Klasyczny przypadek przytaczany podczas nauczania studentów psychologii. Tata dużo pracuje i rzadko bywa w domu, nie zwraca uwagi na żonę i syna. Syn ucieka z domu. Tata wraca do mamy, jednoczą się i aktywnie komunikują, szukają syna, znajdują go, karcą, okazują mu i sobie nawzajem większą uwagę. Ta uwaga może być pozytywna lub negatywna, ale jest. Każdy ma dość komunikacji i przez jakiś czas żyje spokojnie. Potem tata znowu coraz częściej spóźnia się do pracy i historia się powtarza. Drugi klasyczny przypadek. W rodzinie rodzi się drugie dziecko. Pierwsze dziecko niespodziewanie staje się duże, dojrzałe i, jak mu się wydaje, niekochane. Tutaj starsze dzieci wykazują różnorodną kreatywność: stają się prymitywnie chore, zaczynają zachowywać się tak, jak zachowuje się młodsze „ulubione” dziecko, stają się psotne itp. Jednocześnie dziecko może „bawić się” chorobą do tego stopnia, że ​​staje się ona bezpośrednim zagrożeniem dla jego zdrowia, a czasem i życia. Trzeci klasyczny przypadek. Triangulacja dziecka Mama i tata są w okresie ochłodzenia w swoim związku lub jedno z rodziców ma romans. Drugi małżonek, bardziej przywiązany do rodziny, zaczyna szukać powodu powrotu „papugi marnotrawnej” do rodziny. Dziecko współczując opuszczonemu małżonkowi zaczyna chorować lub zachowywać się niewłaściwie. Porzucony małżonek wraca do rodziny, aby rozwiązać problem. Czwarty klasyczny przypadek. Choroba jest „pożyteczna”. Dziecko ma trudności w nauce, zbliża się sprawdzian, boi się, że nie uda mu się go rozwiązać. Niektóre dzieci podejmują wysiłek: piją zimną wodę, jedzą lody na ulicy zimą itp. inni chorują bez wysiłku, zaczynają się nudności, zawroty głowy i ból głowy, zaczyna się niestrawność. Istnieje wiele opcji. Te dzieci nie pokonują strachu, ale manipulują sobą, aby uniknąć nieprzyjemnego zdarzenia lub interakcji. Jeśli Twoje dziecko jest chore lub zachowuje się niewłaściwie, spróbuj dowiedzieć się, czy ma ono „dodatkową korzyść” ze swojej choroby lub niewłaściwego zachowania. rodzice lub babcie dziecka – reagują na jego chorobę. Częste pytania: „Czy jesteś chory?”, „Pokaż mi swoje gardło, czy nie jest czerwone?”, „Jak się czujesz?” już zorientowane na chorobę, chęć odpoczynku i uzyskania dodatkowej uwagi ze strony bliskich. Drodzy rodzice! Wyciągnij odpowiednie wnioski i zdecyduj, czy dziecko potrzebuje choroby, aby poczuć Twoją uwagę i opiekę, czy też rozwiązać problem rodzinny. Czy naprawdę jesteś gotowy, aby zapewnić swojemu dziecku zdrowie? Jeżeli w Twojej rodzinie pojawią się podobne problemy, skontaktuj się z naszym Centrum Sventana. Doświadczeni psychologowie będą z Tobą współpracować, aby opracować konstruktywny model relacji rodzinnych i pomóc Twojemu dziecku rozwiązać problemy z interakcją w szkole. Bądź zdrowy i szczęśliwy. Dyrektor Centrum Sventana - Bobrova Galina Kirillovna