Podstawą każdego procesu mentalnego jest energia. Jest wytwarzany przez komórki rozrusznika serca. Komórki te znajdują się w pniu mózgu, w miejscu zwanym formacją siatkową. Te. jest to energia fizjologiczna. Kiedy energia zostanie uwolniona, musi gdzieś odejść. Odpowiednio trafia do górnych partii mózgu i tam już jest rozprowadzany w odpowiednich obwodach. Więc oto jest. Krąży tam, tworząc określony stan psychiczny, emocje, myśli, tj. procesy mentalne. Część z tych procesów jest blokowana przez nieświadome postawy Umysłu, tj. marginalizowane i zakazane. Mówiąc najprościej, pojawiła się emocja gniewu i jest ona natychmiast przetwarzana przez nieświadomy program Umysłu – „niemożliwe”. Pojawił się smutek i reakcja łez - to samo, zakaz w umyśle nie pozwala mu się zamanifestować. Pojawiło się pragnienie, które nie pasuje do obrazu siebie - „niemożliwe”. Myśl, impuls, stan, emocja, wszystko, co mieści się w programie „nie”. To, co „niemożliwe”, zostaje oddzielone i staje się niejako niezależną strukturą lub przedmiotem obecnym w psychice. To coś, z czym człowiek się nie utożsamia, coś, co jest postrzegane jako obce. Co więcej, forma może być dowolna, ponieważ początkowo była to tylko energia, bez żadnej formy. Napotkawszy zakaz, niczym tama na swojej drodze, może przedostać się do dowolnego „kanału”. Stłumione emocje stają się na przykład myślami obsesyjnymi. Taka zmarginalizowana część jest zwykle postrzegana jako coś obcego, jak już mówiłem, jako pewnego rodzaju siła zewnętrzna, jako coś, czego chce się pozbyć. A rozumiejąc mechanizm jego powstawania, staje się oczywiste, że chęć pozbycia się go w niczym nie pomoże, a jedynie go wzmocni i zintensyfikuje walkę wewnętrzną, tj. konflikt własny i rozłam. Aby temu zapobiec, musisz najpierw nauczyć się traktować wszystkie swoje przejawy z uwagą i akceptacją. Nie jest to łatwe, ponieważ pierwszą rzeczą, z którą spotyka się człowiek, są wewnętrzne próby uniknięcia kontaktu z tym, co nieprzyjemne. Jest to naturalny mechanizm ewolucyjny, unikanie tego, co nieprzyjemne, które tak naprawdę nie ma nic wspólnego z jakością życia, szczęściem, satysfakcją i tak dalej. Dlatego zetknięcie się z czymś nieprzyjemnym w psychice jest wydarzeniem sprzecznym z intuicją, a Umysł na początku bardzo głośno będzie opowiadał historie, że trzeba stąd uciekać do piekła. Konieczne będzie również zrozumienie jego sztuczek. Kiedy już ominiemy tę warstwę uwarunkowań, będziemy mogli uzyskać dostęp do tego, co znajduje się pod spodem – tj. Zbliżmy się do źródła. Nurkowanie, życie, wyrażanie i obserwowanie energii tego źródła jest właśnie tym, co integruje energię odszczepioną, tj. pozwala na jego przypisanie. Kiedy energia zostanie przywłaszczona, napięcie związane z tym procesem opuszcza psychikę i znikają wszelkie formy konsekwencji rozszczepienia. Psycholog Kirill Kryzhanovsky